Liber,  Caput

 1        I,  XI     |      diaboli. ~ 11.8. Quia praua uoluntate ad ima conlabimur, recte
 2       II,  VII    |         quosdam concutit, ut qui uoluntate conuerti despiciunt commoti
 3       II,  XXII   |          necessitate potius, non uoluntate existimus. Vertenda est
 4       II,  XXII   |      boni. ~ 22.1b. Plerique non uoluntate, sed sola necessitate peccant,
 5       II,  XXII   |           Item nonnulli peccatum uoluntate, non necessitate committunt,
 6       II,  XXXVIII|          quia rem bonam non bona uoluntate faciunt. Nam reuera sine
 7      III,  V      |     peccamus, ubi cupiditate uel uoluntate deflectimus; ubi uero uiolenter
 8      III,  XVII   |      mundo, sed multo est melius uoluntate; utrumque uero perfecte.
 9      III,  XXXIII | ecclesiastici ordinis, si ex Dei uoluntate prouenerit, nolens quidem,
10      III,  LVII   |   Verumtamen quod iniqui mala ex uoluntate quaerunt, idcirco Deus perficiendi
11      III,  LVII   |   desiderat. Sed ille iustissima uoluntate, illi uero saepe crudeli
12      III,  LVIIII |       dabunt. ~ 59.4. His qui in uoluntate saecularium desideriorum