Liber,  Caput

 1       II,  III    |                               III. De caritate. ~ 3.1. Quamuis nonnulli
 2       II,  III    |                tamen quia priuantur a caritate fraternae dilectionis, nullum
 3       II,  III    |             se dilectionem Dei, qui a caritate non diuiditur proximi. ~
 4       II,  XXXVIII|              uirtus quaelibet et sine caritate in uitio deputatur. ~ 38.
 5      III,  II     |             uulneramur conscientia ex caritate, ut Deum ardentius diligamus. ~
 6      III,  XXVII  |             separant qui semetipsos a caritate dissociant. ~ 27.3. Sicut
 7      III,  XXVII  |               uenientes ad se benigna caritate amplectitur, ita et singuli
 8      III,  XXVIIII|            existant cari. Nammultos a caritate aut aduersitas temporis,
 9      III,  XXVIIII|               quos ante conglutinatos caritate habuerunt, postquam ad culmen
10      III,  XXXII  |       Plerique uero hoc ipsud quod ex caritate corripiuntur ad iniuriae
11      III,  XLIII  |             uero delinquunt, pro sola caritate, ut locus est, corripiendi
12      III,  XLVI   | increpationibus subditos; qui tamen a caritate eorum quos corripiunt non
13      III,  LVI    |            aut certe, manente proximi caritate, negotium sequantur terrenum.