Caput

 1 26 |            nunc gratissimus obex, vitae mortisque fines disterminat.
 2 37 | exsculpsit. . . . . . . . . . tot vitae intervallis ornari, quae
 3 55 |       difficillimum, imo quasi ob vitae taedia in mortem ruere potuit
 4 57 |       dimidiant, hoc curiae illud vitae; mitigat damnum usus ipse
 5 62 |         illud dimidiat quod prius vitae miserae reliquerat solamen:
 6 62 |           injuria. Spoliatus ille vitae subsidio, lugubris et amens
 7 64 |       scaturiunt, caetera ad usum vitae congregare sufficienter
 8 69 |          videt facile arbitratur, vitae [0540A] quod restat exstinguere.
 9 94 |      0552B] Jam nunc delibor, jam vitae terminus instat.Sic me doctrinae
10 125|      atque ubi jam spes exciderat vitae, aditum reseravit victoriae:
11 128|         obserat, obice fulcit,Aut vitae stabilis spes; aut mora
12 150|      fugamque moratur: ipsa etiam vitae praesidium arma. Imber male