XXXIX.- Tancredo nihilominus feciales mittuntur de Urbis reductione.

Sed jam praecurrerat fama velocior, quae de tanti viri indole nihil reticuerat Addianis, quantus foret christiani nominis defensor, quantus gregis incredulae expugnator, quantae mansuetudinis erga subditos, quantae in rebelles duritiae: his civitas gratiis laeta ultro feciales suos mittit, virum [0519B] cum hymnis et tympanis manibus inducturos. Misertus namque plebi suae Christus nuper ab eorum cervice jugum excusserat, dominatoribus expulsis, ipsorumque retento in compedibus Turco principe homine, imo cane, cujus nec sedari irae, nec ebrietates jucundari, nisi in oculis ejus sagittato ad palum Christicola, consueverant. Quapropter is qui humilia respicit et alta a longe cognoscit, eamdem ei qua mensus fuerat, Tancredo dispensatore, mensuram reservavit. Divinum id quidem, nec enim lex aequior ulla est, quam necis artifices arte perire sua.