Liber,  Caput

 1       II,  I   | opinatione sententia. Nam illa uera est, ista dubia. ~ 1.9.
 2       II,  I   |       sentiat, dum modo de Deo uera pronuntiet. Nam quamuis
 3       II,  XII |      Quo mens hominis iusti ex uera conpunctione rapiatur, et
 4       II,  XII |          12.8. Sunt qui non ex uera cordis conpunctione sui
 5       II,  XXX |        Mendaces faciunt ut nec uera dicentibus credatur. Reddet
 6       II,  XXX |       suspectum. ~ 30.2. Saepe uera promittit, qui falsa dicturus
 7       II,  XXX |          30.3. Multis uidentur uera esse quae falsa sunt, et
 8       II,  XXX |     ficte laudetur, hoc est si uera sunt quae de illo dicuntur. ~
 9      III,  VI  |          6.8. Quamuis nonnulla uera sint somnia, facile tamen
10      III,  VI  |    multis fallant, interdum et uera pronuntiant. Sed quamuis
11      III,  VI  |   noscuntur. ~ 6.10b. Non esse uera somnia quae cogitans animus
12      III,  XXX |     dissoluitur. ~ 30.2b. Illa uera est amicitia quae nihil
13      III,  XLII|        est in Dei sacerdotibus uera discretio, qua nec per libertatem