Caput

 1 4  |       castrametati dies aliquot in mora consumpserunt. Obsistebat
 2 5  |          nec gemitus. Hi dolent de mora, illi de festinantia: hos
 3 6  |           supplente: segnis quippe mora visa est viro, et cognata
 4 10 |    expenderet per transversum. Nec mora fama volans, novum Tancredo
 5 12 |     Hellesponti versat cerula. Nec mora puppis optato infigitur
 6 19 |           adeo ingratum nihil quam mora. Boamundus autem paulo tardior
 7 40 |           ego promissa impleo: nec mora infodiuntur feno satellites,
 8 41 |        quibus urbem diu indulserat mora tam justo longior, quam
 9 43 |    nocentior sonaret; in qua tamen mora, ut fert militaris consuetudo,
10 53 |       exercitu jam fere octimensis mora multi strenue multa; maxime
11 60 | dimittebant. Induxerant enim famem mora longa, et populus infinitus;
12 65 | promittitis conjuretis.» Nulla fit mora, nulla retractio, sicut
13 86 |         rursus spernitur illa.Tunc mora nulla citi pharetras arcusque
14 90 |        productus carcere Corus.Nec mora mandatis obtemperat: omnia
15 100|           artus sopor alligat: nec mora, qui primo, qui secundo
16 100|         ignavum pecus, canis mute, mora salutis, cunctatio triumphi,
17 104|         suae spes adversantur. Nec mora, patefacto aditu, [0557D]
18 114|      reditu quibus jam ingeminabat mora desolationem desolatis abscessu.
19 128|           vitae stabilis spes; aut mora quantula mortisAd Domini
20 141|            abducitur. ~[0579C] Nec mora Boamundus ipse, cum audisset