Liber,  Caput

 1       II,  XIII  |      14-15. Si, quando quisque peccare potest, paenitet uitamque
 2       II,  XIIII | infernum post mortem est. Ergo peccare ad mortem pertinet, desperare
 3       II,  XVI   |       indesinenter fundunt, et peccare non desinunt. Quosdam accipere
 4       II,  XVII  |     industria quam infirmitate peccare. Industria namque peccat
 5       II,  XVIIII|        Facit ergo Deus quosdam peccare, sed in quibus iam talia
 6       II,  XX    |  culpae manifeste quam occulte peccare. Dupliciter enim reus est
 7       II,  XXI   |   amore. ~ 21.1. Aliud est non peccare amore dilectionis Dei, aliud
 8       II,  XXIII |          23.5. Nequissimum est peccare, peius est peccandi consuetudinem
 9       II,  XXIII |   inpugnat. ~ 23.9. Frequenter peccare cauendum est; nam hoc ipsud
10       II,  XXIII |    consurgere. ~ 23.10. Omnino peccare cauendum est; quod si humana
11       II,  XXXII |     Nam si uelis tantundem non peccare, et data occasione peccaueris,
12      III,  III   |        etiam praesciens multum peccare posse, in salutem flagellat
13      III,  III   |     est illis infirmari et non peccare, ne, per uigorem salutis,
14      III,  LI    |      Hieroboam qui peccauit et peccare fecit Israhel! Illius autem
15      III,  LIII  |       est ueritas et iustitia, peccare noscuntur. ~ 53.2. Iniqui
16      III,  LX    |    expurgentur, sed iam caueat peccare qui misericordiam inpertitur.