Liber,  Caput

 1        I,  VIII    |      mundum, quod ante non fecit, uoluntatem Dei inmutari arbitrantes,
 2        I,  VIIII   |      natura bona damnatur propter uoluntatem malam, ipsa mala uoluntas
 3        I,  VIIII   |           subicitui eis, qui suam uoluntatem subiugat amori earum quae
 4       II,  I       |            Seruus, inquit, sciens uoluntatem Domini sui, et non faciens
 5       II,  II      |  agnoscatur arbitrii per propriam uoluntatem, et beneficium gratiae per
 6       II,  XXII    |          autem necessitas mali in uoluntatem boni. ~ 22.1b. Plerique
 7       II,  XXXIII  |           et admittit scelera per uoluntatem et defendit ea per contumaciae
 8       II,  XXXVIIII|   sensusque nostros contra rectam uoluntatem in nobis rebellare sentimus. ~
 9      III,  V       | Namspiritus malus per nequissimam uoluntatem, et idem spiritus Domini
10      III,  VII     |        multos Deus non exaudit ad uoluntatem, ut exaudiat ad salutem. ~
11      III,  LIIII   |         qui prauos iudices contra uoluntatem Dei populis fidelibus praeferunt.
12      III,  LVII    |         potestatem per suam bonam uoluntatem, quia de nostro malo ipse
13      III,  LVII    |         aduersantur eius impleant uoluntatem. ~ 57.6. Propterea in hac