11a-artif | ascen-confr | confu-demer | demis-equos | ergom-gerat | germi-inmod | inmor-loque | loqui-nusqu | nutri-perue | perui-quaer | quaes-seduc | sedul-thesa | thron-zona
Liber, Caput
3002 I, I | Nam et angeli et animae inmortales sunt, sed inmutabiles non
3003 II, XXXVIIII| corde suo. ~ 39.19. Omnis inmunda pollutio fornicatio dicitur,
3004 II, XXV | Plerumque fieri solet ut inmundae corporalium rerum species,
3005 III, V | sponte non corriguntur, inmundis spiritibus uexandi traduntur,
3006 II, XXXVIIII| plerumque in abominanda carnis inmunditia itur. Nam alterum pendet
3007 II, XLIIII | nihilque esse iudicatur inmundum, Paulo adtestante apostolo:
3008 I, I | uero non habet materiam, inmutabile est, sicut Deus utique est.
3009 I, I | animae inmortales sunt, sed inmutabiles non sunt. Ideoque solus
3010 I, VIII | non fecit, uoluntatem Dei inmutari arbitrantes, qui aliquando
3011 III, XLVIII | aduersitate turbatur, non innititur propriis uiribus, nec a
3012 III, LV | mentiendo fallit; postremo innocenti quem falso testimonio laedit. ~
3013 II, XIIII | uitae prioris mutandam in innocentiam boni finis. Vnde et cauda
3014 III, XIIII | adsertionibus prauorum disputatio innodatur, ut recta esse simulent
3015 III, XLVIII | sibi subicit ut humilior innotescat. Probatur autem hoc apostolico
3016 III, XXIIII | quia obortis temptationibus innotescunt. ~ 23.16. Tanto quisque
3017 III, VI | dormientibus in animo apparent, sed innoxie, si non concupiscendo occurrent. ~
3018 III, XXI | resurget. Namdum se per innumeras saeculi cogitationes aspargit,
3019 III, III | perniciosa sanitas quae ad inobedientiam hominem ducit. Est et salubris
3020 II, XXII | pertimescentes temporalem inopiam; et, dum praesentis saeculi
3021 III, LX | diuitibus, et de sumptibus inopum adquirere fauores potentum;
3022 III, XXXVIIII| iudicandus a plebe rector inordinatus, dum magis nouerint populi
3023 III, LI | sequatur. Neque enim erit inpar supplicio, cuius errore
3024 I, XIIII | salute humana, in qua et inpassibilis pati et inmortalis mori,
3025 II, XLII | inmoderationem refertur. Quomodo, ad inpatientiam festinationis adscribitur. ~
3026 III, LV | falsitate corpori rebusque inpediat, animo tamen nihil damni
3027 III, XXXI | tendens ad beatitudinem non inpediatur. Inpeditur autem iter bonorum,
3028 III, XXI | habendi sunt, sed eorum inpedimenta, quae nobis ab itinere recto
3029 III, VII | postulationis effectus quia inpedit talis exauditio ad profectum.
3030 III, V | utilitate prodesse, ut dum illi inpediuntur, non proficiant qui docendi
3031 II, XXXVIIII| delectationem fornicationis inpellitur, diuini iudicii metus et
3032 III, LVII | requirenda molestia temporali inpellunt. Probatur hoc exemplis israheliticae
3033 II, XVIIII | quicumque iusti sunt, a Deo inpelluntur, ut mali fiant; sed dum
3034 III, XXVIII | inferat; alterum ut bonum inpendat. Primum ut caueat laedere,
3035 III, LX | nudo beneficium largitatis inpendit, uel si quid aliud indigenti
3036 III, XXI | praestatur, quod extraneis pie inpenditur. 21.6. Sicut nostra nobis
3037 III, XXXVIIII| temporalibus rebus se totos inpendunt, spiritales tuitiorem uitam
3038 II, III | sed probare. ~ 3.9. Qui inperfecti sunt in Dei amore, saepe
3039 III, LX | secundamalis. Erit ergo quod semper inpertias, etsi non pecuniam, saltim
3040 III, LIII | mereatur, uirtute potestatis inpertiat. ~ 51.6. Cognoscant principes
3041 I, XIIII | Christo carnem humanitatis inpetit quae patebat, quasi hamo
3042 III, VII | dirigatur. Namreuera tunc inpetranda diuina munera credimus,
3043 III, VII | 16. Diffidentia nascitur inpetrandi orata, si se adhuc animus
3044 III, VII | meritum actionis humilitas inpetret precis. ~ 7.20. Culpabiliter
3045 II, XLII | eius concupiscentiam non inpleui. ~ 42.2. Prima est luxuriae
3046 III, V | ita saepe undique captam inplicant mentem, ut ex qua parte
3047 III, XLVI | quemadmodum si tali et ipse inplicaretur errore. ~ 46.7. Boni pastores
3048 II, VI | inpeditur; iste negotiis inplicari cupit nec perficit. ~ 6.
3049 II, II | ipsi uero amore terreno inplicati caelestia non requirunt,
3050 III, XII | ut eos quasi in laberinto inplicent, a quo exire uix ualent. ~
3051 II, X | exterioribus prouehi. Nam si inplicentur confestim, quasi plantata
3052 III, XVII | in quibus etsi non cito inplicetur, aliquando tamen adtrahitur.
3053 III, LIII | superborum potestas principalis inponat; et, ut uenerationem mereatur,
3054 III, XXXII | conuertit impius, et electis inponit maculam. Vae autem illi
3055 III, XXXIII | dum eis regimen animarum inponitur, rennuunt, consultius arbitrantes
3056 III, XXI | secretioribus cordis expellatur inportuna saecularium multitudo curarum,
3057 III, VII | atque pulsando, quousque inportunas desideriorum carnalium suggestiones
3058 II, XLII | 42.14. Nullus homini tam inportunus exactor quam uenter, qui
3059 III, XXVII | merito conditionis nostrae inposuit, dum ita orare nos praecepit:
3060 II, II | quisque cacumen uiolenter inpresserit, denuo, dum laxatur, in
3061 II, XLIIII | percussio, ita et deliciae inprobantur a propheta in ieiunio.
