11a-artif | ascen-confr | confu-demer | demis-equos | ergom-gerat | germi-inmod | inmor-loque | loqui-nusqu | nutri-perue | perui-quaer | quaes-seduc | sedul-thesa | thron-zona
Liber, Caput
5007 II, XXXIIII | laudes aut lucra damnanda quaesierit. ~ 34.2-3. Interdum uirtutes
5008 II, XVII | tergum Domini, et qui non quaesierunt Dominum, nec inuestigauerunt
5009 II, XLII | flammas sitiens stillam aquae quaesiuit nec meruit. ~ 42.9. Considerandum
5010 | quale
5011 III, XXVIIII | temporis, aut contentio qualibet actionis auertit. ~ 29.6.
5012 II, XLII | non sit in culpa ciborum qualitas, sed illud reputetur in
5013 III, VI | quia diuersis imaginationum qualitatibus oriuntur, et unde ueniant
5014 III, III | Esse nonnullos eiusdem qualitatis homines qui nesciant corrigi,
5015 I, V | corporibus ad Deum sumuntur qualitatum species, quae tamen in Deo
5016 | quamdiu
5017 I, VIIII | tamen creata sunt. ~ 9.5. Quamobcausam permiserit Deus mali oboriri
5018 | quamquam
5019 III, VII | scelera quae commisimus, quamque dira inferni supplicia quae
5020 III, XXVIII | infantibus. Amamus enim quandam eorum ignauiam, et tamen
5021 II, XLIIII | potum. ~ 44.4a. Sancti, quandiu in huius saeculi uita inhabitant,
5022 I, XIII | sensus ceteris sensibus, quandoquidem quae ad alios pertinent
5023 I, XIIII | ante aduentum saluatoris, quanquam sine poena supplicii, tamen
5024 II, XII | patriae, quatenus ad eam quantocius ualeat peruenire. ~ 12.5.
5025 III, LVI | sibi fieri creditur, quia, quantolibet breuis sit temporis spatium,
5026 I, XIX | legem intellegere. ~ 19.7-9. Quarta regula est de specie et
5027 I, XXVII | qui iudicantur et pereunt. Quartus ordo eorum qui non iudicantur
5028 I, VI | duas esse in creaturis res quarum uicissitudo temporum non
5029 II, XI | labore, quo moderamine, quaue intentione uel conpunctione
5030 III, LVIII | debet aduersa, ut frangi non queat. ~ 58.3. Tunc magis sunt
5031 I, XIX | laudentur pro bonis, sed quid ad quern pertineat, qui prudenter
5032 II, XI | exempla, mores inchoantium non queunt proficere ad bene uiuendum.
5033 II, XV | perditione habere contendunt, quibuscumque fraudibus insistentes ut
5034 III, LX | consolationis inpertit, aut in quibuslibet necessitatibus consilium
5035 | quicquam
5036 III, XLVI | gesserit agnoscere, sed quidmaliegerit, perscrutamur. ~
5037 | quidquam
5038 III, VI | nocturnis; sed placato somno quiescentes, interdum etiam per soporem
5039 II, XXXVI | indicat propheta, cum dicit: Quiescite agere peruerse, discite
5040 III, VI | horribili pauore etiam per quietem concutimur, et quam grauia
5041 II, XV | nequaquam prouocare debemus; quin potius, si paenitendo digna
5042 I, XIX | scribatur regnum. ~ 19.12-13. Quinta regula est de temporibus,
5043 II, XXXI | incaute promittitur, ueluti si quispiam adulterae perpetuam cum
5044 II, XXVIIII | Bonum male loquitur qui quodcumque rectum adroganter praedicare
5045 | quoddam
5046 II, XXVIIII | Malum male loquitur qui quodlibet flagitium persuadere conatur.
5047 III, XXIIII | meliores sunt hypocritis, eo quodmalisint in aperto, et in occulto
5048 | quolibet
5049 III, II | incorrigibiliter delinquentes aspicit, quosque non iam sub disciplina ut
5050 II, XLII | quotidianam refectionem quotidiana famis exactione adimplet.
5051 II, XLII | exactor quam uenter, qui quotidianam refectionem quotidiana famis
5052 II, XLI | potentes tanta cupiditatis rabie inflammantur, ut de confiniis
5053 III, XL | 1. Iracundi doctores per rabiem furoris disciplinae modum
5054 III, XV | de Iacob sume qui dum ad Rachel, hoc est ad uisum principium,
5055 I, VIIII | ualde bona. ] ~ 9.7. Si radas supercilium hominis, paruam
5056 II, XXX | sed protinus firmitate radicis ad se redeunt. ~ 30.12.
5057 II, VII | iustitia, uel quanti fulgoris radio iustitia clareat, nisi quis
5058 III, XV | moris est semper oculum in radium solis infigere nec deflectere,
5059 III, XXIIII | claudit. ~ 23.17. Sicut solis radius, dum conspicitur, acies
5060 III, LV | iudices sunt, sed ministros rapaces habent. Horum figura, ut
5061 III, LV | insidias ponunt, isti palam rapacitatis auaritia saeuiunt. Hostes
5062 II, XLI | infernum, id est diabolum, rapere ad perditionem, idem propheta
5063 II, XXXV | efficaciam in suis usibus rapiant, ut anima quae sibi erat
5064 III, LX | inquit, sacrificium de rapina pauperum tamquam si quis
5065 III, LX | tristisque recedat. ~ 60.17. De rapinis alienis elemosinam facere
5066 III, LX | mundanis pereunt, quas cupidius rapiunt; alii uero saluantur, dum
5067 III, LXII | nesciunt, inprouiso exitu rapiuntur, atque, absorbente profundo,
5068 I, XII | damnatione inconstans per rerum raptus uarietatem defluxit. ~ 12.
5069 III, VI | oriuntur, et unde ueniant rare considerantur. Tam facile
5070 III, VI | 3-5. Qui aut nullis aut raris conscii sunt delictis, aut
5071 III, XVII | protegat electorum, tamen satis rarum est ut quisquis inter saeculi
5072 I, XVII | interrogare? quia nesciunt ratiocinare; ideo non dissimiles gentiles
