Liber,  Caput

 1        I,  V      |      uoluit, quatenus ad sua per nostra nos traheret, et dum condescendit
 2       II,  V      |           5.5b. Sciendum quod et nostra sit iustitia in his quae
 3       II,  VII    |             Tunc enim placet Deo nostra conuersio, quando bonum
 4       II,  VII    |   iudicamus, quando flentes mala nostra punimus et bono quod ex
 5      III,  VII    |          non iterat. ~ 7.7. Mens nostra caelestis est, et tunc orando
 6      III,  VII    |     Hieremias ait: Leuemus corda nostra cum manibus ad Deum. Cor
 7      III,  VII    |        dictum est: Leuemus corda nostra cum manibus ad Deum, ne
 8      III,  VII    |      orantes non cito exaudimur, nostra nobis facta in oculis proponamus,
 9      III,  XXI    |        inpenditur.   21.6. Sicut nostra nobis non odienda est anima,
10      III,  XXIIII | discretio, ut et nota sint opera nostra ad Dei augendam gloriam,
11      III,  XXVII  |  praecepit: Dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus
12      III,  XXXVIII|        extra nos sunt, sed tamen nostra sunt, auferunt; corruptores
13      III,  XLII   |   subditorum iudicantur a nobis, nostra uero Deus iudicat. ~ 42.
14      III,  XLVI   |  reprehendimus uitia aliena quam nostra. Namsaepe quae peruersa
15      III,  LVI    |      Haec est enim uita uitalis, nostra ista uita mortalis est. ~