11a-artif | ascen-confr | confu-demer | demis-equos | ergom-gerat | germi-inmod | inmor-loque | loqui-nusqu | nutri-perue | perui-quaer | quaes-seduc | sedul-thesa | thron-zona
Liber, Caput
1001 III, VIII | deprecatur dicens: Tunc non confundar, dum respicio in omnia mandata
1002 I, XIIII | per qua non cognoscebatur confunderet. ~ 14.7. Sicut cibum fortem
1003 III, XVI | tranquilla quae perdidit,et quam confusa sint in quibus cecidit,
1004 II, II | Aduersarios quidem fidei confutant pro infidelitate, sed fideles
1005 I, XVIII | indeficientis refectionem inuenisse congaudet. ~ 18.3. In scripturis sanctis,
1006 II, X | tepidos, pigritiae inertia congelatos; sed hoc proinde quod labor
1007 III, XXVIIII | mutantur et mores; et quos ante conglutinatos caritate habuerunt, postquam
1008 III, XXXIIII | discutiat si uita honori sit congrua; quod si non discrepat,
1009 I, XX | intellegentes quod Deus quid cuique congruent tempori magna quadam distributione
1010 III, XLVII | ita ut quibus aspicit non congruere libertatem, his misericordius
1011 II, XXXIIII | relaxantur. Sicque fit ut quae congruo loco uirtutes sunt, incongruo
1012 II, XL | perire. ~ 40.13. Quidam coniugale decus non pro gignendis
1013 III, LVIIII | utuntur qui luxuriam carnis coniugali honestate restringunt. Sed
1014 II, XL | bonum, hoc optimum. ~ 40.2b. Coniugium concessum est, uirginitas
1015 III, XXVIII | uinculo et igne caritatis coniuncti, unum omnes generaliter
1016 III, LV | 55.4. Testibus falsis coniunctis tarde mendacii falsitas
1017 III, LVI | est Christus Verbum caro coniunctus. Haec est enim uita uitalis,
1018 III, XXXVII | uiuit, uidetur bonum malo coniungere, lucem tenebris permiscere,
1019 II, XXXVI | uirtutes. Nam cohaerere et coniungi non potest ueritas cum mendacio,
1020 II, XLI | prophetam dicitur: Vae qui coniungitis domum ad domum, et agrum
1021 III, L | Multi aduersus principes coniurationis crimine deteguntur, sed
1022 I, XI | Quia praua uoluntate ad ima conlabimur, recte ad bene agendum cum
1023 III, XXIIII | aquila ex alto ad escas conlabitur, sic homo de alto bonae
1024 I, X | deiectionem, angelorum sanctorum conlatam sanctitatis perseuerantiam
1025 I, IIII | Creatorem. Intellegibilia per se conlaudant Deum; inrationabilia et
1026 I, XVI | sic tamen inuicem sese conlidunt, ut contra ecclesiam pari
1027 I, XXVIIII | conbustionem de similibus conligantur, ita in iudicii diem similis
1028 II, XXXVII | sancti ueracius a uitiorum conluuione detergunt, dum ab eis contra
1029 II, XXXII | reus et iudex es, qui et conmissa damnas et damnata committis.
1030 I, XII | possidet anima, sed fuscatur conmixtione carnis qua retinetur inclusa.
1031 III, LX | ad elationem effunditur: conparati hypocritis qui non ad aedificationem
1032 I, XXVIII | gaudeant. ~ 28.3. Apta fit conparatio de camino trium puerorum
1033 I, XXX | introitum. ~ 30.2-3. Sicut conparatus color candidus nigro colori
1034 III, XLI | increpando rigide feriunt, et conpati humiliter nesciunt. ~ 41.
1035 III, LX | 60.5. Misericordia a conpatiendo alienae miseriae uocabulum
1036 I, X | praestare ueniam dum infirmo conpatitur homini, quia ipse homo traxit
1037 II, XXXI | credunt quod dicimus iurare conpellimur, talique necessitate iurandi
1038 II, V | praeuenti gratia quosdam conpendio sanctitatis praeueniant;
1039 II, XVIIII | quae pro merito aliorum conpensantur peccatorum. Vnde et propheta:
1040 I, VIII | Cognitio uero sua in seipsa, ad conpensationem cognitionis illius quae
1041 II, XLIIII | quod in uesperum deliciis conpensatur, dicente Esaia propheta:
1042 III, XXXII | usurpant, si, uel falso, conpererint quod ad infamiam bonorum
1043 I, VIIII | iste etiam in uerbis esse conperitur. Qui modus antitheta dicitur,
1044 III, LXII | quanta ualuerit exhortatione, conpescit. ~ 62.7-9. In exitu uitae
1045 II, I | esse iniustum quod iusto conplacet iudici. ~ 1.8. Omnis sapientia
1046 I, XIIII | suscipiam eum, electus meus; conplacuit sibi in illo anima mea.
1047 III, XXI | exercere student, utrumque conplectere simul non ualent; nam duas
1048 I, VI | quia aeternitate sua cuncta conplectitur. Alioquin mutabilis est
1049 II, VII | inchoamus perseueranti fine conplemus. Nam sicut scriptum est:
1050 I, XXVI | ituri sunt ecclesiam Dei conpleri. In fine autem saeculi zizaniam
1051 I, XVIII | quemadmodum ista cernuntur esse conpleta. More enim suo per praesentia
1052 III, XLVIII | rationabili discretione conponant. Recte igitur illi reges
1053 I, IIII | creaturarum corporea magnitudo conponitur, ut magna considerentur
1054 III, XIII | simplicitas ueridica, et conposita falsitas quae hominem suis
1055 II, XXVIIII | more poetarum qui magis conpositionem uerborum quam sententiam
1056 I, XIIII | Venit, patefecit uulnus, conposuit semetipsum et de sua morte
1057 I, V | contemplentur, cuius nunc uestigia conprehendere conantur, hoc est, quem
1058 II, XXXVI | autem inordinate uirtutes conprehendre nititur, cito periclitatur.
1059 III, V | Domini? Sed duobus uerbis conprehensa est et Dei potestas iusta
1060 II, VIII | non peccati poena seruos conprimit, sed amor iustitiae liberos
