|
XXXVIIII. De praepositis carnalibus.
39.1a. Prouidentia plerumque diuini consilii ordinantur praepositi mundana et
exteriora sectantes, ut, dum temporalibus rebus se totos inpendunt, spiritales
tuitiorem uitam contemplationis exerceant.
39.1b-3. Quia dura sunt quiete uiuere uolentium sarcina curarum episcopalium,
prouidet saepe Deus curis deditos saecularibus ad susceptionem regiminis ut,
dum hii exteriora sine taedio procurant, spiritales rebus interioribus sine
inpedimento rerum terrenarum deseruiant. Dei ergo ordinem accusat a quo
instituuntur, qui episcopos condemnat dum minus spiritalia, sed magis terrena
sectantur. Ex diuini enim tabernaculi dispositione, ob iniurias mundi ferendas
et turbines, quosdam institui episcopos saecularibus curis insistentes, ut hii
qui interius superna desiderant, nullo terreno obsistente negotio, liberius hoc
quod amant intendant. Non est itaque iudicandus a plebe rector inordinatus,
dum magis nouerint populi sui fuisse meriti peruersi regimen suscepisse pontificis.
Nampro meritis plebium disponitur a Deo uita rectorum, exemplo Dauid peccati ad
conparationem principum qui ex merito plebis praeuaricantur.
39.4-6. Sententia damnantur Cham filii Noe, qui suorum praepositorum culpas in
publico produnt; sicut Cham, qui patris pudenda non operuit, sed deridenda
monstrauit. Habituri Sem meritum et Iapheth, qui reuerenter operiunt quae
patres suos excessisse cognoscunt, si tamen patrum facta non diligant, sed
tantum operiant nec imitentur. Namsunt qui praepositos suos peruerse iudicant,
dum terrenis studiis eos plus uiderint esse intentos, si uel parum iam ipsi de
spiritalibus cogitauerunt. Rectores ergo a Deo iudicandi sunt, a suis autem
subditis nequaquam iudicandi sunt: exemplo Domini qui per se uendentes columbas
et nummulariorum mensas proprio euertit flagello et proiecit a templo; uel
etiam sicut dicit: Deus stetit in synagoga deorum, in medio autem deos
discernit. Quod si a fide exorbitauerit rector, tunc erit arguendus a subditis;
pro moribus uero reprobis tolerandus magis quam distringendus a plebe est.
|