XCII.

Planities super Arthasii, sub moenibus EmmaeHerbida dividui cursu circumdatur amnis:Illa viatores prius excludebat, eratqueCircuitus longi properantibus invida causa;Abscidit invidiam geminus de monte recisus,Atque viatorem admittens, altrinsecus arcus.Hos inter pontes gens Persica jam quasi tuta,Jam quasi nacta fugae post taedia longa quietem [0551B] Fessa quiescebat, bellum evasisse putabat.Cum Tancredus adest, et adest equus, arma virique:Pugna recens, visis se mutuo qui fugat Evax!Exclamat Turcus, fugiens immurmurat at! at!Magna fuit caedes sub moenibus Antiochenis,Multus ubi atque recens commisit praelia caesor:Hinc est, atque illinc per mutua vulnera fletum,Hinc illinc risum, non est hic hac vice gestum:Altera pars risit tantum, tantum altera flevit:Flevit Turca fugax, risit Normannica bellax.Normannus sternit, Turcus cadit, ut subitarumImpetus hastarum, geminique angustia pontis,Effugium retinent, bellum committere terrorNon sinit, atque fugae labor, et vires labefactae, [0551C] Plurimus et sanguis multo de vulnere fusus:Ut quot membra fere, tot gestent vulnera Persae:Ergo vae miseris quidquid tentetur ab illis:Nam nec pugna fugam solatur, nec fuga pugnam:Turcus utram tentet, neutram procedere gaudet:Ut pecus ergo perit, leo, cui leopardus inhaesit.