1061 II, XLII | diuersa edacitatis desideria conprimuntur. Vnde et Danihel: Panem,
1062 III, XXVIIII | aduersa igitur et prospera conprobatur, si utique uere diligatur
1063 III, IIII | quatenus eius patientia conprobetur, ut denuo fortitudinis documenta
1064 III, LX | inferno tenuissima petenda conpulsus est, qui hic tenuissima
1065 II, XII | est conuersis perfectior conpunctionis affectio, quae omnes a se
1066 III, LVIIII | saeculo sine contritione graui conquirunt, et pro quibus in futuro
1067 I, X | humilitati, quia unde mali conruunt, inde boni proficiunt. ~
1068 III, LIII | pauperi in iudicio. Qui enim consanguinitatis uel amicitiae fauore, siue
1069 III, XXII | huius inuolueris, lignum conscende crucis, ut a mari, id est
1070 III, XV | Et sicut ab actuali uita conscendentes in contemplationis quiete
1071 I, XXVII | 27.9. Pro diuersitate conscientiarum et mitis apparebit in iudicio
1072 III, I | interius, ut testis, scrutatur conscientias, ita exterius inrogat poenas;
1073 III, XII | doctorum heretici sua dicta conscribunt, ut indubitanter lecta credantur.
1074 III, XIII | sancti simplici sermone conscripti sunt, ut non in sapientia
1075 II, XI | aedificatur homo, uarias consectare uirtutes: humilitatis ex
1076 II, XXIII | delectatio consensionem, consensio actionem, actio consuetudinem,
1077 II, XVII | daemonum, delectatione carnis, consensione mentis, defensione elationis;
1078 II, VIIII | resistant, dum modo non consentiant. Vnde et nouerint serui
1079 III, XVII | nec cupiditas eum obligat consentientem, nec cruciat sentientem. ~
1080 III, XXX | quem quisque quod desiderat consequatur. Ille autem eam ueraciter
1081 II, I | pertinere ad beatitudinem consequendam scientiam rerum, nec esse
1082 II, VII | faciendi bonum, tertium consequendi boni operis praemium. Nam
1083 III, V | minime transit. Namfacile in consequenti opere repellitur, si prima
1084 II, XIII | paenitentiam conuertatur, consequi posse ueniam creditur.
1085 III, VIII | didicimus, meditationibus conseruamus. ~ 8.4. Geminum confert
1086 III, XXVIII | erga dilectionem proximi conseruanda: unum ne malum quis inferat;
1087 II, XXXI | dolo capit. ~ 31.9. Non est conseruandum sacramentum quo malum incaute
1088 III, LII | praedicationem moribus bonis conseruent. ~
1089 III, VII | offert, talem post orationem conseruet. Namnihil proficit oratio,
1090 I, X | dicitur: Vide ne feceris, conseruus enim tuus sum, et fratrum
1091 II, XLII | quaesiuit nec meruit. ~ 42.9. Considerandum quam uehementer arguantur
1092 III, LV | iudicant, non causam, sed dona considerant, et sicut neglegentes sunt
1093 III, VI | oriuntur, et unde ueniant rare considerantur. Tam facile igitur somniis
1094 III, LXII | semper terminum uitae suae considerare, ut, de contemplatione illius,
1095 II, XII | recordatio futurarum poenarum, consideratio peregrinationis suae in
1096 III, XXIIII | et tamen in his alta se consideratione custodiunt, ne, dum alios
1097 III, XXI | cogitationes aspargit, ad considerationem sui se nullatenus collegit. ~
1098 I, XIII | Ceteris enim in ipsa qualitate considerationis suae, sensus carnis, non
1099 I, IIII | magnitudo conponitur, ut magna considerentur ex paruis, et ex uisibilibus
1100 III, LVIII | inuenire casus debet quem non consilia eius praeueniant. ~
1101 I, III | sensum Domini, aut quis consiliarius eius fuit? ~
1102 III, XXII | abscidunt. ~ 22.7. Multis consiliorum argumentis insidiatur eis
1103 III, XLVI | Hypocritae trabem in oculo suo consistentem non sentiunt, et haerentem
1104 III, LX | iudicio ueniens in dexteram consistentibus dicat: Esuriui et dedistis
1105 III, XVIIII | qui lugent, quoniam ipsi consolabuntur; et rursus: Vae uobis qui
1106 III, LVII | persecutores et uiolenti fidelibus. Consolando enim per prophetam Deus
1107 III, LX | affectum conpassionis et consolationis inpertit, aut in quibuslibet
1108 I, XV | Spiritus Sanctus pro eo quod consolator sit Paraclitus nuncupatur,
1109 III, VII | enim utilitas tristia corda consolatur, gratiores mentes facit,
1110 III, XVII | solum mores eorum, sed et consortia fugiant. Quidam etiam corporaliter
1111 III, LXII | intellegantur sanctorum habere consortium angelorum, ex quo ab hoc
1112 III, V | culpam non existimet quam ex consparsione propria sustinet; sed quantum
1113 III, V | conspicit, ut, secundum humoris consparsionem, adhibeat et temptationem.
1114 III, V | quod tolerat, pugnet. Namsi consparsioni ceditur, temptationi uel
1115 I, V | ratione, quia per faciem conspectam quisque cognoscitur. Hoc
1116 III, LX | quis uictimet filium in conspectu patris sui. Qui enim iniuste
1117 III, XXXI | in necem suam concordasse conspexit. Inde et in lege, mare rubrum,
1118 II, XXXV | uirtutibus, deceptam se conspiciat uitiis damnabilibus. ~
1119 I, XIIII | dum essemus infirmi ad conspiciendam Verbi aeternitatem, factum
1120 I, VIII | melius in diuina ratione conspiciens, continuo mane fiebat. Si
1121 III, LXII | eorum poena conspicitur, conspicientis uita mundatur. Cuius enim
1122 II, II | etiam quod intellectu mentis conspicimus, id est Deum: Sine fide