3062 III, XXXV | Esaiam prophetam Dominus inprobat: Ipsi, inquit, pastores
3063 III, LIII | exulcerant saepe iustos, dum inprobe defendunt iniquos; qui autem
3064 III, LV | 6. Neminem stultorum uel inproborum oportere iudicem esse. Namstultus
3065 III, XXXII | uitiorum contagionibus seruit. Inprobum est enim arguere quemquam
3066 III, LV | ignauiam ignorat iustitiam; inprobus per cupiditatem corrumpit
3067 I, XIIII | laqueum quo eum uelut auem inprouidam prudenti inretiret decipula.
3068 III, LXII | repente, hora qua nesciunt, inprouiso exitu rapiuntur, atque,
3069 II, XXXV | se socium donec decipiat inprouisum et, dum subito eruperit,
3070 III, VI | superant, acriter dormientes inpugnant. Sancti autem etsi ad
3071 III, VI | Nonnumquam autem et aperta inpugnatione crassantes humana corpora
3072 III, VII | frequens oratio uitiorum inpugnationem extinguit. ~ 7.2. Tam perseueranter
3073 II, XXXVIIII| delectationi. ~ 39.10. Durius inpugnatur qui usque ad consensionem
3074 III, LVII | iugum tuum ualde; descende inpuluere; sede, tace et intra in
3075 III, LXII | Ducunt in bonis dies suos, et inpuncto ad inferna descendunt. ~
3076 III, LI | peccandi faciat peccati eius inpunita licentia. Namrex qui ruit
3077 II, XXI | peccatum, etiam si sceleris inpunitas promittatur. Qui uero sola
3078 I, VIIII | illis quod sibi debet potius inputari. Cuiusque pro peccato ista
3079 III, XLV | cupiditas uitam pauperum inquietet. Praui autem pastores non
3080 II, XXXV | uirtutem imitatur. Porro uitium inquietudinis uirtutem se uult uocari
3081 I, III | timere, non discutere aut inquirere, secundum apostolum qui
3082 III, XXXVI | metallum, et figura, et pondus inquiritur, ita in omni doctore ecclesiastico
3083 I, IIII | per se conlaudant Deum; inrationabilia et insensibilia non per
3084 I, XIII | memoriam. Nullum autem animalis inrationalis intellectum inesse, nisi
3085 I, XIIII | auem inprouidam prudenti inretiret decipula. Nam si innox Christus
3086 I, XII | quaerendo magis, magis est inridendum. ~ 12.5. Gentiles et heretici
3087 III, LX | flumina quae non indigent inrigare. ~ 60.19. Nonnumquam largitas
3088 III, XLVI | suscipiunt, futuros uero ne inripiant, medicinae obiectu quadam
3089 II, XVI | lacrimas revertuntur. ~ 16.1. Inrisor est, non paenitens, qui
3090 III, I | conscientias, ita exterius inrogat poenas; ut uerum sit testimonium
3091 III, V | facinore est. Sed qui Deum pro inrogata laudat miseria, commissa
3092 III, XLVII | libertatem, his misericordius inroget seruitutem. Et licet per
3093 III, V | quia spiritus Domini malus inruebat in Saul. Vbi iuste quaeritur:
3094 III, LVII | te malum, et nescies, et inruet super te calamitas quam
3095 III, V | ut in huius saeculi mare insana iactetur fluctuatione.
3096 III, XXXII | quantum in ipsis est, eos insanabiles putant, nec declinant cor
3097 III, II | me super contritione tua? Insanabilis est dolor tuus. Vnde unusquisque
3098 III, LVII | tandem de suae peruersitatis insania confunduntur. ~ 57.12. Stulti
3099 III, LII | ipsamque iudicii sententiam in insaniam uertunt. De quibus recte
3100 I, VIIII | eo orbis terrarum contra insensatos. Merito ergo peccatorum
3101 I, IIII | Deum; inrationabilia et insensibilia non per se, sed per nos,
3102 I, IIII | Deum Creatorem, id est ab insensibilibus surgens ad sensibilia, a
3103 III, XXXVII | aliis, ipse tamen sibi manet insensualis. ~ 37.5. Qui bene docet
3104 II, XXXV | Carnales autem plerumque per insensualitatem mentis non agnoscunt uitium
3105 II, II | pro fide etiam hereticos insequuntur, sed per arrogantiam eos
3106 II, XXXVI | extirpanda sunt in homine, deinde inserendae uirtutes. Nam cohaerere
3107 II, XXX | laudatur, in auditorum amore inseritur, sed si ueraciter et non
3108 II, XL | aliis prauis operibus non inseruirent. ~ 40.10. Qui se continentem
3109 I, VIII | necesse est quod Deus naturis inseruit; fieri autem posse est quod
3110 II, XLIII | tantum tota die epulisque inseruiunt. ~ 43.6. Clamat Iohel propheta
3111 III, XII | dolo in libris nostrorum inserunt doctrinamque ueram adulterando
3112 III, V | serpenti est dictum: Et tu insidiaberis calcaneum eius, quia nimirum
3113 III, V | utilitate conuertit. ~ 5.5-6. Insidiae diaboli atque astutiae,
3114 III, IIII | Qui passionibus animae insidiante aduersario cruciatur, non
3115 III, XXVI | modum faretrae subtiliter insidiarum sagittas celat, ut falsam
3116 I, VIII | Quorum propter uni-tatem insinuandam non dies primus, sed dies
3117 III, XIIII | diuinae spiritales causas insinuant; et nisi per aliqua euidenti
3118 III, V | dum malas suggestiones insinuat; sed non habitat in eis,
3119 I, V | locutionis more se ipsum nobis insinuet. Vnde et membrorum nostrorum
3120 III, XXVIII | uero pro se amicum diligit, insipienter eum amplectit. ~ 28.5b.
3121 II, XL | in repromissione. Vnde et insipientibus uirginibus Saluator in iudicio
3122 II, XXIII | ualenter in se reprimit quod insolenter inpugnat. ~ 23.9. Frequenter
3123 II, VIIII | cernamus: utriusque tumultus insolentiam nobis gignit, intentionemque