5073 II, XLIIII | 1a. Hoc est perfectum et rationabile ieiunium, quando noster
5074 III, XLVIII | et motus resistentes sibi rationabili discretione conponant. Recte
5075 I, IIII | sensibilibus surgens ad rationabilia, a rationabilibus surgens
5076 I, IIII | surgens ad rationabilia, a rationabilibus surgens ad Creatorem. Intellegibilia
5077 I, VIIII | subiecta animae, nec uitia rationi, si animus non est subditus
5078 II, XXVI | Vbicumque enim abierit reatus sui conscientia illum non
5079 II, XXXVIIII| rectam uoluntatem in nobis rebellare sentimus. ~ 39.17. Si plus
5080 I, XI | subiectus, fieret sibimetipsi rebellis atque contrarius. Vnde nec
5081 III, LV | quamuis sua falsitate corpori rebusque inpediat, animo tamen nihil
5082 I, XIX | dicit fuisse factum, denuo recapitulat formatum dicens: Formauit
5083 I, XIX | est de recapitulatione. [Recapitulatio enim est dum scriptura redit
5084 I, XIX | est reuersa narratio?] - Recapitulatioenim est dum rerum praeteritarum
5085 I, XIX | 17. Sexta regula est de recapitulatione. [Recapitulatio enim est
5086 III, LX | praetermissus maerens tristisque recedat. ~ 60.17. De rapinis alienis
5087 III, XLVI | comminans dicit: Qui dicunt "recede a me, non adpropinques mihi
5088 II, XXVI | enim potest a se quisque recedere. Vbicumque enim abierit
5089 III, XLVIII | propriis uiribus, nec a Domino recedit cor eius; regni fastigium
5090 II, XIIII | affectum bonum uel malum itur recediturue a Deo. Neque enim gressu
5091 I, XIX | triginta peractis, ab Aegypto recesserunt. ~ 19.14-15. [Est et illa
5092 II, XXIII | Male agendi consuetudinem recessum esse propheta adserit in
5093 II, XLI | nascimur in hac uita, inopes recessuri a uita. Si bona mundi huius
5094 III, LX | largitur, taliter et apud Deum recipitur. Qui ergo hic de bono laudem
5095 I, XIIII | genealogia quae ex Euangelio recitatur. Tenens uero hanc lineam
5096 III, VI | die cogitamus, in noctibus recognoscimus. Nonnullae autem uisiones
5097 III, VI | de inlusione procedant, recolentes testimonium scripturae dicentis:
5098 I, VII | aduenientia, intuemur praesentia, recolimus transeuntia. Haec non ita
5099 II, XII | ex id quod se admisisse recolit interius erubescit, suoque
5100 III, XVI | superna reuocare, ut ibi se recolligant unde defluxerunt, et inde
5101 III, XXVII | Qui fratrem sibi tardius reconciliat, Deum sibi tardius placat.
5102 I, X | igitur Christi non solum Deo reconciliatus est homo, uerum etiam pax
5103 III, VII | Dei pigritat, et peccati recordationes delectat. ~ 7.17. Qui a
5104 II, XL | per se, exemplo itineris recti, iuxta quod spinae nascuntur,
5105 I, XVII | mendacio mutauerunt, et rectitudinem uiae relinquentes, in anfractus
5106 III, LVI | quaeritur utrum augmentum an rectius detrimentum dicatur. Sed
5107 III, XLVIII | Irascente enim Deo, talem rectorem populi suscipiunt, qualem
5108 III, XXXVIIII| spiritalibus cogitauerunt. Rectores ergo a Deo iudicandi sunt,
5109 II, XXVIIII | loquitur qui quodcumque rectum adroganter praedicare sentitur.
5110 II, VIII | exterriti ad priores lapsus recurrant. Qui enim conuersum sine
5111 II, II | mentis conuersione credendo recurrit ad Deum, ut et libertas
5112 I, XIX | loquitur scriptura, ut et boni redarguantur cum malis, et mali laudentur
5113 I, XVII | leonem incurrerit semetipsum redarguat, dum in diaboli faucibus
5114 III, XLII | sancti cum multa constantia redarguerunt etiam principum uitia; in
5115 III, XLVI | his qui pereunt, ut eius redargutione aut corrigantur a peccatis,
5116 III, XXXII | accidit ut inter amicos aliqua redargutionis enutrita discordia maiorem
5117 III, LXII | etiam et de otiosis uerbis reddenda sit ratio. ~ 62.10-11. Finem
5118 III, XLV | pertimescunt de seueritate reddendae rationis, pro eo quod conticescunt
5119 III, L | patientia indulgent. ~ 50.3. Reddere malum pro malo uicissitudo
5120 II, XV | dimisi eum, et reduxi eum, et reddidi consolationem. Nonnunquam
5121 I, X | hominibus fuisse et angelis redditam. ~
5122 III, XXXVIII | illis rationem sine dubio reddituri sunt. 38.3. Ex carnalium
5123 III, XXIIII | infirmitati conscii ad humilitatem redeant, et humiles post casum existant. ~
5124 I, XIIII | tenuit amisit, quia iniuste redemptorem nostrum occidit. ~ 14.13.
5125 II, XXV | Illud ergo ad culpam non redigitur, istud culpae propriae inputatur.
5126 II, XV | Dei iudicio et iustissimo rediguntur, Esaia testante: Ipse misit
5127 I, XIIII | quod sua idem nos morte redimeret ignorauit; unde et eum occidit.
5128 III, LX | scelera elemosinis posse redimi, si in peccatis quisque
5129 II, VII | tandiu expectati sunt ut redirent. Nam nunc minis, nunc plagis,
5130 I, XIX | Recapitulatio enim est dum scriptura redit ad illud cuius narratio
5131 I, X | infirma carnis conditione reditum patet homini ad salutem,
5132 III, XXII | terrenis lucris deceptam mentem reducat. ~ 22.8. Multis argumentis
5133 III, VII | oramus, ad memoriam culpam reducimus, et magis reos tunc nos
5134 II, XV | sed tamen miseratione eius reducti denuo conuertuntur. De talibus
