Caput

 1 19 |        fortuna simul et vocatur et adest. Transfretat nihil morans,
 2 30 |          sed praefuit armis,Laetus adest. O quas acies, quae pectora
 3 60 |        abire parantibus, Boamundus adest. «Et quam, inquit, vobis
 4 66 |          post lapidem demittam, si adest periculum, unus indicabit.»
 5 67 |       audito tumultu de intus, mox adest nihil cunctatus. Fuerat
 6 72 |     quadringentis millibus equitum adest, urbem obsidet, inclusis
 7 75 |             surgite, praeco;Hostis adest, turres ascendit, jam tenet
 8 86 |          extulit arma:Illico rumor adest exire ad praelia Francos:
 9 86 |       negabis.»Sic fando Tancredus adest, et adest Boamundus,Et robur
10 86 |          fando Tancredus adest, et adest Boamundus,Et robur belli
11 92 |     evasisse putabat.Cum Tancredus adest, et adest equus, arma virique:
12 92 |            Cum Tancredus adest, et adest equus, arma virique:Pugna
13 152|         vocatus ille nil pigritans adest, qui nihil unquam pigritando [
14 154| pertingebat, cum pleno cornu copia adest, aurumque non modicum coeli