3124 III, V | aptum hominem ad peccandum inspexerit. ~ 5.25. Ex ea parte homines
3125 II, VIII | cordis oculis libere superna inspiciantur. ~ 8.3. Ante necesse est
3126 II, XLIIII | amant, ut solus Deus qui inspicit omnia meritum operum bonorum
3127 I, XV | Spiritus Domini fecit me et inspiraculum Omnipotentis uiuificauit
3128 III, XIII | crederemus ad fidem diuino inspiramine prouocari, sed potius uerborum
3129 III, V | eius sunt. Verba uero eius inspirationes occultae sunt quibus corda
3130 II, XLI | auaritiae adnecteret. His ergo inspirationibus diabolus corda hominum occultis
3131 II, XLI | exaestuant, flatu diabolicae inspirationis uruntur. Accendit enim mentem
3132 II, XXXVI | Quisquis dono caelestis gratiae inspiratus ad uirtutes erigitur, si
3133 III, II | metu uindictae turbatur, ne instantes ei plagae non sufficiant
3134 III, XLVIII | aut prosperitatibus mundi instanti desudat labore, et hic et
3135 III, II | Paulus, qui Satanae angelo instigante carnis tolerabat stimulos.
3136 III, V | aduersa in anima patitur instigatione daemonum, sed talibus temptamentis
3137 III, V | animo, seu in corpore, per instinctum inmundorum spirituum quaelibet
3138 III, XXXVIIII| ferendas et turbines, quosdam institui episcopos saecularibus curis
3139 III, XLVIII | factis magis quam uerbis instituit. Iste nulla prosperitate
3140 III, XXXVIIII| ergo ordinem accusat a quo instituuntur, qui episcopos condemnat
3141 III, XII | existunt, sicque in bonis instruamur ut amalisinlaesi permaneamus. ~
3142 III, XIIII | 14.1. Cum sit utilis ad instruendum lectio, adhibita autem conlatione
3143 III, XIIII | mysteria. ~ 14.4. Sicut instruere solet conlatio, ita contentio
3144 III, XXXIII | eorum uerbis atque exemplis instrui poterant. ~ 33.3. Sancti
3145 III, VIII | Orationibus mundamur, lectionibus instruimur; utrumque bonum, si liceat;
3146 II, XXVIIII | qui bene uiuendo et alios instruit. ~ 29.21. Semel male loquitur
3147 III, XIIII | amplius enim intellectus instruitur quando uox legentis quiescit
3148 III, XXIIII | quosdam de se audientes instruunt, et tamen in his alta se
3149 III, XXXII | delinquentibus deridendo insultant, et quantum in ipsis est,
3150 I, X | aequalem existimans cecidit, insuper etiam superiorem Deo se
3151 II, XL | incorruptio carnis, ubi non est integritas mentis, nihilque ualet mundum
3152 I, XVIII | manifesta sunt satiant, et ne de intellectis fastidium existat, ea quae
3153 I, XIII | corporaliter non adtingunt, iste intellectualiter contuetur. ~ 13.3b. Amplius
3154 I, II | magnitudinis ista est ut intellegamus eum intra omnia sed non
3155 III, X | 10.3. Plerique in acumine intellegendi uiuaces existunt, sed loquendi
3156 I, XX | aliud agatur in nouo, non intellegentes quod Deus quid cuique congruent
3157 I, IIII | rationabilibus surgens ad Creatorem. Intellegibilia per se conlaudant Deum;
3158 I, III | Trinitate persona. ~ 3.2a. Intellegibiliter quodam miro modo Dei essentia
3159 I, XIII | fingente, tenemus. Multa quoque intelligimus sensu, quae lingua explere
3160 III, III | peccato, ex temptatione, et ex intemperantiae passione; sed huic tantum
3161 II, XLII | epularum, ardentis diuitis intendat supplicium, cuius tanta
3162 II, XI | tanquam si imago quaelibet intendatur, et de eius similitudine
3163 I, VIIII | Sedcommoda ipsorum non intendens homo, accusat in illis quod
3164 III, VII | 7.2. Tam perseueranter intendere oportet animum nostrum orando
3165 III, XV | mensuram, in qua dum quisque intenderit, sua reuerberatus infirmitate
3166 III, XLVI | uniuscuiusque quam uirtutes intendimus, nec quid boni quisque gesserit
3167 III, VI | corda uariis inlusionibus intentantes, modo uacua prosperitate
3168 III, VII | ministerium quicumque fideliter intentaque mente exequitur, quodammodo
3169 III, XXXVIIII| studiis eos plus uiderint esse intentos, si uel parum iam ipsi de
3170 II, XIII | uitia, si forte post haec, intercedente securitate, quaelibet culpa
3171 III, XXXIII | suscipiat. ~ 33.2. Multis intercipit Satanas fraudibus eos qui
3172 II, VIIII | nostram saepe fraude multimoda intercludit. ~ 9.6. Vtile est Dei seruo
3173 I, X | suscipit, uerum etiam ne faciat interdicit. ~ 10.28-29. Ob hoc homo
3174 II, XXXII | operum consuetudinem et interemptionem bonorum, perit quorundam
3175 III, V | diaboli tolerat, multum interest. Namgrauius fert quas interius
3176 II, XXXII | Sedeciae prius filios ipsius interfecit, et sic postea oculos eius
3177 III, XLVI | et plorabo die ac nocte interfectos populi mei. Tanquam propria
3178 I, XIIII | carnis mortalitate quam interimeridam ille appetebat, abscondit
3179 II, VI | semper electos superna et interiora sequi faciat, semperque
3180 III, XXXVIIII| procurant, spiritales rebus interioribus sine inpedimento rerum terrenarum
3181 II, VI | malus et non permittitur interire; datur ei qui uult esse
3182 II, XXVIIII | qui ueram sapientiam gustu interni saporis sentit. A sentiendo
3183 II, XL | tribuitur quando Deus gemitu interno pulsatur. ~ 40.2a. Praelatam
3184 II, VIIII | cogitationum turpium adhuc interpellatione pulsari. ~ 9.5. Ante conuersionem
