Caput

 1 2  |         Alexium bis sub patre in fugam converterat: primo quidem
 2 4  | transiret ad pugnam, terreret in fugam: sicque audacia victoriam
 3 4  |         et sine medio mortem aut fugam praesentem omnia intentant!
 4 5  |          praemiserat, Graecos in fugam versos prospiciens, moras
 5 16 |        ora, ad Francos terga, ad fugam studia convertunt; animatos
 6 19 |   latenter edoctus, vertit se ad fugam, alioquin ad catenam. Deinde
 7 21 |         modo fugaverant, ipsi in fugam sunt conversi. Interea Normanniae
 8 22 |             XXII.- Christiani in fugam vertuntur. Robertus comes
 9 22 |   pedestrium hastarum silva nunc fugam impedit, nunc exstinguit:
10 31 |      hoste gravatumLiberat, inde fugam ad montem per plana coactamStrage
11 36 |                                  fugam committitur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (
12 38 |         manus fortioris cessura; fugam hostium non praecursoribus
13 52 |         frontem dissecat, illius fugam tergo sistit trajecto. Sed
14 56 |         adepti victoriam Franci, fugam persequuntur, brevi tamen
15 72 |     comes, quantum licet maturat fugam, instar victoriae reputans,
16 88 |   Francos genus acre leonumFassa fugam morti praefert, et vivere
17 92 |  tentetur ab illis:Nam nec pugna fugam solatur, nec fuga pugnam:
18 127|     CXXVII.- Urbs capitur. ~Ergo fugam trepidi satis aspernata
19 128|       Cardine tam gemino ferrata fugam atque timorem,Horrorem,
20 132|          per mille traheris:Ecce fugam probitas, audacia nacta
21 148| dissimulantes: ea quippe astutia fugam simulant, ut fallant advenas
22 150|                  CL.- Christiani fugam capiunt. ~[0585C] Obstabat
23 150|          vim illatam quaeruntur, fugam produnt, Tancredum quoque
24 150|    hostium telis opponitur, alii fugam maturant; ipse frenis, alii
25 155|   accedere, qua loci difficultas fugam remoretur, quod Raduanus