5135 III, XVIIII | procliuius ad mundi amorem denuo reducuntur. Namprofessio non perfecta
5136 III, XXII | renuntiationem ad mundi amorem reduxerit. Et maxime per cenodoxiam
5137 II, XV | loquitur: Et dimisi eum, et reduxi eum, et reddidi consolationem.
5138 I, V | quaedam species ad Deum referantur. ~ 5.1a. Nostro usu Deus
5139 III, V | ipsud ad Dei gloriam humilis referat, et dicat quod pro corporis
5140 I, XIX | eius dicitur, ad eum potius referatur. Rursum quod illi, ad membra
5141 I, VIII | potuisset, ad Deum sese referebat creatura in quo se dies
5142 I, VIII | sed laudem eius ad Deum referens eamque melius in diuina
5143 II, XXVIIII | et male cogitat et male refert cogitata. Item bis male
5144 II, XLII | uero, ad inmoderationem refertur. Quomodo, ad inpatientiam
5145 I, XI | figuram ad eius similitudinem referuntur. ~ 11.1b. Communia homini
5146 III, XV | potest, de qua si quisque reflectat, uel ad modicum, statim
5147 III, XV | actualem uitam interdum reflectuntur considerantes illa summa
5148 III, XVI | a contemplationis requie reflexus, in curis huius saeculi
5149 III, LIIII | tremensque, in omni negotio refomidat ne de iustitiae tramite
5150 I, X | inter homines et angelos reformata est. - Discordia igitur
5151 II, XXXIIII | quibus nos ab iniquitate reformet. ~
5152 III, XXXIIII | gregem relinquere, amplius reformido; undique miser metuo et
5153 II, VIII | Primordia conuersorum blandis refouenda sunt modis, ne, si ab asperitate
5154 II, XXXVIIII| 39.9. Qui delectationem refrenat libidinosae suggestionis,
5155 II, VIII | a cogitatione, ut prius refrenet prauum actum, deinde appetitum
5156 I, XVIII | intellectus, ad quos humiles ipsi refugiant. ~ 18.4. Scriptura sacra
5157 III, XVI | 16.3. Magna apud Deum refulget gratia, qui huic mundo contemptibilis
5158 III, XII | teneamus quae recta sunt, et refutemus quae contraria ueritatis
5159 III, XLIII | seueritate, sicut hii qui nobis regendi commissi sunt. ~ 43.7. Prius
5160 III, XLVIII | semetipsos quam subiectos, bene regendo, modificare nouerunt. ~
5161 I, XXIII | potest, neque enim dici regeneratio in eum poterit, quem generatio
5162 I, XXIII | damnatur infans, si non regeneratur, quia originis noxietate
5163 III, XLVII | et in gentibus principes regesque electi sunt, ut terrore
5164 I, XVII | elongat. ~ 17.6. Qui uiam regiam, hoc est Christum, deserit,
5165 III, XLIII | qui nostro committuntur regimini, si offendunt, atque aliter
5166 III, VII | 7.31. Sicut orationibus regimur, ita psalmorum studiis delectamur.
5167 II, XXXVII | Principalium septem uitiorum regina et mater superbia est, eademque
5168 I, XVII | famis tempore ubertatis regionem uideat, et uiam per quam
5169 III, XLVIII | ideoque recte faciendo regis nomen tenetur, peccando
5170 I, XXVII | Vtrique tamen cum Christo regnabunt. Similiter ordo reproborum
5171 I, XIX | suscitabo super eos Medos. Nam regnante Balthasar, a Medis obtenta
5172 III, XLVIII | rectorum, testante Iob: Qui regnare facit hypocritam propter
5173 III, XLVIII | potestatibus dicit: Ipsi regnauerunt, sed non ex me, quasi diceret
5174 I, XIX | Babylon illa gloriosa, in regnis inclita, sicut subuertit
5175 III, XLVIII | facilius ad iustitiam a delicto regreditur, quam de iustitia ad delictum
5176 II, XIIII | et inuentus est, de cuius regressu magnum fit gaudium patris.
5177 I, XIX | Septem esse inter ceteras regulas locutionum sanctarum scripturarum
5178 I, XIX | XX. De septem regulis legis. ~ 19.1. Septem esse
5179 III, V | Vnde etiam in libris regum de diabolo scriptum est
5180 II, XLIIII | usibus humanis concessam reiciunt. Nihil enim fidelibus inquinatum,
5181 II, XXXII | uitantur, suos in se faciunt relabi auctores. Nam si unum uitium
5182 III, XXIIII | incautam uirtutum iactantiam relabuntur ad uitia, et quidam dum
5183 II, XLII | comminetur Dominus se non hanc relaxare iniquitatem his qui eam
5184 II, XXX | genus facillime credimus relaxari. Nam si quaelibet culpa
5185 I, XVI | Qui sunt hereses, nisi qui relicta Dei ecclesia priuatas elegerunt
5186 III, XIIII | contentio destruit. Haec enim, relicto sensu ueritatis, lites generat
5187 III, XII | 12.3. In solis fidelibus religata est lex, testante Domino
5188 II, III | uniuersae uirtutes eius uinculo religentur. ~ 3.4. Dilectio Dei morti
5189 I, XXV | resipiscentes, cordis errorem religione coercebunt, scientes praedictum
5190 III, LII | non patiantur. ~ 51.3. Sub religionis disciplinam saeculi potestates
5191 II, VII | postmodum conuersi ad Deum, religiosa sequuntur obedientia Christum,
5192 I, XVI | occupant, ut parum saluti locum relinquant? ~ 16.11. Non posse hereticos
5193 I, VIIII | illam Deus pro malo non relinquat inultam. ~ 9.4. Creditur
5194 II, XV | perdendus in potestate daemonum relinquatur. Nam reuera, quem Deus deserit,
5195 I, XVII | mutauerunt, et rectitudinem uiae relinquentes, in anfractus inciderunt
5196 III, LV | quasi lupi uespere, non relinquunt in mane; hoc est de praesentis
5197 I, X | apostatae angeli ceciderunt, reliqui perseuerantia aeternae beatitudinis