3185 I, XVIII | eam et moraliter debeamus interpretare, et spiritaliter intellegere. ~
3186 I, XVIII | quod et Saluator scribae interroganti ait quod praeceptum est
3187 II, XVII | deliquit, quando ad metum interrogantis ancillae Christum negauit;
3188 I, XVII | non possunt animalia bruta interrogare? quia nesciunt ratiocinare;
3189 III, XIIII | docibilitatem facit; nam propositis interrogationibus cunctatio rerum excluditur,
3190 I, XIIII | qui inierit consilium, et interrogatus responderet uerbum. Sed
3191 III, VII | oramus. ~ 7.11. Multis modis interrumpitur orationis intentio, dum
3192 III, XII | plerumque erroris sui uirus interserant, quo facilius possint prauitatem
3193 III, XV | contemplatione autem sese per interualla resumit, quia diuturnitate
3194 III, VII | suo tempore saeculi non interueniunt curae; longe autem a Deo
3195 III, V | sanctis exhauriunt, ut de intimis puri inueniantur. ~ 5.22.
3196 III, XXXIII | exercent quod uitare noscuntur. Intrant enim ad cor, et ibi consulunt
3197 III, XI | humilibus et bene ad Deum intrantibus patent; prauis autem atque
3198 III, V | decipiat. ~ 5.29. Aliud est intrare in mentem cuiquam diabolum,
3199 II, XXVIII | Vnde et alias dicitur: Intrauit mors per fenestras nostras;
3200 III, XIII | non cognoui litteraturam, introibo in potentias Domini. ~ 13.
3201 III, XXV | quo domum Loth nocituri introirent. Illi uero caecitate erroris,
3202 II, XXVIII | unusquisque solium suum in introitu portarum Hierusalem. Regna
3203 I, XXX | tristitiae nullum tribuatur introitum. ~ 30.2-3. Sicut conparatus
3204 III, XXV | diaboli, cuius inuidia mors introiuit in orbem terrarum, sicut
3205 II, VII | lumen quod caeco corde non intuebatur intellegat. Tunc autem
3206 II, XI | imitando, sed ipsam ueritatem intuendo, ad cuius imaginem facti
3207 III, XIII | arrogantiae fastu inflatus, maiore intumescit iactantia. Vnde et hene
3208 I, X | cunctis aspexit, confestim intumuit et cor suum ad superbiam
3209 I, XIIII | 14.7. Sicut cibum fortem inualidus infans capere non potest
3210 III, LVII | fortius contra miserorum uitam inualuerint. ~ 57.2. Audiant iudices,
3211 II, V | quod remuneret, qui solum inuenerat quod puniret. Quid enim
3212 I, V | habeat ueritas, et dum non inueneris, hoc est Deus. ~ 5.8. Facies
3213 II, XL | iudicans mentem corruptam inuenerit, carnis procul dubio incorruptionem
3214 II, XII | humilitate confessionis locum inueniant sanctitatis. ~
3215 III, XXV | parietes uidebant, ostium non inueniebant. Non aliter inuidi uidendo
3216 I, XVIII | indeficientis refectionem inuenisse congaudet. ~ 18.3. In scripturis
3217 II, XIIII | tanto magis, si fuerit inuenta, laetificat. Sicut in euangelio
3218 II, XIIII | exultat qui perditam ouem inuentam humeris suis gaudens reportat. ~
3219 I, XIII | ipsa est enim custos rebus inuentis, ipsa cogitatis. De qua
3220 II, XLII | philosophi disserunt, cibos inuentos esse ut contineant animam,
3221 II, XIIII | et reuixit, perierat et inuentus est, de cuius regressu magnum
3222 I, VIII | rebus uisibilibus, sed tamen inuestigabilibus constat. Homo autem ex rerum
3223 II, XVII | quaesierunt Dominum, nec inuestigauerunt eum. Et psalmus: Effunde,
3224 II, XXIIII | hoc est non sum confessus, inueterauerunt omnia ossa mea, dum clamarem
3225 III, XXV | corrigantur a malo suo, sed per inuidentiam deteriorentur et bonos a
3226 III, XXV | caret inuidia, quia nemo inuidet misero, cui reuera non liuor
3227 II, XXXVII | lenit. ~ 37.6. Aduersus inuidiam praeparatur caritas, et
3228 I, XVII | illis humilitas Christi, in inuio transierunt, et non in uia.
3229 II, XL | suauitatis est, pulchritudo inuiolata sanctorum. Castitas securitas
3230 I, V | iuxta propriam substantiam inuisibilem esse et incorporeum constat. ~
3231 I, IIII | paruis, et ex uisibilibus inuisibilia aestimentur, atque ex pulchritudine
3232 III, VII | exsuscitat, peccatores ad lamenta inuitat. Namquamuis dura sint carnalia
3233 II, XXI | qui eam solo metu poenarum inuitus custodit. ~ 21.2-3. Quidam
3234 I, VIIII | Deus pro malo non relinquat inultam. ~ 9.4. Creditur ab hereticis
3235 II, XIII | etiam et prope est omnibus inuocantibus se? Nam tunc iam longe erit,
3236 II, XXVI | cataractarum. Abyssus enim abyssum inuocare est de iudicio suae conscientiae
3237 II, XXVI | significat: Abyssus abyssum inuocat in uoce cataractarum. Abyssus
3238 II, XIII | Dominum dum inueniri potest; inuocate eum dum prope est. Et ubi
3239 II, II | Deus si creditur, merito inuocatur et quaeritur; ac per hoc
3240 III, XVII | ab iniquis, ut eorum non inuoluantur delictis. Nonnulli, etsi
3241 III, XXII | mens procellis mundi huius inuolueris, lignum conscende crucis,
3242 III, XXI | etiam forensibus iurgiis inuoluti sunt, et pro suorum temporali
3243 III, XX | otium multis fornicationibus inuolutum, et per fornicationis uitia
3244 III, XXXVI | reddit, uita sine doctrina inutilem facit. ~ 36.2. Sacerdotis
3245 III, XXIIII | cito pereunt, germinaque inutilia fiunt. ~ 23.9. Virtutes
3246 II, V | faciat, sed quod pro eorum inutilibus meritis caecitatem eorum