1123 III, II | hic potentiae claritate conspicuus, post mortem gehennae incendiis
1124 I, VIII | anima et membris omnibus constans. Aptum uero esse ut uestimentum
1125 I, XI | esse cum omnibus rebus quae constant, et in homine omnia contineri,
1126 III, LVII | festinare. ~ 57.11. Iniqui, dum constantiam iusti in persecutionibus
1127 III, XLVII | hominibus uitam, alios seruos constituens, alios dominos, ut licentia
1128 III, XLVIII | ecclesiasten dicitur: Ducem te constitui, noli extolli. [sed esto
1129 III, XLVII | libere seruientes sub dominis constituti flagitiosis; qui, etsi subiecti
1130 III, LII | damnare iura quae in subiectis constituunt. Iusta est enim uocis eorum
1131 I, XXVIIII | iungere, ut ex aequo poena constringat, quasi in fasciculum, quos
1132 II, VII | freno et camo maxillas eorum constringes, qui non adproximant ad
1133 I, II | ille omnia circumquaque constringit. Cuncta enim intra diuini
1134 I, VIII | aeterno consilio huius mundi constructio, nec tempus ante principium,
1135 I, XVI | omnium gentium societate construitur. ~ 16.7. Qui sunt hereses,
1136 I, XV | Non enim res una et duorum consubstantialis poterit semel ab eis procedere
1137 II, XIII | pulsantesque hominem in consuetis operibus grauius pertrahunt,
1138 II, XXIII | labore resurgitur, dum malae consuetudini repugnatur. ~ 23.6. Male
1139 II, XXIII | sed resultat caro malae consuetudinis lege. Bene autem audacter
1140 III, XLVIII | premere, sed condescendendo consulere, ut uere sit utile hoc potestatis
1141 III, XXXIII | animarum inponitur, rennuunt, consultius arbitrantes otiosam uitam
1142 III, XLI | 4. Multi sunt qui non ex consulto aedificandi, sed ex tumore
1143 III, XLVII | aequaliter et dominis fert consultum et seruis. ~ 47.3. Melius
1144 I, XIIII | non potuit. Sed unde nobis consuluit, inde despectionem tulit,
1145 III, XXXIII | Intrant enim ad cor, et ibi consulunt quid uelit occulta uoluntas
1146 III, XXXVII | praestare, se uero inmalissuis consumere atque extinguere. ~ 37.7.
1147 I, XXVII | innocentem et impium ipse consumit. Consumitur quippe a Deo
1148 I, XIIII | contexens, inchoat a loseph et consummat in Deum, dum dicit: Qui
1149 I, II | concludantur ab eo. ~ 2.4. De consummatione alicuius facti dicitur perfectio.
1150 I, XIIII | ego uobiscum sum usque ad consummationem saeculi. ~ 14.18. Sedet
1151 III, LVI | sed finitur. Tela enim consummatur filis, et uita hominis expletur
1152 II, VII | perdiderunt, id est opus bonum non consummauerunt. ~ 7.3. Indulgentia peccatorum
1153 II, XXV | interius uipereo ueneno consumunt, animamque nostram crudeli
1154 III, XVI | huius uitae mortificatione consurgant. Cuncta quippe temporalia,
1155 I, V | et dum condescendit nobis consurgeremus ei. ~ 5.4a. Multis modis
1156 III, LII | ueritatem mentis serenitate consurgit, et sine ulla perturbatione
1157 II, XLIII | sic arguit dicens: Vae qui consurgitis mane ad ebrietatem sectandam
1158 II, VIIII | expelluntur, acriore uirtute consurgunt. Fiunt autem inimica conuerso
1159 III, XXV | bonus proficit, inde inuidus contabescit. ~ 25.2. Homines praue uiuentes,
1160 I, XIIII | tamen ex carnis libidinosa contagione. 14.4. Mediator Dei atque
1161 III, XXXII | corripere qui adhuc uitiorum contagionibus seruit. Inprobum est enim
1162 II, XL | qui carnalis corruptelae contagium nesciunt; qui, sicut infecundi
1163 III, XXIIII | quisque gloriatur, pro eo quod contemnat ab hominibus laudem. ~ 23.
1164 III, VI | Sed quamuis ita accedant, contemnenda sunt, ne forte de inlusione
1165 III, XXIIII | 23.4. Saepe uanam gloriam contemnendo in aliud genus elationis
1166 I, VIII | quando creaturam ipsam contemplabatur, quodam modo uesperescebat.
1167 III, VI | aspectu etiam in somnia contemplamur. ~ 6.13. Non esse peccatum
1168 III, XV | resumit, quia diuturnitate contemplandi lassatur. ~ 15.9. Visio
1169 III, XVII | angelicae societatis frequentiam contemplantur. ~ 17.2. Malorum tam praua
1170 III, VII | et tunc orando Deum bene contemplatur, quando nullis terrenis
1171 II, VIII | mentis acie id quod quaerimus contemplemur, ut, dum antea flendo peccati
1172 I, V | praesentabitur, ut ipsam speciem contemplentur, cuius nunc uestigia conprehendere
1173 III, XXII | sponderant, implere opere contempserunt. ~ 22.4. Mirabiliter conparatur
1174 II, XIII | discutere et dona Dei quae contempsit flendo commemorare. Nihil
1175 III, V | iacula concupiscentiae eius "contemptaeque iacent et sine luce faces
1176 III, XXXVII | quam praedicat ueritatem contemptibilem facit. ~ 37.2. Arcus peruersus
1177 III, XLVII | mundi elegit ignobilia et contemptibilia, et quae non sunt ut ea
1178 III, XVI | refulget gratia, qui huic mundo contemptibilis fuerit. Namreuera necesse
1179 II, XV | suscipiunt. ~ 15.4. Dominici contemptores praecepti, statim ut auertuntur
1180 III, XVI | XVI. De contemptoribus mundi. ~ 16.1. Ea quae saeculi
1181 II, XXXVIII | eo quod faciendo uetita contemptui habeat diuina praecepta.
1182 II, VIIII | et summa uirtutum subire contendat, si forte adhuc aliqua aduersa
1183 II, XIII | uestro gloriam antequam contenebrescat; id est: antequam mors aeterna