5198 II, XXXVIIII| libidinis habitant. Quam reluctantem dum in se expugnat perficitur,
5199 I, XXVIIII | ex corpore adhuc peccati remanserit, metu ipso quo diabolum
5200 III, XLVI | mensi fueritis, in ipsa remetietur uobis. Cotidie namque
5201 I, VII | tantum inueniri: praeterita reminiscendo, praesentia contuendo, futura
5202 III, XX | atque indesinenter turbatur, reminiscens procul dubio scriptum esse:
5203 III, VII | gemere et flere debemus, reminiscentes quam grauia sint scelera
5204 I, XIII | sicut gaudium sine imagine reminiscimus. ~ 13.8b. Dum obliuionem
5205 III, XLII | superbi, nec per humilitatem remissi sunt. Hinc est quod sancti
5206 II, XIII | damnatio incerta est, sic remissio dubia. Qui ergo cupit certus
5207 I, XXIII | ideoque illis baptismum non ad remissionem peccatorum, sed ad supplicii
5208 III, LVIIII | et in hoc exilio diutius remorantur. Egestas est reproborum
5209 I, XIII | Imago a sensibus corporis remota suae speciei similitudinem
5210 III, XVII | Bonum est corporaliter remotum esse a mundo, sed multo
5211 III, I | sustinet, tanto se in fine remunerari speret. ~ 1.9. Saepe occulto
5212 III, LVII | adflictio et illuc aeterna remuneratio. ~ 57.7. Idcirco sunt necessariimali,
5213 II, X | praesenti, sed pro futura remuneratione differtur: ideoque dum eorum
5214 III, LIIII | iudicat et praemium inde remunerationis expectat, fraudem in Deo
5215 II, V | facit in ea meritum quod remuneret, qui solum inuenerat quod
5216 I, XXIII | adhuc secundum Adam non est, renasci secundum Christum non potest,
5217 II, VII | doluerunt; adtriuisti et rennuerunt suscipere disciplinam. ~
5218 III, XXXII | Vae autem illi qui et suam rennuit uitam corrigere, et bonorum
5219 III, XXXIII | regimen animarum inponitur, rennuunt, consultius arbitrantes
5220 III, XV | reflectitur; atque iterum renouata intentione, ad ea unde descenderat
5221 I, XXIII | nati infantuli poenas, si renouati per lauacrum non fuerint.
5222 III, XVII | Sancti uiri funditus saeculo renuntiantes ita huic mundo moriuntur
5223 III, XVIII | atque alia saeculo huic renuntiantibus. Illis enim dicitur ut sua
5224 III, XXI | Figuram sanctorum uirorum renuntiantium saeculo uaccas designasse
5225 II, XLI | terrenae etiam ipsam fidem renuntiauerunt. Cupiditas enim Christum
5226 I, XI | qualiter illum per suam gratiam repararet, qui suo arbitrio deperire
5227 II, XI | scribuntur sanctorum ruinae et reparationes, ut spem faciant salutis
5228 I, XXIII | salutem, dum quisque et de spe reparationis gaudet, et de incisionibus
5229 II, XL | autem si labitur, nullatenus reparatur. Nam quamuis paenitendo
5230 II, XLIIII | omnia meritum operum bonorum rependat. Nam qui ea sub populari
5231 II, V | excellentia antecedunt, Dei repentina praeuenti gratia quosdam
5232 II, XXXVIIII| primum committitur, nam repetita maiorem delectationem ingerit.
5233 II, XLIIII | intelleguntur. Sicut enim repetitio debiti et lites, et contentio,
5234 II, XLIIII | ieiunium quod in uesperum repletione ciborum reficitur. Neque
5235 II, XIIII | inuentam humeris suis gaudens reportat. ~ 14.6. Nullus desperare
5236 III, XIII | sapientiae et ueritatis repositum in uerborum uilissimis uasculis. ~
5237 III, VII | neglegentia mandatorum corde reprehendamur, dum salutem nostram obtinere
5238 III, XXXII | quemquam in alio quod adhuc reprehendit in semetipso. ~ 32.2. Qui
5239 II, XXXVIII | nonnulli cadunt, per quo lapsu reprehensi a semetipsis, humiliter
5240 III, LX | exagerandum cothurnum. ~ 60.20. Reprehensibilis est superflua effusio largitatis:
5241 III, VII | cumulentur: exemplo pruinarum et repressione messium, in quibus quanto
5242 II, VIIII | bonorum nouit aduersitatis reprimere uitium successione uirtutum. ~
5243 II, XXXVI | manu aliqua aduersitate reprimitur, ne de acceptis uirtutibus
5244 II, XXXVII | nascentia contra se uitia reprimunt, ac temptationum motus uirtute
5245 II, XXVII | diligentissimi et acutissimi iudicis reproba deteguntur. Ideoque omnis
5246 II, XXXV | iustos confidunt, unde maxime reprobantur. ~ 35.4. Aptum exemplum
5247 III, XXXIIII | cognoui. Sed hic nescire Dei reprobare est, nam Deus omnia nouit. ~
5248 II, XXVII | aut probatur bonum, aut reprobatur indignum. Bona est ergo
5249 III, I | 5-6. Neque iusto, neque reprobo Deus misericordiam et iustitiam
5250 II, XXVII | intentione in oculis Dei reprobum sit. ~
5251 II, VII | forte iam apud Deum sit reprobus. ~
5252 II, XL | nullum praemium habet in repromissione. Vnde et insipientibus uirginibus
5253 III, LVII | eam per Moysen ad terram repromissionis uocari, et exmalisquae in
5254 I, XIX | egressi sunt, ut fuerat repromissum, sed quadringentis triginta
5255 II, XXIII | dum malae consuetudini repugnatur. ~ 23.6. Male agendi consuetudinem
5256 III, LII | furoris non uidet. Qui autem repulso furore discutit, facilius
5257 III, IIII | tolerat ei pro uirtutibus reputabitur, qui et diuinam agnoscit
5258 III, V | ad damnationem culpae non reputat quod de suae maiestatis