3247 III, XXV | XXV. De invidia. ~ 25.1. Liuor alieni boni
3248 I, III | III. Quod invisibilis sit Deus. ~ 3.1a. Dum de
3249 I, X | Gabrihel legitur salutasse, et Iohanni angelum salutanti ab eodem
3250 III, LVIIII | probatur per apocalipsin Iohannis, qui contra huius mundi
3251 III, V | Haec est enim percontatio Iosuae dicentis: Noster es, an
3252 II, XI | de Moyse, constantiae de Iosue, benignitatis de Samuhel,
3253 III, LVIIII | quem suis stimulis res ipsae ne careantur semper faciunt
3254 II, XXXIIII | plus est quam oportet, in iracundiae uitium transit, et multa
3255 II, XXXVII | praeparatur caritas, et aduersus irae incendia mansuetudinis adhibetur
3256 III, XLVIII | propter peccata populi. Irascente enim Deo, talem rectorem
3257 I, X | quocumque flagello huic mundo irascitur, ad ministerium uindictae
3258 III, LII | dum iudicare incipiunt, irascuntur, ipsamque iudicii sententiam
3259 III, XLVIII | me propitio, etiamsi me irato? Vnde inferius per eundem
3260 I, II | placatum, nequaquam euadet iratum. ~ 2.3. Inmensitas diuinae
3261 I, XIX | fons ascendebat de terra irrigans uniuersam superficiem terrae.
3262 I, XXIV | 24.1. Etsi apostolis irtus data est signorum propter
3263 II, XI | de Abraham, patientiae de Isaac, tolerantiae de Iacob, castimoniae
3264 I, XVI | patrem et Cetheam matrem esse Israheli Dominus dicit, non utique
3265 III, LVII | inpellunt. Probatur hoc exemplis israheliticae plebis quae tunc durius
3266 I, XIX | recapitulando subiungit: Istae generationes caeli et terrae,
3267 | istam
3268 III, L | male cogitare permittit, istos non deserit. De illorum
3269 II, XIII | longe erit, quando dixerit: ite in ignem aeternum. Modo
3270 II, XVI | reuiuiscente usu, ea quae fleuerunt iterando committunt. ~ 16.3. Qui
3271 II, XVI | Quam uilis es facta nimis, iterans uias tuas. Quisquis ergo
3272 III, VII | postulat delinquendo non iterat. ~ 7.7. Mens nostra caelestis
3273 II, XXIII | curationibus adhibetur. ~ 23.11. [Iteratio peccati grauior est, sicut
3274 I, XXVI | reproborum qui ad sinistram ituri sunt ecclesiam Dei conpleri.
3275 III, LXII | defunctis fidelibus flere iubeat, fides tamen pro eis lugere
3276 II, XIIII | boni finis. Vnde et cauda iubetur offerri in hostiam, id est
3277 III, VII | peccatum conuertitur, sicut de Iuda proditore scribitur. Qui
3278 I, XXVIIII | euangelicus. Sicut pro augenda Iudae supplicia dicit etiam psalmus:
3279 III, XII | discipulis meis, ne eam aul iudaeus intellegat, aut hereticus
3280 I, XVI | 15. Qui ab idolatria ad iudaismum uel heresem transeunt, iuxta
3281 I, XIX | unus ex uobis diabolus est, Iudam utique indicans, quia diaboli
3282 I, XV | aduentum non tantum plebis iudeae sancti prophetantes expectauerunt,
3283 III, LVII | qui iudicauerunt te, ego iudicabo; et cibabo hostes tuos carnibus
3284 III, XXXVIIII| intendant. Non est itaque iudicandus a plebe rector inordinatus,
3285 II, XL | uobis, nescio uos. Vbi enim iudicans mentem corruptam inuenerit,
3286 I, XXVII | eiusque detecta impietas iudicata damnatur. ~ 27.4. Consumitur
3287 I, XXVII | humanitatem Christi, in qua iudicatus est, uidebunt ut doleant.
3288 III, LVII | Aduersus eos, inquit, qui iudicauerunt te, ego iudicabo; et cibabo
3289 I, XXVII | hic iudicantur, ne illuc iudicentur. Ideoque quibusdam ad purgationem
3290 III, XX | autem se quisque monachum iudicet, quando se minimum existimauerit,
3291 II, XIII | iudicat iustus in hac uita, ne iudicetur a Deo damnatione perpetua.
3292 III, XX | forte discussione caelestis iudicisreuspensetur, et in his quae Dei sunt
3293 II, XV | 15.3. Ingemiscendum est iugiter, et postposita securitate,
3294 II, XLII | laetitia occidere uitulos et iugulare arietes, comedere carnes
3295 III, LVII | misericordiam, adgrauasti iugum tuum ualde; descende inpuluere;
3296 I, XXVIIII | culpae reos suis similibus iungere, ut ex aequo poena constringat,
3297 II, XXXI | appetit. Cauendam igitur esse iurationem, nec eam utendam nisi in
3298 II, XXXI | hoc accipit sicut ille cui iuratur intellegit. Dupliciter autem
3299 III, V | exire non possit, ueluti si iures hoc facere quod si feceris
3300 III, LVI | quia perrarum est ut inter iurgantes caritas maneat, postponenda
3301 III, LVI | alterutrum sese lacerant iurgiaque causarum ad iniurias suas
3302 III, XXI | curis, sed etiam forensibus iurgiis inuoluti sunt, et pro suorum
3303 III, VIII | opere, quod diuina didicit iussione. ~
3304 I, X | praeceptis, atque oboediunt iussis. Vnde et ad prophetam Zachariam
3305 II, XIIII | pro asini primogenita ouem iussit offerri, hoc est inmunditiam
3306 I, X | administrent mundi, et regant omnia iussu Dei, testante apostolo:
3307 I, XXVII | quisque iustus est, Deo iustificante, iustificetur. Alioquin
3308 II, XXXVI | iacebat. ~ 36.9. Quem Deus iustificat, ne iterum se de uirtutibus
3309 III, XXIIII | et in occultis agere unde iustificentur. Hii enim meliores sunt
3310 III, VII | magis quam Deum de operibus iustis laudare uolebat. ~ 7.21.
3311 III, LVII | emendare desiderat. Sed ille iustissima uoluntate, illi uero saepe
3312 III, V | spiritus Domini per acceptam iustissimam potestatem. ~ 5.7. Diabolus
