Caput

 1 9  |      absolve. Ad te duces, ad te proceres, ad te populus omnis suspirat.
 2 55 |     loquitur. Hinc exciti Latini proceres obviare parant, quod tamen
 3 64 |      nostris! Sed deliberemus, o proceres! conferamus in medio, proponamus
 4 64 |      potest: discretio vestra, o proceres! si quid minus dixerim,
 5 75 |     jussi clamoribus iisdem,Hinc proceres statuunt latebrasque sedesque
 6 84 |     percepit ocellus et auris:Ad proceres summos citus exit et excit
 7 94 |         conditur almi:At moriens proceres ad se vocat, hisque vocatis:
 8 106|        per [0559A] omnia venusti proceres eminebant; cumque perspicacius
 9 120|      0566A] ~Consulunt in medium proceres scrutari latebras, vias
10 135|      Hujus adversus Tancredum ad proceres oratio. [0574B] ~Sed nec
11 135|     virum provocat, intus vocat, proceres convocat. Consedere duces,
12 135|     Tuemini igitur, o fortissimi proceres! jus vestrum, ulciscimini
13 135|     suadeat Tancredus. At vos, o proceres! si quid bene merui, vobiscum
14 135|        ducum increpui. O adducti proceres! vos testes habeo, vos adduxi.
15 136|       deest Tancredus]: «Scitis, proceres, studium meum: militia fuit,
16 136|       Arnulfus. Animadvertite, o proceres! quaenam est, si non haec
17 136| nuntiasse. Quis adeo stolidus, o proceres! ut ex his ejus formidinem
18 152|     orditur: ~«Magna opus est, o proceres, hac in tempestate providentia,
19 152|     atque manifeste expositam, o proceres! audistis tam robur hostium,
20 152|      ministrum. [0587C] Verum, o proceres! quorsumnam istud? an in