Caput

 1 1  |      indulgere quieti, sapientis viri audaciam sopiebat. At postquam
 2 1  |      sopiti prius experrecta est viri strenuitas, vires assumptae,
 3 18 |     imperator. ~Postquam Alexius viri mentem videt pecuniae contemptricem,
 4 26 |    sensus? quosve dabas gemitus? viri corda, cui modo robur et
 5 28 |     congressa, laboremSudoremque viri crudeli exaggerat ira.Sauciat
 6 33 |     animi, et sapientis cujusdam viri sententia pro freno [0516B]
 7 39 |          velocior, quae de tanti viri indole nihil reticuerat
 8 42 |          impetrari. Noverat enim viri mentem recenti adhuc injuria
 9 44 | pensantes, pacem bello commutant viri sapientes quod tamen suasu
10 50 |          occursum. Tanto denique viri sudore repulsi hostes, jam
11 51 |     adhuc modicam hanc dieculam, viri fortes: cras, ni fallor,
12 53 |    strenue multa; maxime majores viri majora fecerunt: socialiter
13 60 |        generationis, unius moris viri, unanimiter laborem oderant,
14 103|        salvata est a morte anima viri, cujus vita plurimum Jerosolymipetis
15 106|     notissimus. Vocabulum illius viri Ansellus regi Franciae,
16 106|          locumque et diem obitus viri recolebat) ille mihi, inquam,
17 106|          Arnulfus metum verbis a viri pectore solatoriis excludens:
18 131|           spargimini gens prava, viri scelerati,Sanguinis insontis
19 133|     inter convivia jactae.Vosne, viri Franci? sed nec quos dicere
20 137|         abjuncti fuerant [0577D] viri: ambo conspicui, ambo ab
21 138| immiserat illaesos, ex quo hujus viri fides in populo illo magna
22 139|         ipsum providerat audacia viri, et quemadmodum venator