Liber,  Caput

 1        I,  III   |       angelica in totum adtingit scire, secundum apostolum qui
 2        I,  VII   |       sicut praesens, et si est, scire oportet ubi est. Sed aduerte
 3        I,  XVII  |          5. Primum unicuique est scire quod appetat, secundum uero
 4        I,  XVII  |         sapientia est quo tendas scire, et nescire iter per quod
 5        I,  XXVII |       sed in euangelio dicere et scire discipulos noluit. Nam dum
 6       II,  I     | cognoscimus, quando eum perfecte scire nos denegamus. ~ 1.6. Interdum
 7       II,  I     |          culpae cumulum pertinet scire quemquam quod sequi debeat,
 8       II,  I     |            1.11. Vtile est multa scire et recte uiuere. Quod si
 9       II,  I     |     rerum, nec esse beatum multa scire, sed esse magnum beate uiuere. ~
10       II,  I     |         13. Nihil prodesse omnem scire prudentiam cum ignorantia
11       II,  XVII  |          ignorantiae excusatione scire nolunt ut minus culpabiles
12       II,  XVII  |          pertinet; noluisse uero scire ad contumacem superbiam.
13       II,  XVIIII|  prouocare, prudens lector debet scire. Grauius namque est ira
14      III,  VIII  |      implere. Sicut enim legendo scire concupiscimus, sic sciendo,
15      III,  VIIII |         studium; et quod legendo scire potuerunt, neglegendo contemnunt.
16      III,  VIIII |        Tardiores autem ideo quod scire cupiunt difficulter inueniunt,
17      III,  XVIIII|         quisque potuerit superna scire quae appetat, tanto de infimis