Caput

 1 35 | diremisset, uno impetu moenia et cives subiissent et hostes: aliis
 2 40 |          durare potuerit, qua vi cives protegere tot circumventus
 3 40 |     nuntias, urbs nos revocat in cives, captam namque fingentes
 4 41 |                            XLI.- Cives Tancredum conveniunt. ~In
 5 41 |         0521C] quod ut sole orto cives comperiunt, egrediuntur
 6 51 |      Tancredus, quatenus lateret cives qui nullo sole intermisso,
 7 62 |       laqueus. Sed miseremini, o cives! intercedite pro innoxio,
 8 67 |        quod imbelle reservat. At cives, qui promptus fugae, qui
 9 125|    pontis instar trajecta palma, cives hostibus continuat, lignum
10 144|      atque in vertice spatiosior cives receperat, qui dimissa planitie,
11 154|       inquit, urbs ista centenos cives, singulis quorum marsupiis