Liber,  Caput

 1       II,  X      |      deseruiuit; nam locus ubi praue quisque uixit, hoc in aspectu
 2       II,  XIII   |  transeat requiem. ­ Qui autem praue uiuendo paenitentiam in
 3       II,  XXIIII |        accuset quod superbiens praue admisit. ~
 4       II,  XXVIIII| uiuendo exemplis suis alios ad praue agendum informat. ~ 29.20.
 5       II,  XLIIII |       autem cibis abstinent et praue agunt, daemones imitantur,
 6      III,  XXV    |   contabescit. ~ 25.2. Homines praue uiuentes, sicut de bonorum
 7      III,  XXVII  |        3. Sicut mater ecclesia praue ab hominibus haereticis
 8      III,  XXXVII |  loquendo, se autem interficit praue uiuendo. Ac per hoc, quod
 9      III,  XXXVIII| Plerique sacerdotes et clerici praue uiuentes, forma ceteris
10      III,  XXXVIII|       dum eo uel peccante, uel praue docente, pestifer languor
11      III,  XLVIII |    transmeat gloriam. Qui uero praue regnum exercent, post uestem
12      III,  LX     |    misericors esse potest, qui praue uiuendo in se misericors