Caput

 1 10 |        terram ac pelagus sanguine multo diu asperserat. Ad haec
 2 15 |          contigit, ut ipse quidem multo plus caeteris ducibus celebraretur
 3 15 |          neglecta regiminis cura, multo minus de duce. Novissimus [
 4 17 |           terrefactus quam tutus, multo dejectior quam erectus,
 5 38 | apostatare. Ergo malum vinci, sed multo vincere pejus. Mille semitis
 6 44 |      Cilicia potitus; at felicius multo Syria potiturus. Ante tamen
 7 54 |            tot gentes, tot millia multo indigebant pecore, multa
 8 58 |         Cyprus Baccho, Cerere, et multo pecore abundans Laodiciam
 9 61 |   Sedulitas illorum tempore famis multo plus juvit quam gentes plurimae,
10 66 |    promissam sibi turrim non sine multo sudore pedes adit, neque
11 92 |        0551C] Plurimus et sanguis multo de vulnere fusus:Ut quot
12 101|          instanter, post eam vero multo instantius, quasi trophaei
13 103|        obtineam Boamundi? Haec et multo plura volventi, prae omnibus
14 123|         prior obsederat gens, jam multo verius, quam obsidens, dici
15 123|            Praeterea partem illam multo nemore sollicitus munierat
16 135|    invigilo, insenesco, immorior. Multo autem plura praemissis subditurus
17 139|      innocuum, nocentem obsessura multo frequentior. Verum id ipsum
18 144|     gentibus formido: suo tempore multo aggere includi sprevit,
19 149|     liberat ac reducit, liberatum multo restituit, propter se dicit