XLIII.- Frangitur;
singularia certamina.
A pergula
cauponae lixa, hoc genere incoeptum ad ipsos principes exundat bellum: injuriam
alter qui pertulerat putat praesentem praeteritae ex usu succrevisse: at qui
obtulerat talionem sibi reservatum veretur: sic varia ambos deludit opinio, dum
uterque id adversario imputat, in quo quater peccarat. Surgitur hinc inde ad
gladios, furor arma invasit, castrenses in moenibus reperti, qui languet
custodiae [0522D] mancipatur, qui valet pugnis et fustibus pulsatur, pulsatorum
vulgus expellitur, nobilitas servatur vinculata, similiter extra agitur de
similibus oppidanis in suburbio deprehensis. Parum id militiae visum est, nisi
pars extera portas urbis assultu quateret: interna quassas ad bellum egrediens,
aperiret. Ubi ergo nulla obstant aut his aut illis repagula: campus tantum in
medio, vexilla hinc inde disposita, tum demum duces suis adversarii viribus
collibratis tanto se discrimini invicem committere verentur. Balduini numerus,
ut praememoratum est, multus erat, viresque praevalidae: ideoque longiuscule
secesserat, ut a murali subsidio hostem eliceret pauciorem. Tancredi valde
minor, quae causa turres missilibus armarat; quatenus bello prima occurrerent,
[0523A] sicque pugnae inferioris paucitatem, superior fulciret jaculorum
descensus. Talibus confisi diffisique solatiis et desolatiis duces alter
alterius praestolabatur incursum: neuter enim prior impetere, quam impeti
malebat sed e converso uterque. Plures suberant causae: haec autem maxima, quod
qui prior ad murum nefas irrueret, ipse nocentior sonaret; in qua tamen mora,
ut fert militaris consuetudo, aliquot ex utrisque partibus adolescentes
singularem ineunt congressum, utra pars ergo justioris causae tutelam
susceperit, ex his declarari posset, si alterius tantum incursores
succumberent, et alterius praevalerent. Quia vero ab utraque lucra, ab utraque
damna, ab utraque corruunt, ab utraque obruunt: quis justius induit arma, scire
nefas. Sed eorum [0523B] qui medii ludum martium interludebant, Ricardus de
principatu nec genere minor nec animis, cognatas partes et lingua simul
animabat, et lancea. Is comitis Vilhelmi filius, Wiscardi nepos, relicta fratri
Tancredo Syracusa, Boamundum secutus amitalem suum, sociaverat Tancredum.
Dumque intervolans hunc praeterit, illum proterit; insidiatrix ex transverso
lancea latus fodit improvidum, peditemque de equite mox substituit. Cui autem lapso ensis strictus quid confert rotatus?
Hostilis in eum turba ruit, ut ipse paulo inconsultius sodalium exierat
subsidia, adversariis propior. Solus itaque tot circumvallatoribus oppressus,
capitur, trahitur, exarmatur, servatur. Sors eadem plurimos utrinqne ab equo et
sella in pedes degradaverat; cum visum est majorum [0523C] prudentiae, insaniae
ascribendum egressos in arma hostilia unanimes in se sua vertisse discordes:
ditiori turba adversus barbaros necesse est nedum exiguam pauperare.
|