XXXIV.- Tharsum obsidet; insidias parat.

Hac simili et forsitan dicatiori revocatione Tancredi aures obtundente, ipse in aspidem surdam obduratus, vel ut incantatores excludit quos habet monitores: quin et coeli flammis, tigride feta ocior Bythiniam transvolat, Tauros montes, Buteoti valles; has Baritis, illos polo contiguos, percurrit. Cilicia potitus, Tharsum obsidet. Indignatio Turcis, exsultatio Graecis, exhortatio Armenis, stupor universis. Ea namque tempestate Turcis dominari contigerat, Graecis famulari, Armenis montium arduitate tueri [0516D] libertatem. Sed eminus tamen conspecta urbe, admiratus fastigia turrium, spatia montium, superbiam domorum, tentare vires properat incolarum. Igitur dispositis insidiis ubi . . . . . S . . . . . tis quae providenda erant provisa sunt: praemittuntur arcitenentes Marnys Turcopoli, aliquot tamen loricatis suffulti nostratibus, hi praestruuntur, abstractis per pascua armentis, quo ordine, quo diffusio diverterat, ne ruituri per praedam hostes, et ante deprehendant insidias, quam deprehensi ipsi dent poenas. Dictum et factum: praedones emissi, volant, suburbium populantur, cooperto simulato metu, qua jussi fuerunt recursant. Urbs excitat quidquid armorum, quidquid virium habet, post vestigia immittit; interim vix [0517A] numero portarum custodiae paucos relinquente. Igitur accelerant hi, accelerant illi capti ab. . . . Mox igitur qui fugiunt, ad salutem: qui fugant, ad necem; qui fugiunt ita vincunt, qui fugant ut vincantur. Interea fieri dum. . . . . . . instatur. Fugientem instans crebro perfodit, succurrens velocior, contraque lancea fugiens dum se. . . . . instantiam ferre nequit, convertitur; et subvertit, has ludente fortuna vices aliis evasum est, aliis supervasum. Dato igitur a speculo signo, vallis gravida armis palam fundit quos conceperat armatos, ac primo quidem fremere incipiunt hastilia praeferrata, moxque in silvam surgunt quercus et fraxinus, pari modo irruentibus galeis, clypei succrescunt, post loricae, postremo et equites et equi Cadmeo semini ortus simillimus, [0517B] quos ubi audax comperit Turcorum rabies, ultro conversa torridam more suo emittit urbem ferratam ante, post alatam.