Caput

 1 15 |         in lacrymis trahebatur, quin solutus mutuas ab eo lacrymas
 2 18 |   impetrato, quid restat ultra, quin capiti diadema meo detrahat,
 3 24 |   adjutus. Boamundo enim invito quin prohibente, res coepta vix
 4 25 |      situs, armorum commoditas, quin ipsa sua paucitas praesidio
 5 32 |     praecepsDeprensos inhibent, quin laxis cursor habenisRaptet
 6 34 |  excludit quos habet monitores: quin et coeli flammis, tigride
 7 40 |        contra digna se accipit, quin de sparso semine messis
 8 48 |    monti in longum collaterans. Quin etiam montis latus licet
 9 51 |       reverentia desidem fecit; quin ipse et semper explebat
10 87 |        orbi,Is dextra et lingua quin mente et corpore ChristiPronus
11 98 |      compescit Tancredus animos quin Provincialium strage iram
12 103|        taceri iniquitatem Deus, quin Arnulfo indicata, ilicet
13 114| juventus fervida adventaverant; quin et tenera, duriorque aetas,
14 123|         potuit terreri devotio: quin saepius saepiusque alii
15 128|         sed necOs oculosve leo, quin imo cor ipse leonis,Ad majora
16 129|        Ergo neque hic Christus, quin pristinus Antichristus,Mahummet
17 135|      adhuc in altaribus gemmae; quin, irrue, rape, ejice ministros,
18 144|        marmora caedere ictibus; quin ipsam strenuitati naturam,
19 155|   ungulam ferrum tueri poterat, quin cautes aspera calcem permoleret