5259 III, IIII | culpae quod talia dignus sit reputauerit, hoc quod ex passione tolerat
5260 III, LX | quando Lazarum pauperem requiescentem uidit, quem iacentem ante
5261 III, VI | fatigat, ut numquam securos requiescere sinat. Nonnunquam etiam
5262 III, V | diabolus, non autem in eis requiescit, sicut in cordibus reproborum;
5263 I, XIX | dum Deum dicit septima die requieuisse, recapitulando subiungit:
5264 III, XLVI | sanguinem autem eius de manu tua requiram. Sic enim Heli sacerdos
5265 I, XXIII | ut illa uita feruentius requiratur, quae erit a poenis omnibus
5266 I, XXIV | fide miracula quicumque requirit, uanam gloriam ut laudetur
5267 I, XXVII | examinis diuini subtilitate requiritur, eiusque detecta impietas
5268 I, XXVII | ipsa innocentia liquidius requisita et diuinae innocentiae conparata
5269 I, X | quae Dei, sed quae sua sunt requisiuit. Nulla autem maior iniquitas
5270 I, X | testamento despicitur, nec resalulatur ab angelo, eo quod homo
5271 III, XXXII | parua laesione uim caritatis rescindunt, et ab amore dilectionis
5272 II, XXV | admittitur. Prius autem actio resecanda est, postea cogitatio; prius
5273 III, XLVI | sic ea quae male acta sunt resecant ut ea quae admitti possunt,
5274 II, XLII | cupiditates abstinentia resecantur, ita omnes animae uirtutes
5275 II, XXXII | sine uiolentia doloris resecare non possit. ~ 32.4. Perfecte
5276 II, XXXVIIII| hoc est in corde libidines resecate, quae ad lumbos pertinent,
5277 III, XXIIII | inchoatio humanis oculis reseratur, a virtute perfectionis
5278 II, VI | praedestinati, sed omnia reseruari futuro examini. ~ 6.4. Mira
5279 I, VIII | faceret, quandoque uoluit, reseruauit. ~ 8.9. Non ex hoc substantiam
5280 II, XXXII | reuertendo unde cecidit resipiscat. Et si sancti toto annisu
5281 I, XXV | perire non possunt, sed cito resipiscentes, cordis errorem religione
5282 II, VIIII | excutienda inertia, hostem cui resistant, dum modo non consentiant.
5283 I, XVI | partim ferendo, partim resistendo. ~ 16.3. Sancta ecclesia
5284 III, XXXV | plebes commissas non ualentes resistendomalisper uerbum doctrinae defendere. ~
5285 III, XLVIII | proprios bene regant et motus resistentes sibi rationabili discretione
5286 II, XXXVIIII| consensum libidinis. Cito enim resistit operi, qui titillanti non
5287 III, LVII | Quidam, cum Dei uoluntati resistunt, nescientes consilium Dei
5288 II, XXXVIIII| premit elationem ut non resoluat animum ad libidinem. ~ 39.
5289 II, X | reducit, ac uiuendi tepore resoluit; horum ergo exempla quisque
5290 III, III | oculis carnis, confestim resoluta est duritia mentis. ~ 3.
5291 III, XIII | doctrina spumantibus uerbis resonans, ac se per eloquentiae tumorem
5292 II, XIIII | paenitentiam. ~ 14.7. Multi superna respecti gratia in extremis suis
5293 II, VI | uiuendo in fine saluatur respectusque conuertitur. ~ 6.5. Vult
5294 II, XV | deserente, nullum paenitere; Deo respiciente sua unumquemque facta uidere
5295 III, VIII | Tunc non confundar, dum respicio in omnia mandata tua. Grauiter
5296 II, XVIII | iustitiae quisque claritate resplendeat, nunquam tamen ad purum
5297 I, XIIII | consilium, et interrogatus responderet uerbum. Sed quia ad gentes
5298 III, V | prima oblectamenta illius respuantur. Diabolus enim serpens est
5299 I, VIII | formata erant quae formari restabant. Verum ipsa materia ex nihilo
5300 I, XXV | breue tempus uidet sibi restare diabolus ut damnetur, tanto
5301 I, X | princeps regni Persarum restitit mihi. Et post alia: Non
5302 I, II | emendatos patriae futurae restituat. Inest ei et altitudo, per
5303 III, XLVIII | uicissitudinem Deo largitori restituunt. ~ 49.4. Bonus rex facilius
5304 III, V | ore eripiuntur, et saluti restituuntur. Namsaepe multos, quos antiquus
5305 III, XLV | debeat a docendo timore restringi, audit: Exalta in fortitudine
5306 III, LVIIII | carnis coniugali honestate restringunt. Sed sicut malum bene uti
5307 II, XLII | prius ingluuiem uentris restrinxerit. Nec quisquam facile poterit
5308 II, XXIII | amor agit in homine, sed resultat caro malae consuetudinis
5309 III, XV | autem sese per interualla resumit, quia diuturnitate contemplandi
5310 II, VI | lapsum tenebrarum conuersus resurgat ad lucem. Cuncta haec Deo
5311 III, XXI | intrinsecus iacet, nequaquam resurget. Namdum se per innumeras
5312 II, XXIII | facile, ab hoc cum labore resurgitur, dum malae consuetudini
5313 I, XXVI | infirmitate, conualuerint. ~ 26.2. Resurrectio mortuorum, ut apostolus
5314 I, XXVI | XXVII. De resurrectione. ~ 26.1. Inchoatio pacis
5315 I, XIIII | 14.16. Sancti ex tempore resurrectionis Christi statim ut de corpore
5316 III, XXXIIII | regimen ecclesiastici ordinis retentem, criminis conscius timeo;
5317 III, LX | seruamus; patrimonium enim retentum perit, manet autem erogatum.
5318 III, XIIII | quae callidis obiectionibus retia tendit; ita enim uersutis
5319 II, XXVIIII | uitio defluunt, isti nimis reticendo ab utilitate torpescunt. ~
5320 II, XXIII | uinculo per consuetudinem retinemur. ~ 23.8. Multum ueri amor
