Liber,  Caput

 1       II,  IIII  |        De spe. ~ 4.1. Qui male agere non desistunt, uana spe
 2       II,  XIII  |     non gessit, et gessit quod agere non oportuit. ~ 13.6. Ille
 3       II,  XVIII |   homines de magnis sceleribus agere debent, quando etiam perfecti
 4       II,  XXXV  |   torpens neglegentia, putatur agere indulgentia pietatis. Nonnunquam
 5       II,  XXXVI |   Nihil prodest, admixto malo, agere aliquid bonum, sed prius
 6       II,  XXXVI | propheta, cum dicit: Quiescite agere peruerse, discite benefacere. ~
 7      III,  XXIIII|   concessum est tantundem bene agere et fructum boni operis non
 8      III,  XXIIII|    unde possit semper laudari, agere non quiescit, et subinde
 9      III,  XXIIII|     dum possint et in occultis agere unde iustificentur. Hii
10      III,  XXXVI |      sed praecedet iustus bene agere, ut sequenter possit bene
11      III,  XLVI  |        in aliis reprehendimus, agere ipsi non erubescimus. ~