Liber,  Caput

1        I,  VIII | creatura, quae antequam fieret, perfecte ab illo est uisa; sed dum
2       II,  I    |         cognoscimus, quando eum perfecte scire nos denegamus. ~ 1.
3       II,  I    |         Deum ignorantiam mundi. Perfecte autem scit qui Deum prius
4       II,  II   |      quaeritur; ac per hoc tunc perfecte laudatur quando et creditur. ~
5       II,  XXXII|    resecare non possit. ~ 32.4. Perfecte renuntiat uitio, qui occasionem
6       II,  XXXII|        5. Quaedam uitia dum non perfecte uitantur, suos in se faciunt
7      III,  XVII |        uoluntate; utrumque uero perfecte. Ille ergo perfectus est,