Caput

 1 1  |          praeco, aiebat, [0494C] hostem feriendum esse, non rodendum.
 2 5  |       non armati, non qui vel in hostem ruere, vel ruentem repellere
 3 13 |    concessum. Proh! quantum erat hostem per laqueos illaesum transisse,
 4 14 |      Primus aut in primis ferire hostem, adolescens didicit, juvenis
 5 18 |        excipio ardentem: Ego nec hostem mihi te dignor nec amicum.»
 6 18 |        unquam responsurus, ait: «Hostem mihi te dignor, nec amicum.
 7 42 |         qui eum expelleret sicut hostem. Igitur Balduinus comes
 8 43 | secesserat, ut a murali subsidio hostem eliceret pauciorem. Tancredi
 9 49 |   necessitas, interdum invadendi hostem voluntas compulerunt. Enimvero
10 72 |        forte suis ipse alimentis hostem pasceret instantem. Voluit
11 73 |      horum: mons pervius incitat hostem.Ergo dies bellum, bellum
12 83 |          aut irruat, aut stet in hostem.Ordine cuncta suo sic disponentibus
13 84 |              LXXXIV.- Irruunt in hostem. ~Ergo ubi signa poli lingua
14 85 |      metus, ne rupta admittat et hostem:Nunc ducis ore tonat, nunc
15 113|         insignia: stupebam primo hostem advenam spreto consorte
16 117|          quo ampliorem invaserat hostem numerus minor; quo augendam
17 145|         muneribus ad expugnandum hostem amborum Marchisidam. Deliberant [