3313 II, XV | daemonum occulto Dei iudicio et iustissimo rediguntur, Esaia testante:
3314 III, XXVIIII | quisque magis fit pietati iustitiaeque diuinae contrarius, quando
3315 II, V | diuinae gratiae sustententur iuuamine. Vnde et per prophetam Dominus
3316 I, XIX | gratia per quam ut operemur iuuamur. Vel quod lex nontantum
3317 II, XXV | discernat. ~ 25.10. Item nihil iuuat quod inter bonum et malum
3318 II, XLIII | Vae tibi ciuitas cuius rex iuuenis est, et cuius principes
3319 I, XXVI | est, in aetate scillicet iuuentutis, quae profectum non indiget,
3320 III, L | L. De patientia principum. ~
3321 II, XXVIII | quando per sensus carnis labem animae ingerunt; ideoque
3322 I, X | ita ut sine reparatione laberetur. Cuius praelationis excellentiam
3323 III, XII | auditores, ut eos quasi in laberinto inplicent, a quo exire uix
3324 II, XXXVIII | adrogantium quocumque uitio labi, et humiles post casum Deo
3325 III, VII | Oratio cordis est, non labiorum. Neque enim uerba deprecantis
3326 I, XIX | erat, inquit, omnis terra labium unum, et uox una omnibus
3327 I, XVI | mendacium, et ut inique agerent laborauerunt. ~ 16.10a. Dum uicissim
3328 II, X | quo firmius duri itineris labores et inchoant et consummant. ~
3329 III, XX | fornicationis subripiat. Cedit enim labori uoluptas, animum autem uacantem
3330 III, XVI | cognoscit. Quid enim in hac uita laboriosius quam terrenis desideriis
3331 III, XLIII | tamquam paruulis in Christo lac uobis potum dedi, non escam.
3332 III, LV | ueritatem. ~ 52.7-9. Grauius lacerantur pauperes a prauis iudicibus
3333 II, XXV | filiis in utero positis lacerata perimitur, ita nos cogitationes
3334 I, XVI | nunc falsis assertionibus lacessitur]. ~ 16.5. Causa prauitatis
3335 III, XVIIII | debet. Propter hoc enim et lacobus apostolus dicit: Miseri
3336 III, VII | Postquam bonum opus agimus, lacrimae orationum fundantur, ut
3337 II, XXIIII | ut ea quae gessit semper lacrimans confiteatur. Vnde et psalmus
3338 I, XIIII | uti, sugendo potetur in lacte per carnem, ita et nos,
3339 I, XIIII | a matre prius editum, in lactis sucum uertatur, ut, quod
3340 III, XXII | libereris. Namnullus te a lacu mortis humanae saluabit,
3341 III, XXVI | extraneis, si sui eum non laedant. Magis enim insidiis nostrorum
3342 III, VII | non desistat orare pro se laedentibus; alioquin, iuxta Domini
3343 III, XXVIII | inpendat. Primum ut caueat laedere, sequenter ut discat praestare. ~
3344 III, LX | spiritalis, dimittere a quo laesus extiteris. Harum prima adhibenda
3345 III, LXII | psalmista testatur dicens: Laetabitur iustus, cum uiderit uindictam
3346 II, XXI | talibus ait Salomon: Qui laetantur cum male fecerint, et exultant
3347 II, XIIII | confidat. ~ 14.4-5. Amplius laetatur Deus de anima desperata
3348 III, LXII | non quos caelestis aula laetificandos includit. ~ Explicit liber
3349 II, XIIII | magis, si fuerit inuenta, laetificat. Sicut in euangelio pastor
3350 II, XLII | Esaiam: Ecce gaudium et laetitia occidere uitulos et iugulare
3351 I, XV | Credo equidem quod magnam laetitiam sentit, qui aliquid reuelante
3352 II, XXXIII | defenduntur admissa nec lamentantur, ex flagitio ad superbiam
3353 III, XLIII | nitore saeculari deposito, lamentationis habitum de peccati recordatione
3354 III, XXXVIII | sequuntur. ~ 38.4. Capite languente, cetera corporis membra
3355 II, X | consequitur, spe pene dissoluta languescunt. Vnde et magna illorum gloria
3356 II, X | agimus quotiens per torporem languide ea quae Dei sunt operamur. ~
3357 II, X | plerosque habet sectatores languidos, tepidos, pigritiae inertia
3358 III, III | ut eis utilius sit frangi languoribus ad salutem, quam manere
3359 II, XLIIII | mira inedia corpus suum laniant, exterminantes, sicut ait
3360 I, XXIII | bestiis poenisque ceteris laniantur? Haec igitur causa est:
3361 III, LVII | electos Dei suis moribus laniat ac per hoc uita impiorum
3362 III, XXVIII | ignaui esse nolumus. Sic lapides, equos et cetera, quae licet
3363 III, XLVIII | uestem fulgentem et lumina lapillorum, nudi et miseri ad inferna
3364 I, X | loqueretur: Omnis, inquit, lapis pretiosus operimentum tuum:
3365 II, XXXVIIII| angelicis meritis e quibus illi lapsi sunt coaequari, liuore perculsi
3366 III, XXV | uiuentes, sicut de bonorum lapsibus gratulantur, ita de eorum
3367 III, V | sentit eos facilius esse lapsuros. Namet qui aquam alicubi
3368 I, XIIII | abscondit diuinitatem, ut laqueum quo eum uelut auem inprouidam
3369 III, LX | omnia seruando amittimus, largiendo seruamus; patrimonium enim
3370 III, LX | egestatem simulando minus largimus, non egentem, sed Deum fallimus,
3371 III, LX | prodigus, sed discretus; largire enim debet quantum oportet,
3372 III, XLVIII | utique uicissitudinem Deo largitori restituunt. ~ 49.4. Bonus
3373 III, LX | auarus nulli est, sed omnibus largus est. ~ 60.21. Dispensator
3374 III, XX | per utilem maerorem cor ad lasciuiam non dissoluat. ~ 19.4. Dei
3375 III, V | miserorum corda in cupiditatem lasciuiamque dissoluat secumque ad tartara
