Liber,  Caput

 1        I,  II     |         colligit, et continet in ueritate. Inest ei et longitudo,
 2        I,  X      |        initio mendax fuit, et in ueritate non stetit, quia, statim
 3        I,  X      |          cecidit. Fuit quidem in ueritate conditus, sed non stando
 4        I,  X      |       sed non stando confestim a ueritate est lapsus. ~ 10.8. Vno
 5        I,  XV     |        legitur: Plenus gratia et ueritate. In Christo ergo omnis plenitudo
 6        I,  XXIII  | certamini offert, nec unquam pro ueritate diffidit. ~ 23.2. Saepe
 7       II,  XVII   |          uiuentes, si possunt, a ueritate diuertunt. ­ Sunt enim qui
 8       II,  XXVIIII|          iustus est; sed qui pro ueritate innox patitur, ille tantummodo
 9       II,  XXX    |          multa falsitas etiam in ueritate suspectum. ~ 30.2. Saepe
10       II,  XXX    |       adiungitur, et plerumque a ueritate incipit qui falsa confingit. ~
11      III,  VI     |          quippe imagines quas in ueritate gessimus, saepe dormientibus
12      III,  XIIII  |   Contentiosorum studium non pro ueritate sed pro appetitu laudis
13      III,  XLVIII |      esse debet numquam egredi a ueritate; quod si casu titubare contigerit,
14      III,  LIII   |         Iniqui iudices errant in ueritate sententiae, dum intendunt