1184 III, XIIII | scinditur caritas. ~ 14.5. Contentiosorum studium non pro ueritate
1185 III, LVIIII | quam securum pauco sumptu contentum esse et pauperem. ~ 59.15.
1186 I, XIX | Dominus comminatur dicens: Conteram Assyrium in terra mea, et
1187 III, II | Et duplici contritione contere eos, id est gemina poena,
1188 III, LVII | non sic arbitratur, sed ad conterendum paratum est cor eius. ~
1189 III, LIII | agunt, rigore principum conterentur, ipsamque disciplinam quam
1190 I, XIIII | Christi ab imis ad summa contexens, inchoat a loseph et consummat
1191 III, LVII | detrahunt, dumque eis aduersa contigerint, mox ad blasphemiam pusillanimitate
1192 III, XLVIII | ueritate; quod si casu titubare contigerit, mox resurgere. ~
1193 I, XIX | eidem ciuitati specialiter contigerunt: Ecce ego suscitabo super
1194 III, XLVIII | eosque quibus praeesse contigit non agnoscant. Quibus congrue
1195 I, II | eum, sed ut ipsa potius contineantur ab eo. Nec particulatim
1196 I, II | ideo interiorem ut omnia contineat, ideo exteriorem ut incircumscriptae
1197 I, II | omnipotentiam coartantur, siue quae continenda sunt ut salua sint, siue
1198 II, XL | inseruirent. ~ 40.10. Qui se continentem profitetur et ab aliis terrenis
1199 I, XVI | cisternas dissipatas quae continere non ualent aquas. ~ 16.8.
1200 I, XI | constant, et in homine omnia contineri, atque in eo omnium rerum
1201 I, II | et ab errore colligit, et continet in ueritate. Inest ei et
1202 III, VII | profectum. Non aliter quibusdam contingit electis: deprecantur enim
1203 III, XXIIII | Fundatus, nulla iam elatione contingitur. Namis qui se intellegit
1204 III, XLV | multum subeunt periculi si contradicentibus ueritati resistere noluerint,
1205 I, VIIII | quod latine oppositum, uel contrapositum nominatur, et fit pulchra
1206 II, XII | inquit, et commota est, et contremuit terra. ~ 12.6. Gressus Dei
1207 II, XIIII | peccati periculum. Quanto enim contristat res perdita, tanto magis,
1208 III, II | dannantur. Vnde et Hieremias: Contritio super contritionem, id est
1209 I, VII | reminiscendo, praesentia contuendo, futura expectando. Speramus
1210 I, XIII | adtingunt, iste intellectualiter contuetur. ~ 13.3b. Amplius excellit
1211 I, VIII | permanendo in eius creaturae contuitu, sed laudem eius ad Deum
1212 II, XVII | noluisse uero scire ad contumacem superbiam. Voluntatem quippe
1213 II, XXXIII | uoluntatem et defendit ea per contumaciae tumorem. ~ 33.2. Sic uitio
1214 III, XVI | curis et sollicitudinibus conturbantur. Qui autem eum odiunt nec
1215 I, XXV | fecerint aduersarii, non conturbentur sancti. ~ 25.5. Tam mira
1216 I, XXVI | absorta carnis infirmitate, conualuerint. ~ 26.2. Resurrectio mortuorum,
1217 II, XXXI | prouidentia quae statuit non conuellere statuta. Paenitentia autem
1218 I, XIX | ipsius capiti, quae suo magis conueniant corpori. Saepe uero eius
1219 I, XIX | quid capiti, quid corpori conueniat prudens lector intellegat. ~
1220 I, XX | pro tempore, sua quaeque conuenientia commodans et tamen pro ista
1221 I, X | simul poena et beatitudo conueniunt. Rursum si eos dicimus Dei
1222 I, XVI | sunt, non est Deus in eorum conuentibus, ipso Domino testante: Si
1223 III, LV | Neque enim deerit multiplex conuentus falsorum, si tantum praesentia
1224 II, XIIII | anima desperata et aliquando conuersa, quam de ea quae nunquam
1225 II, VIII | formidabamus. ~ 8.5. Primordia conuersorum blandis refouenda sunt modis,
1226 II, VIIII | illa se obiciunt ne ad Deum conuertamur, ista se ingerunt ne liberis
1227 II, VII | conuertuntur qui ex deuotione non conuertebantur iuxta capitulum psalmi dicentis:
1228 II, XLII | comessatio et sumptuosa conuiuia per prophetam, ita ut comminetur
1229 III, XXII | praepediuntur. ~ 22.1. Multi cupiunt conuolare ad gratiam Dei, sed timent
1230 II, X | X. De remissa conversione. ~ 10.1. Multos remissa
1231 II, VII | VII. De conversis. ~ 7.1-2. Non inchoantibus
1232 II, XIIII | aliter coram Deo et angelis copiosiorem esse gaudium de eo qui a
1233 II, XXXVIIII| gaudere, de quibus iam debent copiosius deplorare? ~ 39.8. Libido
1234 III, XXX | amicitia, quos munus non gratia copulat. Namcito deserunt, nisi
1235 I, XIIII | utraque natura nec naturarum copulatione confusus, nec naturarum
1236 II, XLI | domum, et agrum ad agrum copulatis usque ad terminum loci.
1237 II, XLIIII | coniungitur, Deoque liberius copulatur. ~ 44.2. Per ieiunium etiam
1238 II, XLII | et uenter, cui seruitur a coquis, uirtutes animae destruit.
1239 II, XLII | Inde est quod et princeps coquorum muros Hierusalem subuertit,
1240 II, XII | tunc esse Deum per gratiam cordi humano praesentem; unde
1241 III, V | saluentur, sicut et apostolus corinthiis scribens dicit: Tradere
1242 I, XIX | quasi sponsum decoratum corona,et quasi sponsam ornatam
1243 I, XVI | non propter praesentiam corporalem. ~
1244 III, LVIIII | quemadmodum detestatur eorum corporalia ornamenta, et quos successus
1245 III, I | securus. ~ 1.8. Non tantum de corporalibus passionibus, sed etiam de
1246 II, XXV | fieri solet ut inmundae corporalium rerum species, quas didicimus,
