XXVII.- Hugo Magnus instat.

[0512C] Advolat ante alios regum clarissima prolesMagnus Hugo, galeis contentus ferme trecentis.Irruit in medios non ut qui pugnet in hostes,Sed qui post pugnam fugientia terga sequatur.Sic rapidus, sic intrepidus, sic undique tutusAggreditur, lacerat, fugat, insequitur, premit, arctat,Fulminat, exsultat, fremit, exclamat, furit, ardet.Mittit in hunc aciem ferratam rex Solymannus;Ingentem numero, virtute, minis, feritate,Quae numero superet segetes, o Gargara, vestras:Quae virtute suis aequet convallibus Ethnam,Quae feritate minis totum sibi vindicet orbem,Quae perferre graves, et reddere gaudeat ictus.Ergo alacres hinc tanta cohors, tot tela, tot arcus: [0512D] Inde comes magnus quam nomine tam probitateOccursu parili, numero sed dispare freti,Bellum ineunt, stant oppositi pars obvia Gallis:Conserti clypeos clypeis, atque ensibus enses:Pars lateris dextri gyrum, pars altera laeviOccupat, et volucres mittunt utrobique sagittas.Undique septa armis audacia Gallica et hoste,Ad quos se vertat, nisi se convertat ad omnes,Ignorans: modo ad hos, mode se convertit ad illos,Qualis apri, quem turba canum circumvenit ingens,Fulmineus nunc hos dens, nunc eviscerat illos;Nunc retro mordaces, et nunc a fronte minaces.Sic vir magnanimus, et eo duce freta juventusInnumeros ardens se circumflectit in orbes,Et quaecunque ruit caedens, caesus ruit hostis.