LXXIX.- Obsessos fames urgens ab urbe nobiles quosdam exire compellit.

Nec tunc destitit fortuna lacessere Christum,Seu Christi famulos, superata resurgere tentatAquila, succubuit scandens, ingressaque murosDescensum egressumque parat: nihil intentatumLinquens, nunc dextra tractat, nunc arma sinistra;Dicens, si nequeo superos, Acheronta movebo.Christicolas clausos patientes aspera luce, [0544B] Aspera nocte fames omni crudelior hosteAffligit, lacerat, consumit, macerat, inflat.Trux here, nunc trucior, cras, postcras saevior, atqueSaevior accedit, quanto magis esca recedit.Quae tanta macie, tanta inter taedia vitaeExpers auxilii, pars militiae fugiendiConsilium tractat; proba, nobilis, inclyta belloUsque sub hoc tempus, dignissima laude juventus,Wilhelmus fratresque sui, Albericus, et Ivo.Isti tres cognomen habent de Grente Maisnil,De Fontenella Radulphus et is Turonensis:At fratres, pudet, heu! pudet, heu! Normannia misit.Illud ubique genus victoria, gloria mundi,Anglorum-victor-populus, victor Siculorum, [0544C] Victor Graecorum, Capuanorum, Apulicorum;Cui Cenomanensis, Calaber, cui servit et Affer,Cui Japix, horum patitur de stirpe pudorem.Admoniti plures illorum voce fuerunt,Ut fierent tanti comites ad foedera probri:Sed Deus, Arnulfusque suus parere paratosArcent, et turpi revocant a conditione:Ast oblita Dei, patriaeque, suique juventusIlla probrosa viae coeptrix, auctorque pudendae,Perstat in incoepto, nullo revocabilis ore:Egregium factu rata, praeclarumque relatu:Si reliquis caesis, haec se substraxerit hosti.Ergo struit funes, structis quibus atque ligatis,Pendula de muro fit noctua nocte volando:Sic nocturna fugit, fuga sole oriente patescit, [0544D] Moxque fit edictum ne quis dissolvere funes.Audeat, opprobrii monimentum posteritati.