3376 III, VII | sileat, quamuis hominibus lateat, Deo latere non potest,
3377 III, LV | Latrones inaccessis faucibus ac latebrosis latentes insidias ponunt,
3378 II, XVII | committitur opere nunc latenter, nunc palam, nunc consuetudine,
3379 III, LV | inaccessis faucibus ac latebrosis latentes insidias ponunt, isti palam
3380 III, XII | Nonnumquam etiam blasphemias suas latenti dolo in libris nostrorum
3381 II, XXXIII | Quorundam autem quaedam latentia uitia tunc apparent quando
3382 II, XIII | peccatum, quasi si quis lauet laterem crudum, quem quanto magis
3383 I, XXI | omnem scripturarum coarctari latitudinem. ~
3384 III, XXXV | canes muti, non ualentes latrare, hoc est plebes commissas
3385 III, LV | iudex iniquus in suis. Latrones inaccessis faucibus ac latebrosis
3386 II, XXXV | Aptum exemplum uitiorum de latronis specie sumitur; nam sicut
3387 III, LXII | uindictam impiorum, manus suas lauabit in sanguine peccatorum.
3388 I, XXIII | poenas, si renouati per lauacrum non fuerint. Proinde cum
3389 II, XVI | Esaias peccatoribus dicit: Lauamini, mundi estote; lauatur itaque
3390 III, LXII | morientium sanguine iusti lauantur manus quia, dum eorum poena
3391 II, VII | in loco sancto erant, et laudabantur in ciuitate quasi iustorum
3392 III, XXIIII | scriptum est: In Domino laudabitur anima mea. ~ 23.4. Saepe
3393 III, VII | tua, in saecula saeculorum laudabunt te. Cuius operis ministerium
3394 II, XXX | mentiendo pereant, et eos quos laudant ad uanae gloriae ruinam
3395 III, LX | pulcherrimam prouidentiam laudantes mirantur; uel dum per misericordiae
3396 I, VIII | septies a Deo uisa septiesque laudata est creatura, quae antequam
3397 III, XLIII | erant apud corinthios qui et laude et increpatione digni essent.
3398 I, XIX | redarguantur cum malis, et mali laudentur pro bonis, sed quid ad quern
3399 II, XXXIIII | quod meruit, nisi inde aut laudes aut lucra damnanda quaesierit. ~
3400 III, IIII | existimet, si, dum haec patitur, laudet Deum potius, non accuset. ~
3401 I, VIII | laudamus, tamquam ipse uideat laudetque per nos, sicut illud: Non
3402 III, LIIII | corporeae munere quam gratiae laudisque fauore. ~ 54.7. Quattuor
3403 II, XIII | peccatum, quasi si quis lauet laterem crudum, quem quanto
3404 II, XLIII | sapientiam. ~ 43.3b. Plerisque laus est multum bibere, et non
3405 II, XXVIIII | denotantur. Illi enim satis laxando linguam in leuitatis uitio
3406 III, XL | non adstringitur; sed male laxata, male ad omnem occasionem
3407 II, II | inpresserit, denuo, dum laxatur, in id quod fuerat confestim
3408 II, XXXVIIII| fornicatione carne luxuriante laxauerit, nihilominus ad alia nefanda
3409 II, XLIIII | extinguatur, aut inmoderate laxetur. ~ 44.14. Infirmitate carnis
3410 III, LX | diues oculos aperuit quando Lazarum pauperem requiescentem uidit,
3411 III, VIII | 1. Orationibus mundamur, lectionibus instruimur; utrumque bonum,
3412 II, XV | superbiam, inquit, quasi leenam capies me, reuersusque mirabiliter
3413 III, LVIIII | funiculum, et cetera. ~ 59.10. Legant prophetam diuites, quorum
3414 III, VIII | praemium habet, et poenam legentibus eam. Praemium in eis qui
3415 III, XIII | et ad solam humilitatem legentium pertinentes; illae uero
3416 I, XIX | pertineat, qui prudenter legerit discet. ~ 19.6. Tertia regula
3417 II, III | regem diligimus, si odio leges eius habemus. ~ 3.6. Tenenda
3418 III, VII | bonum quod poscit cuius legi non oboedit. Si enim id
3419 II, XIII | reatum suum satisfactione legitima plangit, condemnando scilicet
3420 II, XIII | contritionem qui peccanti et non legitime paenitenti promittit securitatem.
3421 II, XLII | adpetitur. Quando, si ante legitimum tempus quid adpetatur. Quantum
3422 III, LV | sunt, rari sunt qui populos legum moderamine regant. ~ 52.
3423 III, XII | sensu probanda sunt quae leguntur, ut iuxta apostolica monita
3424 I, VIIII | tormentum aduersus iniustos et lenior est ad benefaciendum his
3425 II, XXXVII | interioris tranquillitatis lenit. ~ 37.6. Aduersus inuidiam
3426 II, VIII | Qui enim conuersum sine lenitate erudit, exasperare potius
3427 III, XLVI | increpationis aspargere, lenitatem tamen corde opus est retinere. ~
3428 III, XLVI | enim abscidenda sunt quae leniter sanari non possunt. ~ 46.
3429 I, XVII | si gradiens per desertum leonem incurrerit semetipsum redarguat,
3430 III, XIII | hereticos; heretici enim haustum letiferi sucus hominibus persuadendo
3431 II, XXIII | sit, dum in usum uenerit, leue existimatur, et sine ullo
3432 III, V | ad terras cecidit. Ideo Leuiathan, id est serpens de aquis,
3433 III, LXII | in fine suo purgantur a leuibus quibusdam peccatis; quidam
3434 III, XXVIII | aduersas communione temperat leuioresque reddit, quia dum in tribulatione
3435 II, XXX | aliquod mendacii genus culpae leuioris, si quisquam pro salute
3436 I, XXIV | reproborum qui scandalizabuntur leuitas ostendatur, et persequentium
3437 II, XXVIIII | satis laxando linguam in leuitatis uitio defluunt, isti nimis
3438 III, IIII | Vnusquisque autem tunc leuius portat quod patitur si sua
3439 II, XVIII | XVIII. De levioribus peccatis. ~ 18.1. Multi