1247 I, IIII | magnitudinem, creaturarum corporea magnitudo conponitur, ut
1248 III, LIIII | autem peruertitur animus rei corporeae munere quam gratiae laudisque
1249 I, XIII | Inlecti autem homines usu corporearum rerum, nihil putant aliter
1250 I, XIII | Sicut praecellent sibi corporei sensus diuersitate locorum,
1251 I, XIII | ceteris. ~ 13.2a. Pro rebus corporeis utendis sufficit sensus
1252 II, I | Nam quamuis de incorporeis corporeisque naturis nequeat quisque
1253 I, V | 5.4b-6. Plerumque de corporibus ad Deum sumuntur qualitatum
1254 III, XLVI | peccata non sunt occulta correctione purganda; palam enim sunt
1255 II, VII | proficit facere bonum, nisi correctum fuerit malum, nec poterit
1256 III, XXXII | admonitus suscipit, sed correctus postmodum gratias agit.
1257 III, XXXII | Salomon et iusti emendationem correpti et stulti obstinationem
1258 III, IIII | IIII. De tolerantia divinae correptionis. ~ 4.1. Murmurare in flagellis
1259 III, XXXII | malo corrigi neglegunt, correptorum falsa criminatione detractant;
1260 III, II | etiam et post peccatum, ut corrigatur, sicut ille in apostolo
1261 II, XXIII | subrepserit, confestim erit corrigendum quod nequiter sentitur commissum.
1262 II, VIII | Conuersus quisque antea ab opere corrigendus est, postea uero a cogitatione,
1263 III, XLI | furor est, non dilectio corrigentis. ~
1264 III, XLIII | caritate, ut locus est, corripiendi sunt, non tamen cum seueritate,
1265 III, XLVI | tamen a caritate eorum quos corripiunt non recedunt. ~ 46.17. Saepe
1266 III, XXXII | hoc ipsud quod ex caritate corripiuntur ad iniuriae contumeliam
1267 II, XXVIIII | isto se remedio mens iusti corroborat, ut tanto solidius in Deum
1268 I, XII | Salomone docente: Corpus corrruptibile adgrauat animam et deprimit
1269 III, XXXVIII | deprauantur, quatenus procliuius corruant qui sequuntur. ~ 38.4. Capite
1270 III, XXXVII | imitantur Balaam hariolum qui corruens opere, apertos oculos habuit
1271 II, XXXVIII | diabolus a superna beatitudine corruit. Qui ergo de uirtutibus
1272 II, XLII | contineant animam, non ut corrumpant. ~ 42.6. Qui nimium cibis
1273 I, I | quia incommutabilis est et corrumpi omnino non potest. Creatura
1274 III, LIIII | praemio muneris alicuius corrumpimur; odio dum contra quemlibet
1275 III, XIIII | subuertitur fides, ueritas corrumpitur, scinditur caritas. ~ 14.
1276 II, XL | Vbi enim iudicans mentem corruptam inuenerit, carnis procul
1277 II, XL | reproborum qui carnalis corruptelae contagium nesciunt; qui,
1278 I, XXVI | filiorum Dei libertatem, dum corruptibile hoc induerit incorruptionem. ~
1279 III, XXXIIII | spiritaliter admonentur qui adhuc corruptioni sunt dediti, ne templum
1280 I, XXVI | eo quod hanc seruitutem corruptionis patiuntur, adhuc iugo seruitutis
1281 III, XXXVIII | tamen nostra sunt, auferunt; corruptores uero morum proprie nos ipsos
1282 III, LVIIII | uero exterius quasi arborum cortices foedi, interius uero solidi. ~
1283 I, XXV | sed etiam contra miraculis coruscantes dimicaturi sunt. ~ 25.6.
1284 I, XXIV | credentem oportet bonis operibus coruscare, nam ideo tunc signa fiebant
1285 III, XLIII | desiderant, edocere. ~ 43.5. Coruus, dum suos pullos uiderit
1286 III, LX | suae gloriae exagerandum cothurnum. ~ 60.20. Reprehensibilis
1287 II, XVIII | leuia quae ab incipientibus cotidiana satisfactione purgantur,
1288 II, XIIII | quaecumque mala gesserunt cotidianis fletibus purgant, atque
1289 II, XLIII | ebrietate. ~ 43.1. Esca crapulam, potus ebrietatem generat.
1290 III, VI | autem et aperta inpugnatione crassantes humana corpora uerberant,
1291 II, XLII | Nam graeci dixerunt ex crasso uentre subtilem sensum gigni
1292 I, XI | Deus: Fiat, et facta sunt; creare uero hominem quadam aeterni
1293 I, XII | misceatur, sed tunc eam creari quando et corpus creatur,
1294 I, XIX | caeli et terrae, quando creatae sunt, in die qua creauit
1295 I, XI | ipsa reuerentia discitur creationis, dum omnia dixit Deus: Fiat,
1296 I, VIII | uero permaneret neglecto Creatore in creaturae aspectu, iam
1297 I, VI | incommutabili inhaerent Creatori, siue materiae illius informi:
1298 I, VIIII | Malum a diabolo non est creatum, sed inuentum, et ideo nihil
1299 I, XII | creari quando et corpus creatur, cui admisci uidetur. ~
1300 I, VI | Tempus igitur non ad eas creaturas quae supra caelos sunt,
1301 I, IIII | IIII. Quod ex creature pulchritudine agnoscator
1302 III, VI | uobis, et ita euenerit, non credatis. ~ 6.10a. Somnia similia
1303 I, XIIII | culpae, iustos nos esse credebamus. Venit, patefecit uulnus,
1304 I, VIII | ex hoc substantiam habere credendae sunt tenebrae, quia dicit
1305 I, XXIV | miraculis credere, nunc uero iam credentem oportet bonis operibus coruscare,
1306 I, XV | Spiritus Sanctus cunctis est credentibus distributus, iuxta quod
1307 I, XXIV | oportebat mundum miraculis credere, nunc uero iam credentem
1308 III, XIII | consistere; nec quemquam crederemus ad fidem diuino inspiramine
1309 III, VI | somnia, facile tamen eis credi non opus est, quia diuersis
1310 III, VIIII | accipiunt, ut durius de rebus creditis puniantur. Tardiores autem
