Liber,  Caput

 1        I,  II      |         Cuncta enim intra diuini iudicii omnipotentiam coartantur,
 2        I,  XXVII   |      XXVIII. De iudicio. ~ 27.1. Iudicii diem nouit Christus, sed
 3        I,  XXVIIII |    similibus conligantur, ita in iudicii diem similis culpae reos
 4        I,  XXVIIII |       posse perire ex eis in die iudicii, qui nunc electi esse uidentur
 5       II,  XII     |   recordatione peccati et timore iudicii. ~ 12.2. Illa est conuersis
 6       II,  XVIIII  |         ne ueniente illo terrore iudicii, sentiri possit, uitari
 7       II,  XX      |    peccatum quod agit abscondit, iudicii iam esse indicium, quia
 8       II,  XXXVIIII| fornicationis inpellitur, diuini iudicii metus et aeterni tormenta
 9      III,  I       |       hac uita electos suos Deus iudicii flagello castigat.
10      III,  V       |       deuorauerat, rursus diuini iudicii occulta miseratione ab eius
11      III,  XXII    |       enim in discussione diuini iudicii arguendi sunt, qui, quod
12      III,  LII     |      adserunt, sicque conturbant iudicii ordinem, dum non suo contenti
13      III,  LII     |  incipiunt, irascuntur, ipsamque iudicii sententiam in insaniam uertunt.
14      III,  LII     |           52.16. Iracundus iudex iudicii examen plene contuere non
15      III,  LIIII   |        amor lucri, quam aequitas iudicii. ~ 54.6. Tres sunt munerum