Liber,  Caput

 1        I,  X     |  deprecantur quod tamen pro mala conscientia adipiscere non merentur. ~
 2        I,  XXVII |          terribilis apareat quos conscientia in malis accusat. ~ 27.10-
 3       II,  XXIII |          autem audacter pro bona conscientia exultat, qui ualenter in
 4       II,  XXVI  |                         XXVI. De conscientia. ~ 26.1. Humana conditio
 5       II,  XXVI  |          enim abierit reatus sui conscientia illum non derelinquit. ~
 6       II,  XXX   |   habebit, id est occulte in sua conscientia, non palam in aliena lingua. ~
 7       II,  XLIIII|    polluta sunt eorum et mens et conscientia. ~ 44.10. Spernitur ieiunium
 8      III,  II    | emendemur. Altera qua uulneramur conscientia ex caritate, ut Deum ardentius
 9      III,  VIII  |         agit memoratur, et teste conscientia interius accusatur. Vnde
10      III,  XX    |      sanctitati. ~ 19.3b. Semper conscientia serui Dei humilis esse debet
11      III,  XLI   |      cordis dilectione et humili conscientia facit. Ceterum qui delinquentem