1311 I, XIX | significabat omnes gentes credituras Christo. - Vnde et bene
1312 I, XIIII | uenit, sed quod non essent credituri, propheta non tacuit dicens:
1313 I, XV | consolationem animae praebet. Credo equidem quod magnam laetitiam
1314 II, XXX | reliqua mendacia audientes credulos faciat. ~ 30.3. Multis uidentur
1315 II, XXXI | incredulitate eorum qui non credunt quod dicimus iurare conpellimur,
1316 I, X | praepositos angelos habere creduntur, quod ostenditur testimonio
1317 III, LVII | ingerunt, aeterno incendio cremabuntur, testante Domino per Esaiam
1318 I, XXV | iniqui, et ut diabolo durior crescat damnationis sententia. ~
1319 I, XVI | heresium, ecclesiae magistri creuerunt. Nam tunc clarius manifestatur
1320 III, XXXII | neglegunt, correptorum falsa criminatione detractant; et ad sui sceleris
1321 III, LXII | atque, absorbente profundo, cruciandi aeternis gehennae incendiis
1322 II, XV | reuersusque mirabiliter me crucias. Reuertens enim Deus hominem
1323 I, XXVIII | enim et miseria est propter cruciationem dolorum, et tenebrae propter
1324 III, IIII | animae insidiante aduersario cruciatur, non idcirco se credat alienari
1325 III, XXXIII | 1. Vir ecclesiasticus et crucifigi mundo per mortificationem
1326 I, XXV | crudelitatem etiam ligatus, crudelior tamen erit sub Antichristi
1327 III, LV | intendunt; iudices, quasi crudelissimi carnifices ciuium, oppressione
1328 II, XXXV | sub praetextu iustitiae crudelitas agitur, et putatur esse
1329 I, XXV | diabolus iam exercuerit magnam crudelitatem etiam ligatus, crudelior
1330 I, XXV | mundi diabolus uidet, tanto crudelius persecutiones exercet, ut,
1331 II, XIII | quasi si quis lauet laterem crudum, quem quanto magis elauerit,
1332 III, LV | prauis iudicibus quam a cruentissimis hostibus. Nullus enim praedo
1333 II, V | fraterno sanguine uenit cruentus, sed diuina gratia in cruce
1334 III, VII | incuriam uana mundi ingerunt in cuiuscumque orantis animo. Tunc autem
1335 II, XXX | summopere fugiunt, ut nec uita cuiuslibet per eorum fallaciam defendatur,
1336 III, LIII | ecclesiam potestatis adeptae culmina tenent, ut per eandem potestatem
1337 II, XXXV | non agnoscunt uitium esse culpabile quod dignum uidetur damnatione. ~
1338 II, XVII | excusatione scire nolunt ut minus culpabiles habeantur; qui tamen seipsos
1339 III, VII | inpetret precis. ~ 7.20. Culpabiliter manus ad Deum expandit qui
1340 III, L | iustitiae, non malum pro malo culpatis reddit, sed bonum pro malo
1341 III, LVIIII | solidi. ~ 59.9. Qui pretioso cultu incedunt, audiant prophetam
1342 I, XVII | diligentes, usque ad eorum cultum euanuerunt. ~ 17.4. Via
1343 III, LVIIII | et quos successus habeat cultus conpositus et ornatus, hoc
1344 III, VII | exeunt, tanto ad frugem cumulatius crescunt. ~ 7.24. Quotiens
1345 III, VII | excitatae maioribus praemiis cumulentur: exemplo pruinarum et repressione
1346 I, I | incommutabilitas. Inde et merito cunctae praeponitur creaturae. ~
1347 III, XXII | perdat semetipsum ac pereat, cunctaque bona amittat quae recte
1348 II, XXXVIII | omnium criminum, ita ruina cunctarum uirtutum. Ipsa est enim
1349 III, XIIII | propositis interrogationibus cunctatio rerum excluditur, et saepe
1350 I, XXIII | adgreditur, et per timorem cunctatione mouetur. ~ 23.6. Item accipe
1351 III, XLVIII | tumore cordis extollunt, ut cunctos subditos in sui conparatione
1352 II, XXIIII | animi. Qui autem luxuriae et cupiditati subditi sunt, contumaci
1353 III, III | salutis, inlicitis sordidentur cupiditatum et luxuriae desideriis. ~
1354 III, LX | rebus mundanis pereunt, quas cupidius rapiunt; alii uero saluantur,
1355 III, LV | Nullus enim praedo tam cupidus in alienis quam iudex iniquus
1356 III, XLI | 41.7. Bene alieni peccati curanda uitia suscipit, qui hoc
1357 III, XLVI | medici morbos inminentes curandos suscipiunt, futuros uero
1358 II, XXIII | membris, longo post tempore curationibus adhibetur. ~ 23.11. [Iteratio
1359 II, XXVIIII | perornatum. ~ 29.13. Quidam curiosi delectantur audire quoslibet
1360 II, XLIIII | abstinent, ut hominibus curiosis sancti appareant; sed hoc
1361 III, VI | deceptoria fraude ita quosdam curiosos obseruantesque inludunt,
1362 III, V | hominem, quem diabolus in cursu praeteritae uitae non decipit,
1363 I, VIII | autem posse est quod extra cursum inditum naturarum Creator
1364 I, XVII | praedicantur in dimensione temporum cursuque siderum, ac discussione
1365 III, XLVIII | aliqua cingitur, non sub illa curuatur ut superbus tumeat, sed
1366 II, XXX | quasi uentorum interdum curuentur inpulsu, funditus tamen
1367 II, XXVIIII | mores corrumpunt. ~ 29.6. Custodia ori ponitur dum quisque
1368 II, XXV | obseruantia circa cordis est custodiam adhibenda, quia aut bonae
1369 III, XLVI | non fueris locutus, ut se custodiat impius a uia sua, ille in
1370 III, LII | enim iura sua ab omnibus custodienda existimet, quando et ipse
1371 I, XIII | memoria est: ipsa est enim custos rebus inuentis, ipsa cogitatis.
1372 III, XXXVII | male uiuit, tamquam aes aut cymbalum sonum facit aliis, ipse
