Caput

 1 4 |   tegmine destituti et jaculo, vulnera tantum excipiunt, nec reddunt. [
 2 7 |       Tancredus sociorum ultus vulnera, nactus spolia, beatus gratia,
 3 16|    Multi tamen inhonesta tergo vulnera domum reportarunt. Christicolae
 4 26|  retorserit. Pluentibus itaque vulnera Turcorum nervis, [0512A]
 5 26|     haerebat in vulnere, hujus vulnera usque sub mortem doluerunt.
 6 29|    quidem, nec multa rependunt.Vulnera, spes quorum ferratae nescia
 7 31|        effugiunt magis horrida vulnera spargunt,Ut faciat Turci
 8 31|   Semper discurrens, et semper vulnera spargens.Fretus equo celeri,
 9 40|       semel omnia victor punit vulnera quae a diebus antiquis pertulerat,
10 61| purgatorium foramen in viscera vulnera demittebant, moriebaturque
11 64|         ad quid me crucio? cur vulnera excipio? ego vitam meam
12 68|         stupensque ad casum et vulnera: «Heu! inquit, domine mi
13 69|     interitum ejus, cujus modo vulnera miserabatur, in qua re duo
14 91|    perit et sine vulnere multa,Vulnera dum metuens, declinat vulnera
15 91|  Vulnera dum metuens, declinat vulnera turba,Quidam sponte ruunt,
16 92|         atque illinc per mutua vulnera fletum,Hinc illinc risum,
17 92|       membra fere, tot gestent vulnera Persae:Ergo vae miseris