Disputatio de rhetorica et de virtutibus
   Par.
 1   | primum quot sint illius artis partes dic. ~
 2   |      4-~ ~A. Artis rhetoricae partes quinque sunt: inventio,
 3   |   primum non convenerit inter partes, sunt rationales aut legales.
 4   |   nomine convenit inter ambas partes, sed quale sit factum quaeritur
 5   |    constitutionis plures sunt partes, de quibus post dicemus.
 6   |    prius dixisti, quod plures partes haberet: illas rogo ut pandas
 7   |   generalis vocatur, et habet partes duas, iuridicialem et negotialem.
 8   | poenae ratio quaeritur. Huius partes sunt duae, absoluta et adsumptiva:
 9   |   argumento defenditur. Cuius partes sunt quattuor, conparatio,
10   |  ignoscatur id petitur: cuius partes sunt duae, purgatio et deprecatio.
11   | voluntas defenditur: ea habet partes tres, inprudentiam, casum,
12   |   nisi singulae totius causae partes? K. Quae vel quot illae
13   |    desidero. A. Sex enim sunt partes, per quas ab oratore ordinanda
14   |     erit summam dixisse, eius partes non dicentur; nam saepe
15   |      efficit. Quae duas habet partes: una pars est, quae quid
16   |     magister, inter orationis partes reprehensionem nominasse,
17   |  totius causae. K. Quot habet partes? A. Tres: enumerationem,
18   |       iam transeamus ad alias partes. ~
19   | claudere, quam mihi nomina et partes quattuor virtutum exponas,
20   |      nobilitas. K. Quot habet partes? A. Quattuor: prudentiam,
21   |       scientia. K. Quot habet partes? A. Tres: memoriam, intellegentiam,
22   |   conservatur. K. Eius quoque partes pande. A. Partim illa est
23   |      ex naturae iure? A. Quia partes illius quaedam naturae vis
24   |       laborum perpessio: eius partes sunt magnificentia, fidentia,
25   |      moderata dominatio: eius partes sunt continentia, clementia,