CXLIII.- Balduinus succedit Godefrido in regno Jerosolymitano; Antiochiae sufficitur Tancredus, qui Mamystam, Adanam et Tarsum sibi subjicit. [0580C]

Sed interim sepulto ante Golgotha rege praescripto, mittitur Edessam nuntius, cujus accitu Balduinus Jerosolymam veniat, germani sceptro successor creandus; idque magnae dissensionis et belli flammam suscitasset: sed eadem qua Balduinus accersitus necessitate, vocati ad regimen Antiochiae Tancredi abscessus litem praecidit. Substituti ergo haeredes, Jerosolymis Balduinus, Tancredus Antiochiae, certatim ad famam currunt; tum ne a seniorum virtute degeneret junior, tum alter alterius invidia succensi. Praeterea Marchisidam urget suspecta dignitas, quod magis hospes, quam princeps [0580D] ipse sibi videtur: unde tanto experrectiorem esse eum oportuit, quo suspectior erat brevitas principatus sub Boamundi reditum finem exspectans. His exercitus curis primo Balduinum a se exterminat, qui inter Antiochenos potentior, jugum novum indignabatur. Is sub Boamundo militiae principatum obtinuerat: sed jam erexerant ejus animos partim, ut fieri solet, princeps novus, partim tradita sibi ad regendum Edessa. Quo expleto, mox ad ampliandos fines animum Tancredus intendit, quos paulo ante, Boamundo regnante, Graeci contraxerant. Igitur Mamystam, Adanam, Tharsum, brevi, sed acri molimine debellat, secundoque suis legibus subjicit, praedecessoris incuriae primitus elapsas.