5321 III, XXII | mundi conati redire ad Deum, retinentibus eum cupiditatibus saeculi,
5322 III, LVIIII | resipiscant ad Deum amorem retorquere mentis. ~ 59.5. Multis mortuus
5323 I, IIII | Sicut ars in artificem retorquet laudem, ita rerum Creator
5324 III, XIIII | submotoque libro sententia retractetur in animo, tunc sine labore
5325 III, I | adteritur, a mundi amore retrahatur. Temptari autem oportet
5326 III, XXXII | dilectionis sese perenniter retrahunt. ~ 32.5. Plerique correptionem
5327 III, XXXV | inperiti a tali officio retrahuntur. Illi enim exemplis suis
5328 III, LX | tenuissima neganda studuit. Quid retribui subtilius, quid districtius
5329 I, XVI | altera per quam illuc ex retributione glorificabitur. ~ 16.2.
5330 II, X | atque eo ad promerendam retributionem clariores praeparantur quo
5331 III, VIIII | maximum praemium habeant retributionis. ~
5332 I, XV | Spiritum Sanctum Christus reuelabatur et a quibus eius expectabatur
5333 III, VI | esset futurum post haec; qui reuelat mysteria ostendit tibi quae
5334 II, VII | minis, nunc plagis, nunc reuelationibus quosdam concutit, ut qui
5335 III, VI | fiunt modo, id est supernae reuelationis mysterio, sicut legitur
5336 I, XV | tempus, ostenderis. Nunc uero reuelatum patet quod tunc carnalibus
5337 I, XXV | adfirmat, etiam antequam reueletur. ~ 25.4. Magnitudo signorum
5338 III, XV | quisque intenderit, sua reuerberatus infirmitate reflectitur;
5339 III, LII | existimet, quando et ipse illis reuerentiam praebet. ~ 51.2. Principeslegibus
5340 I, XIX | iamtransierat, recapitulando est reuersa narratio?] - Recapitulatioenim
5341 III, LVIIII | panis subcinericius, qui non reuersatur, hoc est ita obruuntur caecitate
5342 II, XV | quasi leenam capies me, reuersusque mirabiliter me crucias.
5343 II, XV | hominibus cupiant, ne uel ipsi reuertantur ad Deum, eosque socios in
5344 II, XXXII | dum patitur infesta uitia reuertendo unde cecidit resipiscat.
5345 III, XXVII | quoscumque inimicos sustinemus, reuertentes materna imitatione amplectere
5346 II, XLI | experientia resipiscant reuerti ad Deum, quod his mente
5347 II, XVI | lacrimas fundunt, nunc uero, reuiuiscente usu, ea quae fleuerunt iterando
5348 II, XIIII | qui mortuus fuerat, et reuixit, perierat et inuentus est,
5349 II, XVIII | corrigendi studio ulciscatur in reum. ~ 18.3. Item sunt peccata
5350 II, XXXVII | mens ab inlicito appetitu reuocatur. ~ 37.4. Aduersus iram tolerantia
5351 II, III | uitia quae optant relinquere reuoluuntur. ~
5352 II, XVI | ad delictum post lacrimas revertuntur. ~ 16.1. Inrisor est, non
5353 III, XIII | dialectici acuminis uersutia, aut rhetoricae artis eloquentia editi essent,
5354 III, XVIIII | et rursus: Vae uobis qui ridetis, quoniam flebitis. ~ 20.
5355 III, XVIIII | monachorum. ~ 20.1-2. Qui non rigida intentione monachi professionem
5356 III, XLI | superbiae,quia increpando rigide feriunt, et conpati humiliter
5357 III, XLI | affectione; uideri uolunt rigidi seueritate, et formam humilitatis
5358 III, XLVI | sumus, in alieno peccato rigorem tenere nequaquam debemus. ~
5359 III, XVIIII | estote, lugete et plorate; risus uester in luctum conuertatur
5360 III, XXXVII | praedicationis dignitate uiuere rninus curant, habentes uerbum
5361 I, XXIV | exterius, ut interius fides roboraretur. ~ 24.3. Iam in fide miracula
5362 III, LXII | solidius eorum patientia roboretur. ~ 62.2. Multi uitam odio
5363 III, V | Comederunt, inquit, alieni robur eius, et ipse ignorauit.
5364 I, XXVI | utraque parte, et plena est et robusta. ~ 26.3. Quamuis nunc filiorum
5365 III, XLVI | inquit, dedi te populo meo robustum, et scies et probabis uias
5366 II, XLIIII | inhabitant, desiderio superni roris corpus suum aridum portant.
5367 II, XXXIII | et residuum bruci comedit rubigo. Pro id ergo ista sub uitiorum
5368 III, XXXI | conspexit. Inde et in lege, mare rubrum, hoc est malorum hominum
5369 III, XLIII | existimare personam. ~ 43.4b. Rudibus populis, seu carnalibus,
5370 II, XLIIII | die epulas in cogitatione ruminat qui ad explendam gulam uespere
5371 III, XLV | XLV. De praebenda sacerdotali protectione in plebe. ~
5372 III, XXXVII | qui, si digne se agit ut sacerdotem decet ministerium eius,
5373 III, XLII | 42.1b. Haec est in Dei sacerdotibus uera discretio, qua nec
5374 III, XXXIIII | seruiat. ~ 34.3a. Qui regimen sacerdotii contendit appetere, ante
5375 III, XXXVI | inutilem facit. ~ 36.2. Sacerdotis praedicatio operibus confirmanda
5376 I, X | distinctiones uel ordines angelorum sacrae scripturae testantur, id
5377 II, XLIIII | angelo reuelante, mysteriorum sacramenta cognoscere meruit. Haec
5378 I, XV | dicitur. Et reuera, dum dona sacramentorum distribuit, consolationem
5379 III, XXXVII | uero uiuit in eo, id est sacrum ministerium, quod est uitae,
5380 III, LVI | propter proximi dilectionem saeculare negotium deserere debent,
5381 II, VII | disciplinam. ~ 7.11. Nonnulli uiri saeculares elatione mentis tumentes,
5382 II, XXXIII | meruerunt. ~ 33.4. In cordibus saeculariter uiuentium inuicem sibi succedunt
