Caput

 1 1  |  postponebat. Sola erat laudis gloria, quae juvenis mentem agitaret,
 2 7  |      illi quibus tu contigisti gloria sua: ac nos longe feliciores,
 3 15 |       venerabilior tamen regii gloria sanguinis, quam aut opum
 4 30 |    Quis fremitus hominum, quae gloria Lotharidarum?Dux ergo Turcas
 5 33 |     utriusque nominis accendit gloria, sed ab humiliori superbiam
 6 51 |  allegatione muneris honore et gloria. Eodem itaque remunerat
 7 59 |    ipsa inter caeteras vallium gloria messibus, vineis, arboribus,
 8 68 |       vepris celat. Proh mundi gloria! Quid nunc eo infelicius?
 9 79 |   Illud ubique genus victoria, gloria mundi,Anglorum-victor-populus,
10 87 |       Athletae Christi, totius gloria mundi,Utimini dextris: vos
11 87 | Christi militibus spes, murus, gloria, splendor.Miles in egregiis
12 101|     instantius, quasi trophaei gloria praelatae in bellum lanceae
13 111|   praesens. ~Salve Hierusalem, gloria mundi,In qua nostra salus,
14 126|     praefulgurat ense, [0570A] Gloria militiae, generis quoque
15 126|       militiae, generis quoque gloria clari.Bernardus, te sancte
16 134|      larga sanie oblinit aedes,Gloria cunctarum quas mundus habet
17 135|   igitur merito Iduum Idus sua gloria meruit indici! O Tancrede,