Liber, Caput
1 I, XIII | sensibus carnis. ~ 13.1. Non uirtute, non sensu corporis, sed
2 I, XIII | locorum, ita sibimet et uirtute sentiendi praecellunt. Nam
3 I, XV | fidem; atque ita unicuique uirtute Sancti Spiritus, diuisio
4 II, II | Carnales fidem non pro uirtute animi sed pro commodo quaerere
5 II, V | in bonum sua praeualere uirtute, nisi diuinae gratiae sustententur
6 II, VIIII | autem expelluntur, acriore uirtute consurgunt. Fiunt autem
7 II, XXVIIII| foris inpugnat, tolerantiae uirtute deuicta discedat. ~ 29.24.
8 II, XXXIII | uitium gignitur, sicut uirtus uirtute concipitur. Ex uitio enim
9 II, XXXIII | homicidium. ~ 33.3. Item uirtus uirtute concipitur, sicut per uirtutem
10 II, XXXIIII| intemperanter agat et de uirtute in uitium transeat. ~ 34.
11 II, XXXIIII| 6. Item apud quosdam ex uirtute uitium gignitur, dum quisque
12 II, XXXIIII| gloriae causa inpertit, ex uirtute uitium facit; sed et is
13 II, XXXV | pertinaciae absconditur sub uirtute constantiae. Item timor
14 II, XXXVII | reprimunt, ac temptationum motus uirtute diuinae caritatis extinguunt. ~
15 III, V | acrius saeuit, quando se uirtute diuina ab eo expellendum
16 III, XIII | putaretur fides Christi in Dei uirtute, sed in eloquentiae humanae
17 III, LIII | ut uenerationem mereatur, uirtute potestatis inpertiat. ~
|