XCIII.- Artasium castrum redditur.

De tanta turba paucos fuga salvat, et ulna:Sic aliis stratis, aliis sternendo fugatis,Castrum restat adhuc Turcis, belloque refertum,Restat adhuc, inquam, sed inexpugnabile tanquamQuiddam non hominum fuerit, sed fabrica divum:Pergama Neptuni, Phoebi Ilium, utrumque utriusque [0551D] Collata huic: tantum, quantum illis caetera cedunt;Illa tamen pubes sociorum territa caede,Nil sibi confidens opes, aeque pauper et expers:Hinc item, inde moras examinat: ergo morarumSublata trutina, praeponderat et placet ire:Nil sibi cum Francis, nil cum coelestibus armisAiunt: post victos superorum numine Turcos.Quosdam de populo Raimundi; sive coactosEsurie dira, captosve cupidine falso;Christo posthabito, Mahumet jura colentes,Turcatos eadem qua Turcos claustra tenebant.Illi consulti quis major Christicolarum,Quisve fide potior, cui castrum reddere, cui se,Cui sua sit tutum: Raimundo credere suadent.Ille fide potior, comes, aiunt, robore major. [0552A] Non locus est metui, si vos committitis illi.Quid moror in verbis? res est rem claudere paucis:Creditur, accitur, referatur, abitur, initur.