CXXIV.- Aries impellit turres.
Parati ergo utrinque ad pugnam; alii tremefaciunt
muros, alii tuentur. Aries suffossor a pede terebrans turres quassat, marmora
arietem in collum super lapsa. Turris una et ipsa lignum, urbi congreditur: sed
et volens invitae; nutans stabili, altera occurrit immobili, altera stat ad
occurrentem. At si liceat, cedat. In cujus spectaculi
stupore elephas merito similandus recurrat, quem narrant fabulae sub aspectu
muris trepidare. Interea non cessat clamor, non fragor, non vulnus: saxa,
spicula, sagittae utrinque volant: scuta, galeae, crates, muri ad ictus
remugiunt: prae sonitu et jactu, oculi auresque non [0568C] magis suum exercent
opus, quam alternum. Coeptam tamen moles lignea non tardat viam, saltans
praestat ut post obrutam callis barbicanam jam patebat liberior. At ubi eo
usque appropiatum est, ut alternae cuspidis obvium jam tinniret ferrum, idem
qui obstacula prius quasi praeco Graecus mylanys clamans domine sequentis
removerat, aries consecutae modo turriculae unicus obstabat. Procedere murorum
non permittebat objectio: recurrere machina prohibebat subsecuta; dextram
laevamque diverticulo gradientis natura negabat, cuja refert dumtaxat, modo
egredi, regredi modo, digredi nunquam: dedit ergo poenas Normannico torre
ambustus latera, quod a cornu strenuo ungulae degeneravit [0568D] segnities: id
ipsum prius interior flamma tentaverat, sed affluens incendio occurrit unda
exterior, ille mansit illaesus. En iterum sumpto fulmine Christicolis
Mahumicolae pluunt, ut stillata nocentem amphora potet, qui prius utilis pice
et sulphure et face fuerat ustulatus. Expertus est itaque idem bis inflammatus,
bis aquatus, bis Mahummet victum, bis victorem Christum: et hic quoque elementa
actorem cognoverunt suum, ad ejus nutum, alterutrum victoriae permutantia
vices; patefacto aditu, machina procedit, semel atque iterum saltando felix,
flebilis tertio, silva recens sub onere fatiscit, obsequio immatura.
|