CXXVIII.- Tancredus. [0571A]

At Tancredus homo, qui non homo, sed leo, sed necOs oculosve leo, quin imo cor ipse leonis,Ad majora furit; neuter quod somniet Ajax,Non Hector, non Hectoreus superator AchillesAudeat: hoc facile et pronum Wiscardida ducisCuria templorum, nunc unius ante duorum,Nunc tantum domini, prius et domini et Salomonis:Hoc quidem adhuc gyrat latus, illud et auster habebat,Haec spatiosa capax circumdata moenibus altis,Cardine tam gemino ferrata fugam atque timorem,Horrorem, et bellum totam imo receperat urbem:Hoc adamas ferrum, durum hoc, sed durior illeTancredus pulsat, confringit, conterit, intrat: [0571B] Cujus ad introitum fugit irrevocabile vulgusEt Salomoniacae quindeniforum latus aulaeIrrumpunt; piger ense cadit, celer effugit ensem,Compos effugii portam obserat, obice fulcit,Aut vitae stabilis spes; aut mora quantula mortisAd Domini templum vertit se vertit, et ecceLimina signifero patefiunt, culmina signo.