Liber,  Caput

 1        I,  VIII  |        nosse potuisset, ad Deum sese referebat creatura in quo
 2        I,  XIII  |         et animus cetera uidet, sese non intuetur. Aliarum enim
 3        I,  XVI   |     lacerant, quando alterutrum sese in proprias sectas inducent,
 4        I,  XVI   |     inducent, sic tamen inuicem sese conlidunt, ut contra ecclesiam
 5       II,  V     |     designantur sanctorum mutuo sese affectu prouocantium, atque
 6       II,  V     |         alterno exemplo inuicem sese erudientium. ~ 5.8. Munera
 7       II,  X     | conuersionis calore ad uirtutes sese accingunt; accedente uero
 8       II,  XLIIII|       Inmundi enim spiritus ibi sese magis iniciunt ubi plus
 9       II,  XLIIII|         elemosina in abscondito sese amant, ut solus Deus qui
10      III,  VI    |   memoriam turpium cogitationum sese persentiat inquinatum, tamen
11      III,  VIIII |   tantundem efficere ualet, qui sese de exterioribus saeculi
12      III,  XV    |         in contemplatione autem sese per interualla resumit,
13      III,  XXXII |         et ab amore dilectionis sese perenniter retrahunt. ~
14      III,  XLVIII|       non tumuit, sed humiliter sese deiciens dixit: Vilis incedam
15      III,  LVI   |         ueluti canes alterutrum sese lacerant iurgiaque causarum