Disputatio de rhetorica et de virtutibus
   Par.
 1   |   disponere, tum quod disposueris verbis explicare, quarto quod inveneris
 2   | controversia consistit, cum alter verbis ipsis quae scripta sunt
 3   |  commotionem animi affectionemque verbis et sententiis amplificare
 4   | elocutionis. Nam et haec rebus et verbis maxime prodest et ornamentum
 5   |       significantibus et propriis verbis et usitatis sine ambiguo,
 6   |          Neque tamen utendum erit verbis priscis, quibus iam consuetudo
 7   |         magis ornatur in singulis verbis vel in coniunctione verborum
 8   |      Utrumque; nam et in singulis verbis et in coniunctione verborum
 9   |      utrisque dic. A. In singulis verbis duo sunt, quae orationem
10   |       corporis et dignitatem, sic verbis translatio instituta est
11   |          enim teli missi propriis verbis exprimi brevius non posset,
12   |    sententiis solum, sed etiam in verbis; non enim omnis fortuna,
13   |    cogitatis inventisque rebus et verbis adhibeatur, intellegimus
14   |        ardua sunt sensu quam rara verbis. A. Etiam ardua et utilia. ~
15   |          cum etiam in efficiendis verbis modicus esse debeat eorum
16   |       possit. Nec enim inhonestis verbis inter suos uti debet qui
17   |          solum moribus, sed etiam verbis esse necessarium. A. Quodnam?