Caput

 1 12 |         alioquin nec manere tutum fuerat, nec exire ~
 2 13 |        cum a Boamundo qui secutus fuerat, Tancredus accepisset: neque
 3 13 |          quod vix affectare, mihi fuerat efficere concessum. Proh!
 4 16 |           qua descendendo invasum fuerat, ascendendo evasum est,
 5 21 | Retunditur, inquam, ut quae prima fuerat, in mediam referri; quae
 6 39 |   cognoscit, eamdem ei qua mensus fuerat, Tancredo dispensatore,
 7 48 |         Latini sanguinis egressum fuerat subsecuti aut nexu aut gladio
 8 51 |   marcharum, quot et ipso donatus fuerat cervicibus peremptorum.
 9 62 |         reliquerat solamen: prior fuerat per domos et familias generalis
10 62 |        panis? Satius patri misero fuerat videre trucidatos, quam
11 63 |           repellitur. Commissa ei fuerat ab obsidionis exordio turrium
12 67 |        mox adest nihil cunctatus. Fuerat illa curarum maxima, ille
13 100|        reddere quod nec commissum fuerat, nec acceptum. Habebat autem
14 108|   procerum ut qui erroris initium fuerat, ipse litem finiret, ignito
15 123|      cohors mortem ultro vocaret: fuerat [0567D] namque qui conjurato
16 123|     consilii inops, qua praecisus fuerat certaminis occursus: fastigiosae
17 124|          pice et sulphure et face fuerat ustulatus. Expertus est
18 129|        sorpserit ipse?»Vix jussum fuerat, videas jam stare peractumMilite
19 140|          navibus Joppem aggressus fuerat, eodem Boamundo juvante,
20 140|         electione donatus [0579B] fuerat, tamen libentissime annuit,
21 145|      supplicat; inde, quanto ante fuerat surdior rogatus; tanto post
22 146|  capacitati par nullum ante visum fuerat nec auditum: quaeritur quoque
23 152|          qui potius longe positus fuerat acclamandus. Circumdante