Liber,  Caput

 1        I,  V      |    causarum. Vnde et creditur Deum nunquam uisibiliter hominibus apparuisse,
 2        I,  X      |        omnis poena longe est, quia nunquam simul poena et beatitudo
 3        I,  XVI    |            et hereticus, ille quia nunquam fuit cum Dei populo, iste
 4        I,  XXIII  | intermissione sit cotidie agendum, nunquam tamen fecisse sufficiet. ~
 5        I,  XXVIIII|            confitebor illis: "quia nunquam noui uos, discedite a me
 6       II,  XIIII  |          conuersa, quam de ea quae nunquam extitit perdita. Sicut de
 7       II,  XIIII  |          liberatur, quam de eo qui nunquam nouit peccati periculum.
 8       II,  XVIII  |     quisque claritate resplendeat, nunquam tamen ad purum peccatorum
 9       II,  XXXI   |        periurii crimen incurrimus. Nunquam ergo iuret qui periurare
10       II,  XLI    |         sequitur actionis. ~ 41.7. Nunquam satiari nouit cupiditas. "
11      III,  V      |           conualescunt, ita ut aut nunquam aut cum difficultate uincantur. ~