Liber,  Caput

 1       II,  XXXIIII |    malos usus adsumit, procul dubio uirtutem in uitium transfert. ~
 2       II,  XXXVI   |       profectum tendunt, sine dubio celeriter finiantur, sicut
 3       II,  XXXVI   |     aequanimiter ferre procul dubio uirtutis est magnae. ~
 4       II,  XXXVIIII|   atque animum teneat, procul dubio regnat. ~ 39.18. Fornicatio
 5       II,  XL      |      inuenerit, carnis procul dubio incorruptionem damnabit. ~
 6      III,  V       |       a nobis spernimus, sine dubio ille confusus abscedit,
 7      III,  V       |      miseria, commissa procul dubio caret facinora. ~
 8      III,  VII     |     desideratum effectum sine dubio percipit, qui quod orando
 9      III,  VII     | facimus, id quod petimus sine dubio obtinemus. Namsicut scriptum
10      III,  XX      |  turbatur, reminiscens procul dubio scriptum esse: Maledictus
11      III,  XXXII   |  facta sua pronuntiat, procul dubio nequaquam peccat. ~ 32.7.
12      III,  XXXVIII |        de illis rationem sine dubio reddituri sunt.   38.3.
13      III,  LIII    |     iudicium peruertunt, sine dubio in Christum, qui est ueritas
14      III,  LX      |    adhibet, elemosinam procul dubio facit. Namet doctrinae bonum
15      III,  LX      |    tribuamus, mercedem procul dubio non amittimus. Ceterum,
16      III,  LVI     |      parum est, amanti procul dubio longum est. ~ 61.3a. Qui