LXXXI.- Singulare certamen ore Petri Eremitae petunt a Persis.

Multa studet, volvit, rimatur, circinat, ambit.Qua vi quove modo, quanam ratione vel arteDeclinet mortem, vitam revocet fugientem, [0545B] Sit nox, sitve dies tractat, fecit ista palamqueConsilioque inito legatos mittere ad illumPersarum satrapam, cui nomen Corboran audent:Quinque, inquam, mittunt, inter quos Petrum Ere mitam:Petrum cujus erant color ater, spiritus acer,Pes nudus, statura brevis, facies macilenta.Instar asellus equi phalerae sibi sicut aselli.Petrum more eremi vilissima cappa tegebat:Scemate sub tali trabeati adit ora tyranni.Cernentes habitum, vultum, mox caetera PersaeGaudent, et sperant procumbere velle misellumPrincipis ante pedes, ut flexus flecteret ipsumPoples, et ad pacem praenuntius ante veniret. [0545C] Non sic impietas, non sic: sed pulvis ut illeQuem ventus rejicit, sic et tu rejiciere.Tunc sic est orsus sed recto vertice Petrus:«Gallica nobilitas Christi peregrina sepulcrumDum petit, egregia quae nil timet urbe potitur,Petrus apostolici dux agminis hic dominatur,Hanc fovet hospitio, conservos gaudet habere.Tu fines ejus popularis, et obsidioneClaudis Christicolas: jubeo sub nomine Christi,Sub Petri, discede suis de finibus, et cito: vel siJustitiam sequeris, si Persica regna quid aequum,Quid rectum curant, armentur et egredianturDe vestris deni vel sex, vel denique terni:Contra par numerus concurrat Christicolarum,Vincat uter populus, sibi serviat Antiochenus: [0545D] Victus uter fuerit, discedat ab Antiocheno.Aut si conditio gravis haec tibi displicet, audiQuid sequitur, quid nos proponimus, altera restatFortassis gravior: cum crastina fulserit EosNe dubites, bellum tibi noveris affore partum.Haec sunt quae populus mandat tibi verba Latinus.»