1373 I, V | faciem tuam, ac si dicatur: da nobis cognitionem tuam. ~
1374 I, XVIII | singulorum delectatione uarium dabat saporem; iuxta sensuum enim
1375 I, XIIII | quod antiquis patribus non dabatur. Nam ante aduentum saluatoris,
1376 III, XLVI | prophetam diceritem: Quis dabit capiti meo aquam et oculis
1377 I, XXIII | potiorem periculo lucrum uidit. Damasceno autem ideo a periculo subtrahit
1378 III, XXXVIII | sunt. Multum ergo distant damna morum a damnis temporalium
1379 III, I | hoc mundo; dumque multa damnabilia commisisse uideantur, despecti
1380 II, XXXV | deceptam se conspiciat uitiis damnabilibus. ~
1381 II, XL | procul dubio incorruptionem damnabit. ~ 40.8. Nihil prodest incorruptio
1382 II, XXXIIII | inde aut laudes aut lucra damnanda quaesierit. ~ 34.2-3. Interdum
1383 I, II | Inest ei et profundum, quo damnandos inferius iuxta aequitatem
1384 I, XXV | exercet, ut, quia se continuo damnandum conspicit, socios sibi multiplicet,
1385 III, LII | teneri suis, nec in se posse damnare iura quae in subiectis constituunt.
1386 I, XXVIIII | metu ipso quo diabolum damnari conspiciunt, purgabuntur.
1387 II, XXXII | iudex es, qui et conmissa damnas et damnata committis. Se
1388 II, XXXII | qui et conmissa damnas et damnata committis. Se autem iudice
1389 I, XXX | sanctorum requies, conparata damnationi malorum, gloriosior erit; -
1390 III, XLVI | pro filiorum iniquitate damnatus est, et licet eos delinquentes
1391 II, XV | procedit clementia, ut nos non damnet crudeliter, sed expectet
1392 III, LV | inpediat, animo tamen nihil damni confert. Erit autem ille
1393 III, XXXVIII | ergo distant damna morum a damnis temporalium rerum, dum ista
1394 III, LV | causantium, sic in eorum damno solliciti sunt. ~ 52.12.
1395 I, X | ostenditur testimonio angeli Daniheli loquentis: Ego, inquit,
1396 III, VI | cogitatione et reuelatione, Danihelo dicente: Tu, inquit, rex,
1397 III, II | temporali poena et aeterna dannantur. Vnde et Hieremias: Contritio
1398 I, XV | donorum largitur; aliis dans sermonem sapientiae, aliis
1399 II, V | eam mereamur. Haec enim et dantis Dei et accipientis est hominis,
1400 III, LVII | idcirco Deus perficiendi dat potestatem per suam bonam
1401 III, XLVIII | apostolico exemplo, qui datam sibi potestatem etiam nec
1402 II, XIII | operare. Hinc et propheta: date, inquit, Domino Deo uestro
1403 III, LX | apostolus: Hilarem, inquit, datorem diligit Deus. Metuendum
1404 III, V | est quod apostolus ait: Datus est mihi stimulus carnis
1405 III, XXIIII | similes facti estis sepulchris dealbatis, quae foris quidem apparent
1406 I, XVIII | tenere, ut eam et moraliter debeamus interpretare, et spiritaliter
1407 II, XLIIII | conatur. ~ 44.15. Corporis debilitas nimia etiam uires animae
1408 II, XL | namque uita carnem cito debilitat, fractamque celeriter ducit
1409 I, XIIII | per indebitam poenam suam, debitam ablueret culpam nostram,
1410 II, XLIIII | intelleguntur. Sicut enim repetitio debiti et lites, et contentio,
1411 III, XXVII | sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Iustum est enim
1412 III, VII | effunditur; psalmorum autem decantatio perpetuam Dei laudem demonstrat
1413 I, VII | particulis accedunt suis et decedunt, quomodo unum dicendum est
1414 I, XVIII | 18.13-14. Tria et septem, decem praecepta sunt, sed tria
1415 I, XXV | ratio, per quam scient in deceptione reproborum et electorum
1416 III, VI | Nonnumquam interdum daemones deceptoria fraude ita quosdam curiosos
1417 III, V | diabolo, et ignorant se esse deceptos, Oseae prophetae testimonio
1418 III, V | Vnde inmundus spiritus tunc decerpit grauius puerum in quo habitabat,
1419 I, XVI | unitatem ecclesiae ueniant decertantur. De quibus per prophetam
1420 I, XVI | ecclesiam pari erroris spiritu decertentur et qui inuicem sunt diuisi,
1421 I, VI | Sed nec ipsorum angelorum decessio accessioue est temporum.
1422 II, XXX | aut oblectatione quemquam decipiant, aut terroribus frangant. ~
1423 III, XXVI | falsam faciat securitatem, decipiatque callide eum contra quem
1424 III, XLVI | Atrociter arguuntur qui decipiendo peccantes, non solum quia
1425 II, XXXI | falsis lacrimis seducti decipimur, et creditur dum plorant,
1426 III, V | destruit, quando et qui decipitur sua detrimenta non sentit,
1427 I, XIIII | inprouidam prudenti inretiret decipula. Nam si innox Christus non
1428 III, V | Oseae prophetae testimonio declarante: Comederunt, inquit, alieni
1429 III, XXXII | uerba iustorum pro censura declinanda abiciunt, seruantes se diuino
1430 I, XXIII | labor quam animarum lucrum, declinandus est labor quem minimum comitatur
1431 III, XXXII | insanabiles putant, nec declinant cor ad conpatiendi misericordiam,
1432 I, XXIII | uident uberrimum, non debent declinare laboris periculum. Quod
1433 II, IIII | periculo euitato, et a malo declinemus et de pietate Dei ueniam
1434 III, XXI | spiritali proposito non declinet. Multi enim monachorum amore
1435 I, XIX | uestimento salutari quasi sponsum decoratum corona,et quasi sponsam
1436 I, X | plenus sapientia, perfectus decore, in deliciis paradisi Dei
