Liber,  Caput

 1       II,  XXVI   |        iam poenas conscientiae patitur. ~ 26.2. Omnia fugire poterit
 2       II,  XXVIIII|           29.24. Non omnis qui patitur probra iustus est; sed qui
 3       II,  XXVIIII|     sed qui pro ueritate innox patitur, ille tantummodo iustus
 4       II,  XXXII  |     traditur potestati, ut dum patitur infesta uitia reuertendo
 5      III,  II     |   Proinde ergo, dum praesentia patitur et futura pertimescit, quodammodo,
 6      III,  IIII   |        tunc leuius portat quod patitur si sua discusserit mala
 7      III,  IIII   |  Discat non murmurare qui male patitur, etiam si ignorat cur mala
 8      III,  IIII   |     sustinet, etiamsi pro quod patitur ignoret, per hoc iam iustificatur
 9      III,  IIII   |   alienari a Christo qui talia patitur; sed magis per hoc Deo commendabilem
10      III,  IIII   |        existimet, si, dum haec patitur, laudet Deum potius, non
11      III,  V      |  poenas quas iustus in corpore patitur, atque eas quas mente per
12      III,  V      |      ex Dei utique permissu id patitur. Quod si hoc ipsud ad Dei
13      III,  V      |        iustus aduersa in anima patitur instigatione daemonum, sed
14      III,  V      | maiestatis permissu nolens qui patitur portat. Namibi peccamus,
15      III,  XXVIII |   frangitur animus, nec cadere patitur. ~ 28.5a. Tunc uere amicus
16      III,  LVI    |      mora uitae istius taedium patitur iustus, ec quod ad desideratam