5383 III, VII | in domo tua, in saecula saeculorum laudabunt te. Cuius operis
5384 III, LVII | ut Deus per illos in eos saeuiat quos flagellando emendare
5385 III, V | possidet diabolus acrius saeuit, quando se uirtute diuina
5386 II, XXXIIII | modum excedit, crudelitatis saeuitiam gignit; et nimia pietas
5387 III, XLVI | debent peccata populorum, et sagaci sollicitudine unumquemque
5388 III, XXXVII | ideo quasi ex peruerso arcu sagittam emittunt, dum suam prauam
5389 III, XXVI | faretrae subtiliter insidiarum sagittas celat, ut falsam faciat
5390 III, XLIIII | congruunt doctrinae, secundum Salomonis sententiam dicentis: tempus
5391 III, LX | inpertias, etsi non pecuniam, saltim uel gratiam. ~ 60.16. Non
5392 III, XXII | te a lacu mortis humanae saluabit, nisi Christus eruerit. ~
5393 III, LX | cupidius rapiunt; alii uero saluantur, dum in eorum pulchritudinem
5394 II, XXIII | metuendum est confidere ita saluari, ne forte, dum expectamus
5395 I, XV | essentialiter sunt, ipso saluatore ad Patrem dicente: Vt sint
5396 II, VI | diu male uiuendo in fine saluatur respectusque conuertitur. ~
5397 III, III | inobedientiam hominem ducit. Est et salubris infirmitas quae per diuinam
5398 II, V | ut pereas tuo merito; ut salueris meo auxilio". ~ 5.5a. Hominis
5399 II, XVIIII | ueritatem Dei non receperunt, ut salui fierent, inmisit illis Deus
5400 I, X | hominibus angeli despiciunt se salurari ab eis. Quod in nouo testamento
5401 I, X | salutasse, et Iohanni angelum salutanti ab eodem angelo dicitur:
5402 II, XLIIII | modo et temperamento fit, salutare est; quicquid autem nimis
5403 III, XII | malaque bonis permisceant, salutaribusque rebus plerumque erroris
5404 I, X | angelus Gabrihel legitur salutasse, et Iohanni angelum salutanti
5405 I, X | id maxime agnoscitur quod salutati in ueteri testamento ab
5406 I, X | homo a Deo, et reuerenter salutatur ab angelo; nam et Mariam
5407 II, XXXII | perdiderint oculos, sicuti Samson non antea ab Allophilis
5408 III, XXXII | fraternam uult corripere ac sanare infirmitatem, talem se praestare
5409 I, XIIII | ostensor tantum uulneris, sed sanator. ~ 14.9. Primum ad Hierusalem
5410 II, XXIII | cognoscitur; tardius autem sanatur uulnus quod, iam putrescentibus
5411 III, XIII | sermonem, quam scripturam sanctam propter eloquium humile.
5412 II, XLIII | Vnde et nazaraeis, qui se sanctificabant Domino, praeceptum est uinum
5413 III, XXIIII | uirtutum celare et non ueram sanctitatem obicere. ~ 24.4. Sancti
5414 III, XX | alterius non praeponere sanctitati. ~ 19.3b. Semper conscientia
5415 III, V | caueant. ~ 5.10. Discretio sanctorumtantaesse debet ut inter bonum et
5416 II, XXXVIIII| qua de uirtutibus tument, sanentur; et qui de uirtutum effectibus
5417 II, XLI | appetitu cupiditatis suae sanguinis expleuit effusionem. ~ 41.
5418 III, XXXIIII | aedificare uisibile templum quia sanguinum uir belli frequentia esset.
5419 III, III | Qui ualentiores sunt et sani, utile est illis infirmari
5420 II, XL | paenitentiam recipit uulneris sanitatem; uirginitas autem si labitur,
5421 III, XII | 12.4. Scripturas heretici sano sensu non sapiunt, sed eas
5422 II, XIII | in morte de indulgentia, sanus paeniteat, sanusque perpetrata
5423 II, XIII | indulgentia, sanus paeniteat, sanusque perpetrata facinora deleat. ~
5424 III, XXVIII | generaliter sine dissensione sapiebant. ~ 28.4. Amicitia et prosperas
5425 II, XLIII | sicut ait Salomon, infatuat sapientem. Ebrietas, sicut in Loth
5426 I, XIIII | mundi elegit, ut fortiora et sapientiora per qua non cognoscebatur
5427 III, LVIII | sperata aduenerit. ~ 58.9. Sapientis est contra omnia aduersa
5428 I, XVIII | delectatione uarium dabat saporem; iuxta sensuum enim capacitatem,
5429 I, XIII | praestantior est odoratus sapori, et positione loci, et sentiendi
5430 II, XXVIIII | sapientiam gustu interni saporis sentit. A sentiendo enim
5431 I, X | chrisolitus et onix et berillus, sapphirus, carbunculus et smaragdus.
5432 III, XXXVIIII| quiete uiuere uolentium sarcina curarum episcopalium, prouidet
5433 III, XLVIII | inuenitur a requie, tantoque sarcinis peccatorum grauatur, quanto
5434 I, X | pretiosus operimentum tuum: sardius et topatius et iaspis, chrisolitus
5435 III, VII | in quibus quanto tardius sata semina exeunt, tanto ad
5436 III, XXV | praestat, quod beato Iob Satan praestitit. Namdum aemulatur
5437 I, XVIII | ea quae manifesta sunt satiant, et ne de intellectis fastidium
5438 I, X | in satietate fastidium, satiati desiderant. Vident ergo
5439 I, XIIII | contemplando, ut angeli, satiemur. ~ 14.8. Prima Dei dona
5440 I, VIII | suam in se cognitionem sibi satisfacere non agnosceret, ut se plenius
5441 II, XIII | debet, quia paenitentiae satisfactio diuino tantum pensatur iudicio,
5442 II, XV | praecipiti, sed detur nobis locus satisfactionis, hoc totum de Dei procedit
5443 III, VI | somniorum. Quaedam enim ex saturitate seu inanitione occurrunt,
5444 III, V | Domini malus inruebat in Saul. Vbi iuste quaeritur: si