1437 I, IIII | abstulit, rursum per creaturae decorem ad Creatoris pulchritudinem
1438 II, XL | 40.13. Quidam coniugale decus non pro gignendis filiis
1439 III, LVII | potest impleri, nisi Deus dederit potestatem. Namdum homines,
1440 I, XVIII | narrantur, sicut est illud: Dederunt in escam meam fel, et in
1441 II, V | donantur. Nam nihil boni operis dedimus, per quod confessionem fidei
1442 II, V | quatenus et Deum non paeniteat dedisse, et nobis accepisse sit
1443 III, XX | oportet, ne forte mentem otio deditam spiritus fornicationis subripiat.
1444 II, XI | praespicit, ut adiciat quod deesse uirtutis agnoscit. Minus
1445 II, XI | quibus admoneremur praecepta deessent, pro lege nobis sanctorum
1446 I, XXVI | et absque inclinatione defectus, in perfectione ex utraque
1447 II, XXX | cuiuslibet per eorum fallaciam defendatur, nec suae animae noceant,
1448 III, XXXV | resistendomalisper uerbum doctrinae defendere. ~
1449 II, XXXIII | scelera per uoluntatem et defendit ea per contumaciae tumorem. ~
1450 II, XXXIII | incedatur in maximis; et dum defenduntur admissa nec lamentantur,
1451 III, LIIII | ueritatem non iustitiae defensio, sed amor praemii prouocat.
1452 II, XXIIII | clamasse se dolet, nisi defensionem malorum? Qui ergo peccatorum
1453 II, XXIIII | Qui ergo peccatorum suorum defensor extitit, necesse est ut
1454 II, V | Sciant liberi arbitrii defensores nihil posse in bonum sua
1455 II, XVI | modum teneat, ut sic admissa defleat, ne iterum flenda com?mittat. ~
1456 III, XV | radium solis infigere nec deflectere, nisi escae solius obtentu,
1457 III, V | cupiditate uel uoluntate deflectimus; ubi uero uiolenter addicimur,
1458 II, XXVIIII | linguam in leuitatis uitio defluunt, isti nimis reticendo ab
1459 II, XLII | sumentes, in turpitudines defluxere flagitiorum, atque inde
1460 III, XLVIII | inflammat cupiditas, sine defraudatione alicuius ex paupere diuitem
1461 III, XVIII | communem in saeculo uitam degentibus, atque alia saeculo huic
1462 III, XXXIII | arbitrantes otiosam uitam degere quam lucris animarum insistere.
1463 III, V | peccandi perfectionem qua deglutiatur. ~ 5.33. Os diaboli uerba
1464 III, V | 5.32. Eum diabolus iam deglutisse dicitur quem iam perfecto
1465 III, V | reproborum pertemptando deglutit. Nunc enim promissis decipit;
1466 III, V | uidetur. Eum uero quem non deglutiuit operis perfectione, sed
1467 II, XLII | sine gulae concupiscentia degustantur et saepe abiecta et uilia
1468 II, XL | pulchritudo castitatis. Cuius degustata delectatio dulcior inuenitur
1469 II, XII | qualiter infirmata reuertatur degustatae lucis magnitudine, illum
1470 II, XLII | uitium quod cum desiderio degustatur. ~ 42.13. Quattuor sunt
1471 III, LVIII | probari se cognoscat, non deici. ~ 58.2. Viri sancti plus
1472 I, XXV | multitudine prodigiorum, non tamen deiciendi sunt ab stabilitate sua
1473 III, XLVIII | tumuit, sed humiliter sese deiciens dixit: Vilis incedam et
1474 III, LVIII | quia Dei seruos prospera deiciunt, aduersa uero erudiunt.
1475 II, XXXVIIII| quatenus a caelestibus deorsum deiectam aninam pertrahant, secumque,
1476 I, X | 10.12b. Post diaboli deiectionem, angelorum sanctorum conlatam
1477 I, XIIII | in humanitate, alter in deitate est, sed in utraque natura
1478 III, XL | colligitur in amorem unius deitatis. Mens enim soluta in diuersis
1479 II, XIII | sanusque perpetrata facinora deleat. ~ 13.16-17. Sunt qui paenitentibus
1480 III, VII | regimur, ita psalmorum studiis delectamur. Psallendi enim utilitas
1481 III, XXIIII | est quod natura expectat delectari in laudibus; sed tunc recte
1482 II, XXXVIIII| titillanti non accommodat delectationi. ~ 39.10. Durius inpugnatur
1483 II, XXV | eis inlicite occurrentibus delectemur. ~ 25.4. Sicut uipera a
1484 III, I | oblectamenta praesentis uitae delectent, sed caelestem patriam,
1485 III, LVI | moriens in solo Deo uiuere delectetur. ~ 61.7. De mora uitae istius
1486 III, VII | solum quia eius oratio non delet peccatum, sed et ipsa uertitur
1487 I, XIX | meus es tu, Israhel, ecce deleui ut nubem iniquitates tuas.
1488 I, XIX | alters pars est cui peccata deleuit et cui dicit: Meus es tu,
1489 II, XXXII | sectantur? ~ 32.3. Satis delicate se palpat qui uult sine
1490 II, XLIIII | explendam gulam uespere sibi delicias praeparat. ~ 44.13. Non
1491 III, XLVIII | facilius ad iustitiam a delicto regreditur, quam de iustitia
1492 III, XXXIIII | crescit ad cumulum sequentium delictorum. ~ 34.5. Plerique sacerdotes
1493 III, LI | celsior quisque est, tanto, si delinquat, peccato maior est: Potentes
1494 II, XXXVIIII| et saepe ex consuetudine delinquendi quasi captiui ad peccandum
1495 III, VII | quod orando ablui postulat delinquendo non iterat. ~ 7.7. Mens
1496 II, XVII | Istis ergo gradibus et corde delinquitur, et opere malitia perpetratur.
1497 II, XVII | infirmitate autem Petrus deliquit, quando ad metum interrogantis
1498 III, XXIIII | terrenae laudis appetitu demergantur. ~ 23.13. Quidam per incautam
1499 III, XXIIII | carnalem adpetitum ad inferiora demergitur. ~
1500 III, XXVIII | 28.5b. Multum in terra demersus est qui carnaliter hominem
|