XXXI.- Aggere potitur; fugientes insequitur, mons vicinus hosti favet.

Stabat in occursu ducis agger, agerque sub ipsoRetrocedentem dirimebat ab aggere montem.Huc ubi fisa dolis gens plus quam fisa sagittisDiffugium fecit: ratus aggere velle potiri,Ad pugnam refugos, dux fraudis et artis iniquaeIgnarus, belli faciem convertit in illos,Et celeri incursu tumulum prius hoste gravatumLiberat, inde fugam ad montem per plana coactamStrage premit multa, hostis scilicet atque suorum.Nimirum gens illa dolis armata sequentemAeque transfigit loricam, quam fugientem:Et nisi equus velox fugientibus iggerat hastas, [0514C] Quo magis effugiunt magis horrida vulnera spargunt,Ut faciat Turci fuga, quod victoria Franci.Monte recepta cohors, non aere gravata nec armis,Aere graves, armisque viros post terga ruentesEvadit facile, et facili pronaque sagittaSauciati, intortae comtemptrix eminus hastae.Anxius objecti dux frendens in pede montisRursum in plana redit: si quos mons invidet hostesEliciant, vacua arva duci repetitus et agger.Hostis ad haec gaudet, descendit, et ultro lacessit,Semper discurrens, et semper vulnera spargens.Fretus equo celeri, montisque favore propinqui,Dux iterumque iterumque sequens in pectora multos [0514D] Excipit, et plures in terga remunerat ictus.Monte tamen meritos semper curtante triumphos,Quippe sinu victis, victricibus obice signis,Ceu quondam accipitrem qui circinat aera gyro,Ceu qui in fronte sedet querularum turba volucrumCircumagit, varioque replet virgulta latratu:Tum si forte procax cornix propiore volatuJam tumidum ostendit, ille indignatus et ardensFertur in aeriam toto conamine turbam:Illa fugit trepidis repetens cunabula pennis,Cum similem hesuro porrectis unguibus arctaeSaxi seu terris cohibent te praedo latebrae:Ungue tamen plumas referens insignia palmae,Nacta sede doles, alasque expansus hiantiRostro, luminibus flammatis, pectore anbelo [0515A] Suspicis elapsae plumosa repagula praedae.Haud secus ira ducem turbat, dum pulsus ab arvisTurcus habet tutas latebras confinia montis.