Liber,  Caput

 1        I,  XXVIIII|     Domino ad iudicium ueniente, metu concutiendi sunt, uidentes
 2        I,  XXVIIII|        adhuc peccati remanserit, metu ipso quo diabolum damnari
 3       II,  VIII   |      timore conuerti ad Deum, ut metu futurarum poenarum carnales
 4       II,  XIII   | propitiatio peccatorum sit, sine metu tamen homo esse non debet,
 5       II,  XVII   |          aut ui cupiditatis, aut metu timoris, dum uel quisque
 6       II,  XXI    |       facit, non is qui eam solo metu poenarum inuitus custodit. ~
 7       II,  XXIII  |        existimatur, et sine ullo metu committitur. ~ 23.3. Istis
 8       II,  XXVIIII|        non grauia libere ac sine metu committimus, ad potiora
 9       II,  XLI    | excruciatur, sed etiam amittendi metu afficitur. ~ 41.8. Inopes
10      III,  II     |       absoluant, adhuc tamen sub metu uindictae turbatur, ne instantes
11      III,  XXII   |    intentionem bonae operationis metu extingunt inopiae, nec permittuntur
12      III,  XLV    | sententia. Multi enim sacerdotes metu potestatis ueritatem occultant,
13      III,  XLVII  |   restringatur. Namsi omnes sine metu fuissent, quis esset qui
14      III,  LIIII  |          odio, amore. Timore dum metu potestatis alicuius ueritatem
15      III,  LV     | criminibus praebet. ~ 55.7a. Qui metu potestatis ueritatem occultat,
16      III,  LXII   |        electorum nimio terrentur metu, incerti utrum ad praemium