5445 I, XV | Spiritus conferuntur, sicut Sauli data est prophetia et Balaam.
5446 I, IIII | excutitur. Et si ignis in saxo, utique ibi sensus sentitur
5447 I, XXIV | patientia et reproborum qui scandalizabuntur leuitas ostendatur, et persequentium
5448 III, XV | 15.10. Oculum dextrum scandalizantem quem euelli Dominus praecepit,
5449 III, LVII | Dei in malorum profectibus scandalizantur dicentes iuxta prophetam:
5450 III, XXV | boni proficere uident, non scandalizentur, sed quem sint finem habituri
5451 I, V | simili figura, et uermis et scarabeus intellegitur. - Nec mirum
5452 I, XXIII | praedestinatorum. ] ~ 22.7. Qui scelerate uiuunt in ecclesia, et communicare
5453 II, XLI | Salomonem dicitur: Nihil est scelestius quam amare pecuniam; haec
5454 III, LX | extorquet. ~ 60.18. Magnum scelus est rem pauperum praestare
5455 III, VIII | scire concupiscimus, sic sciendo, recta quae didicimus implere
5456 I, XXV | in illis ratio, per quam scient in deceptione reproborum
5457 II, XVII | ignoranter peccant et sunt qui scienter. Sunt etiam et qui pro ignorantiae
5458 II, I | uapulauit multis et Iacobus: Scienti, inquit, bonum et nonfacienti
5459 II, I | ignorantia Dei, et nihil obesse scientibus Deum ignorantiam mundi.
5460 III, XLVI | populo meo robustum, et scies et probabis uias eorum. ~
5461 III, LV | ut ait quidam, tamquam Scilla pingitur atque describitur:
5462 I, XXVI | Christi futura est, in aetate scillicet iuuentutis, quae profectum
5463 III, XIIII | fides, ueritas corrumpitur, scinditur caritas. ~ 14.5. Contentiosorum
5464 I, IIII | illud quod ex silice duro scintilla excutitur. Et si ignis in
5465 II, V | eius, testante propheta: Scio, Domine, quia non est hominis
5466 I, III | quodam miro modo Dei essentia sciri potest dum esse creditur.
5467 III, XIIII | blasphemiam. Inde haereses et scisma, quibus subuertitur fides,
5468 I, XIIII | mortem redimere humanum genus scisset, non eum utique peremisset. ~
5469 III, XXVIIII | incerta est amicitia, nec scitur utrum persona an felicitas
5470 I, XIIII | liberationis nescierit diabolus, sciuit tamen quod pro saluatione
5471 I, III | iudicia a nullo penitus sciuntur. ~ 3.2b. Dei secreta iudicia
5472 III, VII | solet paruulis, qui, ne in scolis uapulent, Deum exorant.
5473 I, XVIII | Hinc est quod et Saluator scribae interroganti ait quod praeceptum
5474 I, XIX | regna, sed unum habuisse scribatur regnum. ~ 19.12-13. Quinta
5475 II, I | scriptum est: Sapientiam scribe in tempore otii et qui minoratur
5476 III, V | et apostolus corinthiis scribens dicit: Tradere huiusmodi
5477 I, XVIII | pertinent, in una tabula scripta fuerunt; reliqua septem
5478 III, XIII | et ornatum sermonem, quam scripturam sanctam propter eloquium
5479 I, XXV | quoddam cordis gignatur scrupulum. Quod tamen cito exsuperet
5480 III, VIIII | tantum secreta diuinorum scrutabitur mandatorum, qui ab actione
5481 II, I | hominis intellegentiam sunt, scrutanda non sunt. Quidquid supra
5482 I, VIII | uiluerunt. Ideoque sic diuina scrutare opera, ut semper ea cogites
5483 III, LII | mens eius turbata furore ab scrutatione alienatur iustitiae. ~ 52.
5484 II, III | Qui a fraterna societate secernitur, a diuinae caritatis participatione
5485 III, XXI | esse. ~ 21.2. Nisi prius a secretioribus cordis expellatur inportuna
5486 III, XV | ab actionis manifesto ad secretum contemplationis intimae
5487 II, XLIII | consurgitis mane ad ebrietatem sectandam et potandum usque ad uesperum,
5488 I, XVI | alterutrum sese in proprias sectas inducent, sic tamen inuicem
5489 III, XVIIII | Christi, sed prauitatis sectator existit, quia non pro Deo,
5490 III, V | uirtutes, quae sunt uitia sectatur et diligit. ~ 5.13. In oculis
5491 | secum
5492 III, LX | prima adhibenda est miseris, secundamalis. Erit ergo quod semper inpertias,
5493 I, XXVII | iudicis, nec iustitia iusti secura est, nisi pietate diuina,
5494 III, XVI | desideriis aestuare? Aut quid hic securius quam huius saeculi nihil
5495 III, VI | dormientes fatigat, ut numquam securos requiescere sinat. Nonnunquam
5496 III, LVIIII | et timidum diuitem, quam securum pauco sumptu contentum esse
5497 II, XI | Et si prauorum saepe secuti sumus exempla, cur non imitemur
5498 I, VIIII | occidit, ut feram quia mordit. Sedcommoda ipsorum non intendens homo,
5499 III, LVII | ualde; descende inpuluere; sede, tace et intra in tenebras;
5500 II, XXXII | rex Babylonis in oculis Sedeciae prius filios ipsius interfecit,
5501 II, XXVIII | aquilonis uitia sunt, quae sedes suas in portis ponunt quando
5502 I, XIIII | consummationem saeculi. ~ 14.18. Sedet Christus ad dexteram Patris,
5503 III, XLVI | beatificant populum istum seducentes, et qui beatificantur praecipitati. ~
5504 III, XIII | potius uerborum calliditate seduci. ~ 13.6. Omnis saecularis
5505 II, XVIII | peccatum non habemus, ipsi nos seducimus et ueritas in nobis non
5506 II, XVII | prudensque peccauit; qui uero seducitur quid consentiat euidenter
5507 II, XXXI | Interdum et falsis lacrimis seducti decipimur, et creditur dum
|