3440 III, LI | LI. De delictis principum sive
3441 III, XV | contemplationem significat, Lia illi, hoc est laboriosa
3442 I, XI | subtraxit! Nam, dum opus quod libens appetit quasi ut ibi iam
3443 II, XLII | iniquitatem his qui eam libenter ambiunt. Dicit enim per
3444 III, XIII | immolatur, sed etiam eorum dicta libentius capiendo. ~ 13.2. Quidam
3445 III, II | populum de terra Aegypti liberans, secundo eos qui non crediderunt
3446 I, XXIII | poena praesenti homines liberarentur per baptismum, ipsud putarent
3447 III, LXII | sancti huius uitae aerumnis liberari se cupiant, cito uolentes
3448 I, XIIII | maris uiam, ut transirent liberati. Viam quippe Christus in
3449 I, XIIII | Quamuis ordinem nostrae liberationis nescierit diabolus, sciuit
3450 II, XIIII | gaudium de eo qui a periculo liberatur, quam de eo qui nunquam
3451 III, II | corriguntur, ab aeterna damnatione liberentur. Quibusdam uero hic bene
3452 III, XXII | tempestate huius saeculi libereris. Namnullus te a lacu mortis
3453 II, V | gressus suos. ~ 5.4. Sciant liberi arbitrii defensores nihil
3454 II, VIIII | conuertamur, ista se ingerunt ne liberis cordis oculis Deum cernamus:
3455 II, II | reuertitur. ~ 2.5. Sicut homo libero arbitrio conditus, sua sponte
3456 II, VIII | conprimit, sed amor iustitiae liberos reddit. ~ 8.4. Necesse est
3457 II, XXIII | desperationem ad conuersionem libertatis commutat. Ipso enim miserante,
3458 II, XXXVIIII| uestra, hoc est in corde libidines resecate, quae ad lumbos
3459 III, XIII | mentem excitant ad incentiua libidinum. Non enim solum tura offerendo
3460 III, LIIII | temperat poenam, ut isto libramine quaedam per aequitatem corrigat,
3461 III, XIIII | si breuis sit, submotoque libro sententia retractetur in
3462 III, XLVIII | nec ad hoc usus est quod licebat, sed, dum possit utere,
3463 III, LI | proruunt, et per abruptum licentiae in omne facinus uitiorum
3464 III, LII | populis prohibent, sibi licere non patiantur. ~ 51.3. Sub
3465 III, XLVIII | sed, dum possit utere, licita abnuit seseque ut paruulum
3466 III, LVI | Tantum enim in hac uita est licitum operare bonum; illuc namque
3467 I, XXVIII | et arsit ad conburenda ligamina uinculorum, ita ignis gehennae
3468 II, XLI | mentem Euae superbia, ut de ligno uetito manducaret. Accendit
3469 I, XXVIIII | 29.1. Sicut fasciculi lignorum ad conbustionem de similibus
3470 III, LII | LII. Quod principes legibus
3471 III, LIII | LIII. De disciplina principum
3472 III, LIIII | LIIII. De iudicibus. ~ 52.1. Ad
3473 I, XIIII | diuinitas; esca autem caro; linea, genealogia quae ex Euangelio
3474 I, XIX | gentes, et secundum suas linguas erant, si una lingua erat
3475 I, XIX | commemorasset, dixit illos tuisse in linguis et gentibus suis et tamen
3476 I, XXVII | quando ipsa innocentia liquidius requisita et diuinae innocentiae
3477 I, XIII | ipsa cogitatis. De qua ad liquidum difficile est aliquem disputare
3478 I, XIX | 6. Tertia regula est de littera et spiritu; id est de lege
3479 III, XIII | Meliores sunt enim communes litterae, quia simpliciores, et ad
3480 III, XIII | Namquanto maiora fuerint litteraturae studia, tanto animus arrogantiae
3481 III, XIII | psalmus ait: Quia non cognoui litteraturam, introibo in potentias Domini. ~
3482 II, XXXVIIII| enim inanis superbia, per loca uero humentia carnis demonstratur
3483 I, II | sermo dicit. ~ 2.5. Dum localis non sit Deus, localiter
3484 III, LVIIII | Dicis quod diues sum, et locuples, et nullius egeo; et nescis
3485 II, XXXIII | Residuum erucae comedit locusta, et residuum locustae comedit
3486 II, XXXIII | comedit locusta, et residuum locustae comedit brucus, et residuum
3487 I, XIX | esse inter ceteras regulas locutionum sanctarum scripturarum quidam
3488 III, LVI | 61.2. Haec uita impiis longa et grata est, in oculis
3489 III, LVI | detrimentum? ~ 61.5. Qui uitam longam quaeris, ad eam tende uitam
3490 I, II | ei et longitudo, qua nos longanimiter malos portat, donec emendatos
3491 III, LVI | 3a. Qui uitae praesentis longitudinem non de suo spatio, sed de
3492 III, XIIII | 8. Saepe prolixa lectio longitudinis causa memoriam legentis
3493 I, II | in ueritate. Inest ei et longitudo, qua nos longanimiter malos
3494 II, XXIII | putrescentibus membris, longo post tempore curationibus
3495 II, XXVIIII | Mente enim ineruditi, ore loquaces, uerbis perstrepunt, sensu
3496 III, XIII | 13.7. Fastidiosis atque loquacibus scripturae sanctae minus
3497 II, XXVIIII | dicitur, aut parum sentiendo loquacitas sola ostentatur, aut optime
3498 I, XIX | unius populo uel ciuitati loquatur Deus, et tamen intellegatur
3499 III, XXXVII | aliis quidem utilis est loquendo, se autem interficit praue
3500 I, X | angelos habere probantur, loquente Domino in euangelio: Amen
3501 II, XXVIIII | sapientia se laudari affectant, loquentem prophetam adtendant: Vae
3502 II, XXXI | autem delinquunt qui sibi loquentes iurare cogunt. ~ 31.8. Quacumque
3503 III, XLV | Accinge lumbos tuos, et surge loquere ad eos! ne formides a facie
3504 I, X | primatu apostatae angeli loqueretur: Omnis, inquit, lapis pretiosus
|